Με την εφαρμογή, άλλωστε, του νέου νόμου, η κυβέρνηση έχει πάψει να δίνει έστω και μια δραχμή στα νοσηλευτήρια και οι μάνατζερ που τα διοικούν, προσπαθώντας να τα βγάλουν πέρα, μεταχειρίζονται κατά κόρον τη διαφήμιση, για να προσελκύσουν πελάτες. Ετσι, έξω από τον «Ευαγγελισμό» έχει τοποθετηθεί ένα τεράστιο διαφημιστικό ταμπλό, που δείχνει μια σκηνή χειρουργείου και ακολουθεί το σλόγκαν: «Είμαστε τα καλύτερα νυστέρια της χώρας. Σας αφαιρούμε τη χολή και το ...πορτοφόλι σας στο άψε σβήσε!».
Στο «Λαϊκό», εξάλλου, προσπαθούν να εξασφαλίσουν «πελάτες» με τις εξής προσφορές: «Αμυγδαλεκτομή» μόνο 100.000 δραχμές. «Κρεατάκια» 120.000. «Τυμπανοπλαστική» 200.000. «Στις δυο επεμβάσεις σας κάνουμε τζάμπα αφαίρεση του σκωληκοειδίτη!».
Λίγο πιο πέρα, στο «Γενικό Κρατικό» επικρατεί κατήφεια. Οι «δουλιές» δεν πάνε καλά και η «επιχείρηση» κινδυνεύει να βουλιάξει. Ο μάνατζερ του νοσοκομείου τραβάει τα μαλλιά του για το «κεσάτι» και για να σώσει το «μαγαζί» καλεί όλο το προσωπικό και συστήνει δραστική περικοπή των εξόδων. «Από αύριο, λέει αυστηρά, μόνο μακαρόνια και πατάτες μπλουμ στους ασθενείς. Τα σεντόνια, εξάλλου, θα αλλάζονται κάθε δεκαπέντε μέρες. Και οι γιατροί να είναι ιδιαίτερα φειδωλοί στη χορήγηση φαρμάκων. Στα κρυολογήματα να συνιστούν χαμομήλι και βεντούζες, στους υπερτασικούς να βάζουν βδέλλες και μόνο σε πολύ σοβαρά περιστατικά να δίνουν ασπιρίνη»!
- Από πού πάνε, κύριε, στα επείγοντα;
- Από κει που είναι η μπάρα. Ρίξτε ένα πεντοχίλιαρο να ανοίξει η είσοδος και περάστε!
Τα «διόδια» ανοίγουν και ο ασθενής εμφανίζεται ενώπιον του εφημερεύοντα, που τον ρωτάει: «Τι αισθάνεστε, κύριε;».
- Ενα σφάχτη, γιατρέ μου.
- Χμ! Για καθίστε να σας εξετάσω.
- Τι συμβαίνει, γιατρέ, και ψηλαφάτε την τσέπη μου;
- Κάνω ένα πρόχειρο τσεκ - απ, σύμφωνα με το νέο σύστημα.
- Και τι βλέπετε, γιατρέ;
- Οτι έχετε χρυσή.
- Δηλαδή ίκτερο;
- Οχι, χριστιανέ μου. Χρυσή λίρα έχετε και αφού διαθέτετε παραδάκι, μη φοβόμαστε τίποτε. Σε δυο τρεις - μέρες, θα γίνετε περδίκι. Αλί σε κείνους που τους εξετάζουμε και βλέπουμε ότι έχουν αναιμία, αναιμικό πορτοφόλι, δηλαδή. Γι' αυτούς, δυστυχώς, δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα. Αυτοί για το πΕΣΥ είναι καταδικασμένοι σαν να πάσχουν από «ανίατο» νόσημα. Αυτούς το σύστημα του Αλέκου τούς έχει ξεγράψει...