«Αντεπίθεση σε όλα τα μέτωπα - ανασύνταξη του εργατικού κινήματος», για το οποίο βασική προϋπόθεση είναι η αποφασιστική ενίσχυση του ΚΚΕ, η «συστράτευση των εργαζομένων με το συνεπές ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα», για τη ρήξη και τη σύγκρουση με αντιλαϊκή πολιτική του κεφαλαίου, των μονοπωλίων, της ΕΕ, που γίνεται συνεχώς επιθετικότερη στο όνομα της κρίσης. Αυτό είναι το μήνυμα που καλούνται να μεταφέρουν οι εργάτες της Ναυπηγοεπισκευαστικής Ζώνης στους συναδέλφους τους στα καρνάγια, σε κάθε τόπο δουλειάς.

Το καθήκον αυτό τούς ανέθεσε ο Γιώργος Τούσσας, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και ευρωβουλευτής του Κόμματος, στη διάρκεια περιοδείας του χτες το πρωί ξεκαθαρίζοντας ότι το ΚΚΕ από τους χιλιάδες εργάτες της Ζώνης έχει απαιτήσεις. Γνωρίζουν ότι πρωτοπόρα δύναμη των σκληρών ταξικών αγώνων που δίνουν όπως και προχτές στο υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας για να υπερασπίσουν τα δικαιώματά τους και την ίδια τους τη ζωή στους χώρους δουλειάς, είναι το ΚΚΕ, οι ταξικές δυνάμεις, το ΠΑΜΕ. Γι' αυτό πρέπει να συμβάλουν αποφασιστικά, όπως ανέφερε, για να «βουλιάξει» ο Πειραιάς από εργαζόμενους, στο συλλαλητήριο του ΠΑΜΕ στις 17 Μάρτη στις 6.30 στην πλατεία Κοραή. Για να είναι η απεργία στις 2 Απρίλη σκληρή ταξική αναμέτρηση.

Ο Γ. Τούσσας κατήγγειλε την απρόκλητη επίθεση που εξαπέλυσαν οι «βατραχάνθρωποι» του Λιμενικού, σε βάρος των εργατών προχτές στο ΥΕΝ, επισημαίνοντας ότι «η τρομοκρατία, εργοδοτική και κρατική είναι η άλλη όψη του ίδιου νομίσματος» της αντιλαϊκής πολιτικής της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ, της ΕΕ, των κομμάτων του ευρωμονόδρομου, με την οποία επιδιώκουν να φορτώσουν στις πλάτες των εργαζομένων την καπιταλιστική κρίση. «Οι εργαζόμενοι ήδη έχουν πληρώσει με σκληρή δουλειά, ιδρώτα και αίμα τον τεράστιο πλούτο που καρπώθηκαν τα προηγούμενα χρόνια εφοπλιστές, βιομήχανοι, τραπεζίτες, το μεγάλο κεφάλαιο που δημιούργησε την κρίση και αυτό πρέπει να την πληρώσει».

Το ΚΚΕ, ανέφερε, θα βρίσκεται στην πρώτη γραμμή του αγώνα για την υπεράσπιση και διεύρυνση των συμφερόντων των εργαζομένων. Επισήμανε την αναγκαιότητα να απομονωθούν οι εκφυλιστικές δυνάμεις του εργοδοτικού κυβερνητικού συνδικαλισμού και τόνισε: «Πρωταρχικό καθήκον για όλους μας, είναι η ανασύνταξη του εργατικού κινήματος. Ενα ισχυρό εργατικό, ταξικό κίνημα που θα έχει αντιιμπεριαλιστικά, αντιμονοπωλιακά χαρακτηριστικά, θα ανοίγει το δρόμο για τη συγκρότηση της κοινωνικοπολιτικής συμμαχίας» για τη λαϊκή εξουσία, λαϊκή οικονομία που «θα έχει ως προσανατολισμό της στον κεντρικό σχεδιασμό τη δημιουργία ενός δημόσιου φορέα ναυπηγοεπισκευής, που είναι αναγκαίος για τον τόπο. Τη νίκη θα τη φέρει ο αγώνας, αρκεί να το πιστέψουμε εμείς οι ίδιοι».