Τόσο καιρό μας πρήξανε με την κρίση. Ωσπου χτες ανακοίνωσαν ότι είναι στο κατώφλι ακόμα. Και άρα τώρα, λέει, πρέπει να επιταχυνθούν τα μέτρα για την αντιμετώπισή της. Κι όταν αυτοί λένε μέτρα εννοούν πάντα και πολύ συγκεκριμένα: ακόμα πιο φτηνοί εργάτες.

Η κυβέρνηση, λένε, δεν θέλει, και γι αυτό θα επιβληθούν τα μέτρα από την ΕΕ. Κολοκύθια τούμπανα. Η κυβέρνηση είναι συνεταιρισμένη στην ΕΕ και άρα είναι το ίδιο μ' αυτήν. Απλά κάθε φορά ανάλογα με το ποιον θέλουν να δουλέψουν, πλασάρουν και διαφορετικό υπεύθυνο. Κλασική κολοκυθιά.

Τι πρέπει να κρατήσεις; Το ένα και μοναδικό: Οι καπιταλιστές θέλουν να πληρώσεις εσύ μια κρίση που είναι ολοδικιά τους. Δεν χρειάζεται να μπεις σε καμιά άλλη συζήτηση. Αρκετά! Δοκίμασες στο πετσί σου όλων των ειδών τους διαλόγους. Αρκετά! Μόλις χτες ανακοίνωσαν νέο χάρισμα ασφαλιστικών εισφορών στους καπιταλιστές. Και θάρθουν μετά να σου πουν να πληρώσεις τα ελλείμματα. Πάρε σκούπα και πάρε σβάρνα όποιον τολμάει να σου ζητά να πληρώσεις έστω κι ένα σεντς.

Και μπορείς να τους τιμωρήσεις, μαζί με τους αγώνες, εκλογές έχεις μπροστά. Κάντο εκεί. Η ψήφος είναι όπλο. Δείξ' τους ότι ξέρεις να μετράς. Κι ότι αποφάσισες να ενισχύσεις εκείνους που όχι μόνο δεν σου είπαν ότι θα φας με χρυσά κουτάλια στην ΕΕ, αλλά από την πρώτη στιγμή προειδοποίησαν: ΕΕ σημαίνει ένωση καπιταλιστών για το τσάκισμα των εργατών. Εχεις πια αρκετή εμπειρία για να γνωρίζεις ποιους φοβάται ο καπιταλιστής.

Ομως, για νάμαστε καθαροί, αυταπάτες περί του μέχρι πού μπορούνε να πάνε τα πράγματα μόνο με τις εκλογές, δεν επιτρέπονται πια, γι' αυτό κράτα και μια γάτα. Στην προκειμένη περίπτωση τα μέτωπα είναι όλα ανοιχτά εδώ και τώρα. Παράδειγμα; Φοιτητικές εκλογές. Να μια ευκαιρία για όλα τα παιδιά που τους λένε πως το μέλλον τους είναι ένα «stage» να απαντήσουν άμεσα. Αλλο παράδειγμα; Την άλλη βδομάδα έχουμε Πρωτομαγιά. Μια μέρα που έχει όλα τα φόντα για να απλωθούν σε κάθε γωνιά της χώρας οι διαδηλώσεις. Ηδη ο σχεδιασμός των ταξικών σωματείων που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ, για την Αθήνα, δείχνει πως τέτοια μέτρα παίρνονται. Κι έτσι πρέπει να γίνει παντού.

Πάμε γι' άλλα: Η ατμομηχανή λέει έχει πρόβλημα. Ωραία, να κολλήσει εντελώς και να μην ξεκολλήσει ποτέ. Δεν υπάρχει κανένας απολύτως λόγος να ανησυχούν οι εργάτες όταν οι καπιταλιστές έχουν πρόβλημα. Ισα ίσα τ' αντίθετο πρέπει να συμβαίνει. Να τους δίνεις μια να πάνε παρακάτω.

Κι άσε τον κάθε Σανιδά και Δένδια να ψάχνουν για υποκινητές. Οσοι πιο πολλοί οι υποκινητές στο δρόμο, τόσο καλύτερα.

Ασχετο: Ενας τύπος στην «Αυγή», από κείνους που τους πέταξαν απ' το σκάφος το '91, γιατί ήθελαν να το κουρσέψουν, είχε το θράσος χτες να απευθυνθεί στα μέλη του ΚΚΕ ρωτώντας ως πότε θα σιωπούν. Δίκιο έχει. Ως πότε δεν θα απαντάμε στο συνάφι του από φόβο μην καταντήσουμε σαν τα μούτρα του; Ως πότε θα νομίζουν ότι επειδή για κάτι τέτοιους σαν του λόγου του, «τον αράπη και αν τον πλένεις το σαπούνι σου χαλάς», θα τους αφήνουμε στην μπάντα αν και κάπηλοι του παρελθόντος, για να ανανεώνουν το άλλοθι των επιλογών τους;