«Με τη μείωση των αποδοχών των εργαζομένων, που επέβαλαν και στην Ελλάδα οι Βρυξέλλες υπό τη γερμανική πίεση, για χάρη της ανταγωνιστικότητας, δεν οικοδομείται η Ευρώπη των λαών, αλλά η Ευρώπη των επιχειρήσεων, των τραπεζών και των τοκογλύφων χρηματιστών. Αυτοί ευημερούν. Και οι λαοί οδηγούνται στην εξαθλίωση της λιτότητας. Το ελληνικό πρόβλημα προκαλεί - και καλώς προκαλεί - ένα σεισμό στο ευρωπαϊκό οικοδόμημα και θέτει θέμα αλλαγής της πολιτικής του με δημοκρατική κατεύθυνση, όπου η λαϊκή βούληση θα έχει το πάνω χέρι και δεν θα είναι υπόδουλη των άπληστων οικονομικών συμφερόντων» (από το κύριο άρθρο στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ).

Καθέναν τον κρίνεις από τη στάση που κρατά στα κρίσιμα. Οπως τώρα. Την ώρα που η καπιταλιστική βαρβαρότητα απογειώνεται. Τώρα ακριβώς καθένας που κρατά μια πένα στο χέρι του, δηλαδή επηρεάζει ανθρώπους με τη γνώμη που διατυπώνει, καλείται να πάρει θέση, από δω ή από κει. Οταν η «Ελευθεροτυπία» επιλέγει αυτήν την ώρα να πλασάρει το ένα παραμύθι μετά το άλλο, κάνει καθαρό με ποιον είναι. Εμφανίζοντας τις Βρυξέλλες να πιέζουν την αθώα Ελλάδα, βγάζει λάδι την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ που συναποφασίζει στις Βρυξέλλες. Οταν μπροστά στους λαούς αναδεικνύεται θηριώδες το πρόσωπο του καπιταλισμού και η «Ελευθεροτυπία» γράφει πως το αίτημα των λαών είναι να γίνει χαμογελαστό αυτό το πρόσωπο, κάνει καθαρό πως πασχίζει με επιχειρήματα τραβηγμένα από τα μαλλιά για τη σωτηρία του συστήματος. Οταν ισχυρίζεσαι πως στον χαμογελαστό - δημοκρατικό καπιταλισμό θα έχει το πάνω χέρι η λαϊκή βούληση, το μόνο που κάνει είναι να ζητά από τα θύματα να πουν σφάξε με αγά μου να αγιάσω. Οποιος ακόμα και τέτοιες ώρες επιμένει να στηρίζει την ΕΕ είναι απλά αντίπαλος.

«Καθοριστικό ρόλο θα παίξει η υλοποίηση των προγραμμάτων που χρηματοδοτούνται από τα ευρωπαϊκά κονδύλια του EΣΠA, και τρίτον, οι αναπτυξιακές επιδόσεις θα πάρουν νέα ώθηση εάν προχωρήσουν τα έργα μέσω ΣΔIT και συμβάσεων παραχώρησης» (από το κύριο άρθρο στην ΗΜΕΡΗΣΙΑ).

Οι καπιταλιστές, όπως στην προκειμένη περίπτωση το συγκρότημα Μπόμπολα, δίνουν κάθε μέρα τρανά δείγματα ταξικής στοχοπροσήλωσης. Με καταπληκτική επιμονή την ώρα της μεγάλης σφαγής των εργατικών δικαιωμάτων το κύριο άρθρο είναι αφιερωμένο στο πώς ο κρατικός κορβανάς, δηλαδή το χρήμα που συγκεντρώνεται από τη λαϊκή φορολογία, θα περάσει στα χέρια των καπιταλιστών. Που έτσι θα εμφανιστούν και ως πατριώτες. Ενώ είναι ακριβώς η εξαφάνιση της βδέλλας προϋπόθεση για να υπάρξει σωτηρία για τους εργάτες.