Φιλεργατικές μάσκες προσπαθεί να φορέσει ο πρόεδρος του ΣΕΒ ομνύοντας ότι δεν πρόκειται να καταργηθεί ο 14ος μισθός στον ιδιωτικό τομέα, παραβλέποντας βέβαια ότι στη συντριπτική πλειοψηφία τους οι μισθοί των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα είναι μισθοί πείνας. Το κυριότερο όμως είναι ότι χρησιμοποιεί αυτές τις μάσκες για να περάσει ως θετική εξέλιξη και προς όφελος των εργαζομένων τη ...γενίκευση των ευέλικτων εργασιακών σχέσεων. «Πρέπει να πάψει να είναι κακιά λέξη εδώ στην Ελλάδα η ευελιξία», υποστήριξε με μειλίχιο ύφος μιλώντας χτες στην ΕΡΑ ο Δ. Δασκαλόπουλος, επιχειρώντας μάλιστα να αποσυνδέσει την ευελιξία «με την ασυδοσία και αυθαιρεσία του εργοδότη», αντίληψη που όπως είπε είναι ευρέως διαδεδόμενη στην Ελλάδα, πράγμα βέβαια απόλυτα δικαιολογημένο. Προκειμένου να χρυσώσει το χάπι ο επικεφαλής των μεγαλοβιομηχάνων επιστράτευσε δύο επιχειρήματα: Πρώτον ότι «η ευελιξία υπάρχει ενσωματωμένη στο Δίκαιό μας, που είναι και το Ευρωπαϊκό Δίκαιο». Τώρα μάλιστα. Λες και δεν ξέρουμε τι εκφράζει η ΕΕ και ποιοι ψηφίζουν τις οδηγίες στις Βρυξέλλες και τους νόμους στη χώρα μας. Δεύτερον ότι «ευελιξία έχει ο κάθε εργαζόμενος που μπορεί να παραιτηθεί από τη δουλειά του, διότι βρήκε μια καλύτερη... Πρέπει να έχει τη δυνατότητα ο εργαζόμενος να βρει δουλειά αλλού. Αυτό σημαίνει ευελιξία». Τώρα, μάλιστα, το καταλάβαμε. Το συμφέρον του εργαζόμενου σκέφτονται οι βιομήχανοι όταν θέλουν ευελιξία στις εργασιακές σχέσεις... Η κλιμάκωση της ταξικής πάλης των εργαζομένων είναι η απάντηση που τους αξίζει.