Μετά τη φιέστα της πρώτης μέρας του 27ου Συνεδρίου του Εργατικού Κέντρου Θεσσαλονίκης, που εξελίχθηκε σε «πασαρέλα» υπουργών και συνδικαλιστικών στελεχών της ΠΑΣΚΕ, το χαρακτηριστικό γνώρισμα της δεύτερης μέρας του συνεδρίου ήταν τα άδεια καθίσματα στην τεράστια αίθουσα του «Βελλίδειου» Συνεδριακού Κέντρου, καθώς η πλειοψηφία συνειδητά επιδιώκει απαξίωση της αντιπαράθεσης θέσεων.

Οχι μόνο ήταν άδεια τα περισσότερα καθίσματα της αίθουσας, αλλά και αυτά των μελών της διοίκησης στην έδρα του προεδρείου του συνεδρίου. Την κατάσταση περιέγραψε παραστατικά ο εκπρόσωπος του Σωματείου Εμποροϋπαλλήλων, Γιώργος Τσαμπούκης, υπογραμμίζοντας: «Εάν οι καρέκλες κάτω ήταν γεμάτες και οι σύνεδροι με ταξική συνείδηση χτύπαγαν το χέρι στο τραπέζι και απαιτούσαν, θα ήταν και τα έδρανα της διοίκησης γεμάτα...».

Η μόνη δυναμική παρουσία στην αίθουσα και την έδρα ήταν αυτή της Εργατικής Ενότητας, που με τις τοποθετήσεις των εκπροσώπων της έδωσε τον ταξικό αγωνιστικό τόνο στο συνέδριο, τη στιγμή που οι σύνεδροι των άλλων παρατάξεων προτίμησαν την απουσία ή την ενασχόληση με την άγρα ψήφων στους διαδρόμους και τα παρασκήνια.

Στην τοποθέτησή του ο εκπρόσωπος της Εργατικής Ενότητας, Βασίλης Ρέβας, αφού ξεσκέπασε την οργανωμένη προσπάθεια να ακολουθήσει το συνδικαλιστικό κίνημα μια πορεία ενσωμάτωσης και αδρανοποίησης, τόνισε: «Πιστεύουμε ότι το 27ο Συνέδριο έχει την ευθύνη πρώτα και κύρια να βρει λύση σε ένα βαθιά ταξικό - πολιτικό και συγχρόνως ηθικό πρόβλημα. Είναι αυτό που όλοι χαρακτηρίζουμε χαμένη αξιοπιστία του συνδικαλιστικού κινήματος. Πώς θα κάνουμε το συνδικαλιστικό κίνημα να αποκτήσει και πάλι ζωντάνια, δυναμικότητα, μαζικότητα, αποτελεσματικότητα κύρος και αξιοπιστία».

Επισήμανε την ταξική διαστρωμάτωση της ελληνικής κοινωνίας και τόνισε: «Με αυτά τα δεδομένα είναι φυσικό να απορρίπτουμε τις θεωρίες για ισότιμους εταίρους και κοινωνική συναίνεση που τις θεωρούμε επικίνδυνες, γιατί οδηγούν την εργατική τάξη σε πλήρη απονεύρωση και χειραγώγηση». Ο Β. Ρέβας κατέθεσε προτάσεις για συγκεκριμένη δράση του ΕΚ σε αγωνιστική ταξική κατεύθυνση, για να βγει το συνδικαλιστικό κίνημα της πόλης από το τέλμα της αδράνειας.

Σε αντίθεση, οι εκπρόσωποι των άλλων παρατάξεων περιορίστηκαν σε γνωστές διαπιστώσεις ή αοριστολογίες, αποφεύγοντας να καταθέσουν προτάσεις δράσης για την απόκρουση της αντεργατικής λαίλαπας κυβέρνησης - εργοδοτών. Ετσι ο εκπρόσωπος της ΠΑΣΚΕ, Κ. Παγκαρλιώτας, επέμενε σε μεγαλοστομίες του τύπου: «Εφόσον θέλουμε να είμαστε ισότιμο μέλος της Ενωσης των ευρωπαϊκών κρατών, οφείλουν κυβέρνηση και εργοδότες να σεβαστούν και τα δικαιώματα των εργαζομένων, που αποτελούν κοινό ευρωπαϊκό κοινωνικό κεκτημένο». Για την αντίδραση όμως των εργαζομένων σε περίπτωση που κυβέρνηση και εργοδότες δε σέβονται αυτά τα δικαιώματα, όπως τώρα, ο εκπρόσωπος της ΠΑΣΚΕ δεν είπε απολύτως τίποτα.

Ο εκπρόσωπος από την άλλη της ΔΑΚΕ περιορίστηκε σε αναμάσημα του προεκλογικού προγράμματος της ΝΔ, χωρίς όμως να προτείνει κάτι συγκεκριμένο περί του πρακτέου, ενώ η εκπρόσωπος της παράταξης της Αυτόνομης Παρέμβασης, Δέσποινα Χαραλαμπίδη, αναλώθηκε στον υπερτονισμό της ανάγκης για αυτόνομο συνδικαλιστικό κίνημα, «που δε θα υποτάσσεται σε καμία πολιτική και κομματική σκοπιμότητα».

Το συνέδριο χαιρέτισαν και οι εκπρόσωποι των γερμανικών συνδικάτων της Εσσης, Κερτ Λούτγκελ και Ανδρέας Μουζούρης. Το απόγευμα έγινε η εκλογή της εφορευτικής επιτροπής, ενώ μέχρι αργά χτες βράδυ συνεχίζονταν οι ομιλίες των συνέδρων.