«Στα συνθήματα των διαδηλωτών, που λένε "έξω το ΔΝΤ", θα μπορούσε να προσθέσει κανείς, γιατί είναι μισό το σύνθημα, "έξω και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή". Μπορώ να το προσυπογράψω, γιατί στόχος όλων μας είναι να φύγουμε από την επιτήρηση, να φύγουμε από την κηδεμονία»!

*

Είναι φανερό ότι ο κ. Παπανδρέου και οι βουλευτές του (οι οποίοι χειροκρότησαν θερμά την παραπάνω αποστροφή του λόγου του) χρειάζονται όσο τίποτα άλλο το άλλοθι της «επιτήρησης» και της «κηδεμονίας».

Χρειάζονται τον «μπαμπούλα» και την «επίκληση» της «άνωθεν εντολής» και της «έξωθεν απειλής» για να δικαιολογήσουν ένα επερχόμενο κοινωνικό απαρτχάιντ που, όμως, το έχουν προαποφασίσει όχι κάπου έξω, όχι κάπου αλλού, αλλά εδώ, στα εγχώρια μυστικά δείπνα, και όχι με κάποιους ξένους, όχι με κάποιους αλλοδαπούς, αλλά με τους εγχώριους, με τους Ελληνες «πατριώτες» βιομήχανους, εφοπλιστές, τραπεζίτες και εργολάβους.

*

Αν κάτι, λοιπόν, αποδεικνύει η ετοιμότητα του πρωθυπουργού να μεταμφιεστεί ακόμα και σε... διαδηλωτή κατά του ΔΝΤ και της Κομισιόν

(λες και δεν τους κάλεσε ο ίδιος στην Ελλάδα),

είναι ότι μάλλον αγωνιά να αποδείξει ότι διαθέτει τα φόντα για να ποζάρει ως άξιος απόγονος της πολιτικής του κληρονομιάς.

*

Μιλάμε για την πασίγνωστη «βαριά» κληρονομιά της δημαγωγίας και της πολιτικής απάτης που έχει σφραγιστεί από στιγμές όπως εκείνες κατά τις οποίες

ενώ το ΠΑΣΟΚ υπέγραφε την παραμονή των βάσεων ταυτόχρονα δήλωνε ότι «οι βάσεις φεύγουν» (!),

ενώ έταζε «καλύτερες μέρες» την επομένη επέβαλλε διά νόμου «πάγωμα μισθών και συντάξεων»,

και ενώ καμωνόταν τον φορέα της «εθνικής κυριαρχίας» κατέληγε με τη μνημειώδη ηρωική ιαχή: «Ευχαριστούμε τις Ηνωμένες Πολιτείες»...