Αμα οι άνθρωποι του μόχθου έχουν τέτοιους «φίλους», τι να τους κάνουν τους εχθρούς... Για τους «Οικολόγους - Πράσινους» ο λόγος, που μπροστά στη προχτεσινή απεργία εξέδωσαν ανακοίνωση. Και τι λένε; Ας προσπεράσουμε, παρότι προκλητικά, τα περί κατάρρευσης των μύθων της «προσωπικής ευημερίας» και «παθητικής κατανάλωσης», περί συνειδητοποίησης ότι «η αγοραστική δύναμη δεν μπορεί να καλύψει συλλογικά αγαθά που δεν αποτιμώνται σε χρήμα» και το κάλεσμα στους ανθρώπους του μόχθου να δημιουργήσουν «ανθρώπινες σχέσεις προσφοράς και εμπιστοσύνης, θέτοντας τις βάσεις για ισχυρή Κοινωνία Πολιτών και για εκτεταμένους θεσμούς κοινωνικής οικονομίας»... Ας μπούμε στο ζουμί. Λένε και προτείνουν στο λαό να διεκδικήσει «κάθαρση του πολιτικού κόσμου και εξυγίανση των δημοσίων υπηρεσιών» και «στη συνέχεια "να βάλει και η κοινωνία και τη δική της πλάτη"». Γιατί δεν αφήνουν τις περικοκλάδες, να πούνε κατευθείαν «βάλτε πλάτη» και στηρίξτε το σύστημα; Ούτως ή άλλως, αυτό το σύστημα «κάθαρση» και «εξυγίανση» δεν παίρνει και το ξέρουν. Λένε και προτείνουν στο λαό να αγωνιστεί για μια ΕΕ «που να αναγνωρίζει και να παίρνει τις δικές της ευθύνες και να παίξει το ρόλο της ισορροπώντας τον ανταγωνισμό με τη συνεργασία, ρυθμίζοντας αποτελεσματικά τις χρηματαγορές, δημιουργώντας ένα κοινό πλαίσιο φορολογικής και οικονομικής πολιτικής μαζί με ένα δίχτυ ασφαλείας για την κοινωνική συνοχή, προωθώντας αποφασιστικά την αναγκαία πράσινη στροφή στην οικονομία». Να κυνηγά, δηλαδή, ένα πουκάμισο αδειανό, έναν «ηθικό» καπιταλισμό, και όλοι θα ζούμε αγαπημένοι και ευτυχισμένοι.