ΠΡΟΣΕΧΕ ΤΙ ΨΗΦΙΖΕΙΣ: «Προϊδεάζοντας για τη λήψη νέων σκληρών μέτρων, ο υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών, από το βήμα της γενικής συνέλευσης του Συνδέσμου Bιομηχανιών Βορείου Eλλάδος υπογράμμισε ότι η μείωση του δημοσιονομικού ελλείμματος απαιτεί κόπους και θυσίες, αλλά αυτή η πορεία είναι μονόδρομος για την Ελλάδα. H εφαρμογή του νέου πακέτου μέτρων τοποθετείται χρονικά μετά τις ευρωεκλογές και αφού προηγηθεί η έκτακτη αξιολόγηση της ελληνικής οικονομίας την οποία αποφάσισαν την περασμένη εβδομάδα το Eurogroup και το Ecofin» (από το κύριο άρθρο στην ΗΜΕΡΗΣΙΑ).

ΣΟΥ ΛΕΝΕ ΗΔΗ ΟΤΙ ΦΤΑΙΣ: «Σαφώς και η απληστία κάποιων οδήγησε σε άδικη διανομή και κατασπατάληση του πλούτου κι αυτό είναι κάτι που πρέπει να διορθωθεί. Ο ρυθμός κατανάλωσης κι ανάπτυξης, όμως, που έχουμε σήμερα, δεν μπορεί ούτως ή άλλως να διατηρηθεί - όποια και να είναι η διαχείριση του χρήματος. Δεν υπάρχουν αρκετοί πόροι στη Γη για κάτι τέτοιο (...) εμείς οι Ελληνες που διαμαρτυρόμαστε πόσο μας έχουν αδικήσει, έχουμε σκεφτεί ποτέ, πόσο με τη σειρά μας αδικούμε εμείς άλλες φτωχές χώρες, με το να χρησιμοποιούμε τον πλούτο και την ενέργεια της Γης για πολυτέλειες, όπως π.χ. πισίνες δίπλα στη θάλασσα, ενώ άλλοι δεν έχουν να φάνε; 'Η να γεμίζουμε την ατμόσφαιρα με διοξείδιο του άνθρακα από τα τζιπ στην Αθήνα, συμβάλλοντας έτσι στο φαινόμενο του θερμοκηπίου, που θα πλημμυρίσει αργότερα εξαθλιωμένους κατοίκους στις παραθαλάσσιες παράγκες της Ινδονησίας; Ας μη βιαζόμαστε να κάνουμε τους αδικημένους» (η Βικτώρια Πρεκατέ στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ).

ΣΟΥ ΛΕΝΕ ΗΔΗ «ΓΟΝΑΤΙΣΕ»! «Είναι τόσο αναγκαίο, ιδιαίτερα για τους νέους, να βρεθούν μέσα στην αγορά εργασίας, εκεί όπου θα δοκιμαστούν οι ικανότητές τους και τα προσόντα τους, ώστε κάθε μορφή εργασίας να είναι νόμιμη και ευεργετική. Είναι εύκολο το σύνθημα "φταίει ο καπιταλισμός και αυτός να πληρώσει για την κρίση, όχι οι εργαζόμενοι". Δεν βλέπω, όμως, πώς μπορούμε να φτάσουμε ως εκεί και αν συμφέρει να φτάσουμε (...) Οσο οι νέες μορφές εργασίας διαμορφώνονται και εξελίσσονται ανεξέλεγκτα και χωρίς κανόνες, τόσο διογκώνεται η "μαύρη εργασία" σε βάρος των εργαζομένων και του κράτους» (ο Α. Καρκαγιάννης στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ).