Να διακόψει τη λειτουργία του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Λάρισας από την ερχόμενη Τρίτη 20-4-2010, (ημέρα γενικής εφημερίας), αποφάσισε η ολομέλεια των διευθυντών κλινικών και εργαστηρίων του νοσοκομείου, που συνήλθε χτες, καθότι - όπως σημειώνεται σε σχετική ανακοίνωση την οποία, εκτός των διευθυντών, συνυπογράφουν ο Πρόεδρος της Ιατρικής Σχολής, το Επιστημονικό Συμβούλιο και ο Σύλλογος Ιατρών του νοσοκομείου - «δεν υπάρχει πλέον διαθέσιμο ιατρικό προσωπικό ούτε για τη λειτουργία του Τμήματος Επειγόντων, ούτε και για την κάλυψη των κλινικών και των εργαστηρίων».

Η ανωτέρω απόφαση ελήφθη ως αντίδραση στο σοβαρό πρόβλημα με τις εφημερίες που αντιμετωπίζει το νοσοκομείο, χωρίς όπως λένε, «να έχει ληφθεί στοιχειώδης μέριμνα για την ασφαλή λειτουργία του νοσοκομείου. Σαν συνέπεια αυτού το νοσοκομείο λειτουργεί χάρη στη φιλοτιμία και διάθεση προσφοράς των ήδη εξαντλημένων γιατρών».

Η απόφαση για κλείσιμο ενός νοσοκομείου που εξυπηρετεί τις καθημερινές υγειονομικές ανάγκες ενός και πλέον εκατομμυρίου ανθρώπων της Θεσσαλίας και της γύρω περιοχής - κι ανεξαρτήτως από το αν, πώς και κατά πόσο μπορεί να υλοποιηθεί - δεν είναι κάτι που μπορεί να λαμβάνεται με τόση ευκολία, καθότι είναι βέβαιο ότι θα έχει πολύ σοβαρές επιπτώσεις για εκατοντάδες ασθενείς που επισκέπτονται, καθημερινά, το εν λόγω πανεπιστημιακό νοσοκομείο.

Βεβαίως, το Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο της Λάρισας, όπως και όλα τα νοσοκομεία της χώρας, αντιμετωπίζει ένα σύνολο προβλημάτων - με πιο οξυμένο και «παραλυτικό» αυτό της έλλειψης προσωπικού και τεχνολογικού εξοπλισμού - τα οποία έχουν τη «ρίζα» τους και την αιτία τους στη γενικότερη πολιτική για την Υγεία που εφαρμόζουν οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, ακολουθώντας τις κατευθύνσεις της ΕΕ. Μια πολιτική που στοχεύει στην πλήρη υποβάθμιση του δημόσιου τομέα της Υγείας και στην εξασφάλιση ακόμα μεγαλύτερης κερδοφορίας για τους ιδιώτες επιχειρηματίες που δραστηριοποιούνται και αλώνουν και το χώρο της Υγείας.

Ιδιαίτερα στα νοσοκομεία της Θεσσαλίας υπάρχουν πολύ μεγάλες ελλείψεις σε ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό και συγκεκριμένα:

* Στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Λάρισας δεν έχουν ακόμα λειτουργήσει όλες οι κλινικές που προβλέπονται, λείπουν γιατροί και πάνω από 250 νοσηλευτές.

* Στο Νομαρχιακό Νοσοκομείο Λάρισας λείπουν 40 γιατροί και 300 νοσηλευτές, ενώ δεν προχωράει η κατασκευή της συνδετήριας πτέρυγας.

* Στο Νοσοκομείο Καρδίτσας λείπουν 26 γιατροί και 230 νοσηλευτές και άλλο προσωπικό.

* Το Νοσοκομείο Τρικάλων λειτουργεί με τον ίδιο αριθμό προσωπικού κι ας αυξήθηκαν τα κρεβάτια από 130 σε 350.

* Στο Νοσοκομείο Βόλου υπάρχουν παραπάνω από 500 κενές οργανικές θέσεις.

* Στα Κέντρα Υγείας της Θεσσαλίας καλύπτεται μόνο το 54% των οργανικών θέσεων των γιατρών και μόνο το 62% των οργανικών θέσεων των νοσηλευτών και του άλλου προσωπικού.

