Η απεργία στις 2 Απρίλη κατέγραψε για μια ακόμη φορά ουκ ολίγα κρούσματα απεργοσπασίας και υπονόμευσης της εργατικής κινητοποίησης από εκπροσώπους του εργοδοτικού κυβερνητικού συνδικαλισμού. Πολλοί από αυτούς θεώρησαν μάλιστα χρήσιμο να καταθέσουν τα διαπιστευτήριά τους στην εργοδοσία και μετά τη λήξη της απεργίας, κατακεραυνώνοντας όσους τόλμησαν να περιφρουρήσουν τον απεργιακό αγώνα. Ενας από αυτούς είναι και ο πρόεδρος του σωματείου εργαζομένων της επιχείρησης TASTY, ο οποίος κυκλοφόρησε στο εργοστάσιο μια ανακοίνωση με τη (μοναδική) υπογραφή του, απευθυνόμενος μάλλον προς το αφεντικό του, παρά προς τους συναδέλφους που υποτίθεται ότι εκπροσωπεί.

Λέει λοιπόν ανάμεσα σε άλλα: «Η συμμετοχή στη απεργία αποτελεί δικαίωμα καθενός (...) όποιος θέλει να απεργήσει μπορεί και όποιος θέλει να εργαστεί μπορεί (...) Ζήσαμε (σ.σ. στις 2 Απρίλη) μια λογική που ήταν ενάντια στη δημοκρατία. Αγνωστα παιδιά να παρεμποδίζουν την είσοδο στο δικό μας χώρο και να παίρνουν οδηγίες από τον καθοδηγητή τους (...) Αν αύριο αποφασίσουν διαρκείας και περιφρουρήσουν την είσοδο εμείς τι θα κάνουμε; Απλά θα χάνουμε τα μεροκάματά μας; (...) Εμείς θέλουμε το δικό μας σωματείο (...) να συζητά και να δίνει λύσεις στα προβλήματα των ανθρώπων των δικών μας και όχι να γινόμαστε αποδέκτες των δράσεων άλλων».

Οπως γίνεται κατανοητό, το φιλεργοδοτικό - συντεχνιακό παραλήρημα του «συνδικαλιστή» αφορά την περιφρούρηση της απεργίας από το ΠΑΜΕ. Με τη μόνη διαφορά ότι δυσκολεύεται κανείς να ξεχωρίσει αν η συγκεκριμένη ανακοίνωση προέρχεται από τα γραφεία της εργοδοσίας ή από το χέρι του προέδρου του σωματείου. Μικρή η διαφορά, θα σκεφτεί κανείς, όταν η γονυκλισία στα εργοδοτικά συμφέροντα έχει φτάσει σε τέτοιο θλιβερό σημείο.