Η αντιμετώπιση του φαρμάκου ως καταναλωτικού προϊόντος -και όχι ως κοινωνικού αγαθού- αποτυπώνεται στις «παράλληλες εξαγωγές» φαρμάκων με αποτέλεσμα την ίδια ώρα να «δημιουργούνται τεράστια προβλήματα στον ομαλό εφοδιασμό της ελληνικής αγοράς». Το ύψος των «παράλληλων εξαγωγών υπολογίζεται σε 100 δισ. δραχμές για το 2000 σύμφωνα με επιστολή του Πανελλήνιου Συνδέσμου των Φαρμακευτικών Επιχειρήσεων (ΣΦΕΕ) που έστειλε προς την ηγεσία του υπουργείου Υγείας και τον Εθνικό Οργανισμό Φαρμάκων.

Οι «παράλληλες εξαγωγές» γίνονται με εισαγόμενα, απ' το εξωτερικό, φάρμακα που επανεξάγονται σε χώρες όπου η λιανική τιμή των φαρμάκων είναι πολύ μεγαλύτερη απ' την Ελλάδα. Βέβαια, η εξαγωγή φαρμάκων δε γίνεται λαθραία, αλλά με άδειες εξαγωγής που είναι σε γνώση τόσο της κυβέρνησης όσο και των εταιριών. Ετσι, λοιπόν, οι αρμόδιοι έχουν πλήρη γνώση πως μπορούν να γίνουν οι απαραίτητες παρεμβάσεις, για να μην υπάρχουν προβλήματα στην ομαλή λειτουργία της αγοράς.

Εκείνο, βέβαια, που διαφαίνεται απ' την ανακοίνωση του ΣΦΕΕ είναι η προσπάθεια των πολυεθνικών να μπουν στο χώρο του χονδρεμπορίου, όπου κυριαρχούν οι φαρμακαποθήκες, που είναι συνεταιριστικές σε ποσοστό 50%. «Οι φαρμακαποθήκες προτιμούν τις εξαγωγές φαρμάκων με μεγαλύτερο κέρδος σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες από το να εφοδιάζουν τα ελληνικά φαρμακεία με μικρότερο κέρδος», αναφέρεται στην επιστολή του ΣΦΕΕ.

Επίσης, είναι η καταφανής η προσπάθεια για την αύξηση των τιμών μέσω της κατάργησης και των ελάχιστων περιορισμών: «Με τον αγορανομικό καθορισμό των τιμών των φαρμάκων, υπογραμμίζει ο ΣΦΕΕ, η Ελλάδα έχει υιοθετήσει από το 1997 και μετά, τη χαμηλότερη τιμή της Ευρώπης για κάθε φάρμακο που κυκλοφορεί στην ελληνική αγορά. Το γεγονός αυτό έχει ως αποτέλεσμα την ύπαρξη ουσιαστικής διαφοράς όλων των φαρμάκων, που κυκλοφορούν στην Ελλάδα με όλες τις ευρωπαϊκές χώρες, οι οποίες έχουν πολύ υψηλότερες τιμές στα αντίστοιχα προϊόντα. Η διαφορά αυτή μεγαλώνει συνεχώς, λόγω των συναλλαγματικών διακυμάνσεων, αλλά και από το γεγονός ότι πολλά φάρμακα έχουν στην Ελλάδα τιμές κατώτερες και από τη χαμηλότερη της Ευρώπης, προκειμένου να συμπεριληφθούν στον κατάλογο συνταγογραφούμενων φαρμάκων, τη γνωστή "Λίστα"».

Κι όλες αυτές τις παρενέργειες ο ΣΦΕΕ τις αποδίδει στην «κρατική παρέμβαση και όχι στους κανόνες του ελεύθερου ανταγωνισμού», που «έδωσε τη δυνατότητα ουσιωδέστερου κέρδους στους Ελληνες φαρμακεμπόρους εξαγωγείς και τους αλλοδαπούς εισαγωγείς, χωρίς κανέναν κόπο για τους ίδιους αλλά και χωρίς όφελος για τους τελικούς καταναλωτές στις χώρες εισαγωγής».