Και, φυσικά, αυτή η κατάσταση δίνει ώθηση στην ιδιωτική επιχειρηματική διείσδυση στο χώρο της Υγείας και στη Θεσσαλία φυτρώνουν συνεχώς ιδιωτικές κλινικές - με το ξεκίνημα της λειτουργίας, πριν λίγες μέρες, του «ΙΑΣΩ», ένα τεράστιο «ιδιωτικό νοσοκομείο» με εκατοντάδες κρεβάτια, το ποσοστό τους αγγίζει το 60%, περίπου, του συνολικού αριθμού - και πληθαίνουν τα ιδιωτικά διαγνωστικά κέντρα.

Αποτέλεσμα ακριβώς αυτής της συνολικής πολιτικής για τη Υγεία είναι και τα προβλήματα με τις εφημερίες στα νοσοκομεία. Αλλά στην απόφαση για τη διακοπή της λειτουργίας του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Λάρισας δεν γίνεται καθόλου λόγος γι' αυτή την πολιτική, που είναι η «μήτρα» όλων των προβλημάτων.

Οι «προτάσεις» για την «επίλυση» του προβλήματος των εφημεριών των γιατρών που γίνονται στην κοινή ανακοίνωση, κινούνται στη γενικότερη κατεύθυνση των αποφάσεων της ΕΕ και των πολιτικών της κυβέρνησης. Συγκεκριμένα, γίνεται αποδεκτή η απόφαση της κυβέρνησης για τις περικοπές στον τομέα της δημόσιας Υγείας, αλλά και ειδικότερα για τις εφημερίες, καθώς γίνεται λόγος για «αναγκαία εξοικονόμηση πόρων που μπορεί και πρέπει να προκύψει από την πλήρη αναδιάρθρωση του συστήματος εφημεριών. Η εφαρμογή ενός ρεαλιστικού και βιώσιμου εφημεριακού προτύπου με βάση τις πραγματικές ανάγκες και το κλινικό φορτίο κάθε μονάδας μπορεί να προσφέρει οικονομίες κλίμακας μεγαλύτερες ενδεχομένως από τις επιχειρούμενες και, ταυτόχρονα, να εγγυηθεί την εύρυθμη λειτουργία και την ανάπτυξη των νοσηλευτικών μονάδων».

Αλήθεια, τι εννοούν λέγοντας «ρεαλιστικό και βιώσιμο εφημεριακό πρότυπο»; Μήπως μέσα απ' αυτό το πρότυπο θα περάσει και η διευθέτηση του χρόνου εργασίας και όλες οι άλλες αντιδραστικές αλλαγές που προωθεί η κυβέρνηση;

Οι γιατροί και οι άλλοι εργαζόμενοι στα νοσοκομεία και, γενικότερα, στο χώρο της Υγείας, δεν έχουν κανένα λόγο να στοιχηθούν πίσω από τέτοιες «λογικές» και «προτάσεις», αλλά χρειάζεται να οργανώσουν την πάλη τους διεκδικώντας:

* Σταθερό πενθήμερο, 6ωρο, 30ωρο με μία εφημερία τη βδομάδα.

* Προγράμματα εφημεριών με κριτήριο την ασφάλεια των ασθενών και όχι με λογιστικούς λόγους.

* Να πληρωθούν όλες οι δεδουλευμένες εφημερίες.

Οι εργαζόμενοι στο χώροι της Υγείας, μαζί με όλους τους εργαζόμενους, τους μικρομεσαίους αγρότες και τα άλλα λαϊκά στρώματα δεν μπορεί να έχουν την αυταπάτη ότι η κατάσταση μπορεί να διορθωθεί προς όφελος των λαϊκών στρωμάτων χωρίς ρήξεις και ανατροπή. Για να ωφεληθεί ο λαός πρέπει να ηττηθούν τα μονοπώλια και τα στηρίγματά τους.

Λύση υπάρχει στο δρόμο πάλης: Για δωρεάν σύγχρονες και πλήρεις δημόσιες υπηρεσίες Υγείας για όλους, χωρίς όρους και προϋποθέσεις, με κατάργηση κάθε επιχειρηματικής δράσης. Για κατάργηση των εισφορών των εργαζομένων, αυτοαπασχολούμενων και των φτωχών αγροτών στον κλάδο Υγείας και με δωρεάν φάρμακα. Για πλήρη στελέχωση του δημόσιου συστήματος Υγείας με καλά αμειβόμενο προσωπικό, με συνθήκες δουλειάς που εξασφαλίζουν την υγεία και ασφάλεια των ασθενών και των εργαζομένων.