Υπόδειγμα εργοδοτικού συνδικαλισμού αποτελεί η πλειοψηφία ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ στο Σωματείο Εργαζομένων στα «Ελληνικά Πετρέλαια». Οι πρασινογάλαζοι συνδικαλιστές, χωρίς να τους ενδιαφέρει να κρατήσουν ούτε τα στοιχειώδη προσχήματα, δίνουν όποτε κληθούν από την εργοδοσία του Λάτση την αμέριστη συμπαράστασή τους ώστε να εξυπηρετήσουν τα όποια σχέδια.

Τελευταίο κρούσμα αποτέλεσε η ανακοίνωση που έσπευσε να βγάλει την περασμένη βδομάδα ταυτόχρονα με τη διοίκηση της επιχείρησης πετώντας λάσπη στα ταξικά συνδικάτα μετάλλου της Ζώνης και της Ελευσίνας και στο ΠΑΜΕ, για τον αγώνα που δίνουν ενάντια στην εφαρμογή της Συνθήκης Μπολκεστάιν, που τσακίζει τα μεροκάματα των εργατών, στα έργα επέκτασης των εγκαταστάσεων της ΠΕΤΡΟΛΑ.

Τα ίδια αντανακλαστικά είχε δείξει η πλειοψηφία του σωματείου (ακριβώς τέτοια εποχή το 2008) όταν η εργοδοσία είχε στριμωχτεί από τις αντιδράσεις κατοίκων και φορέων του Θριασίου ενάντια στην επέκταση των εγκαταστάσεων με τους όρους που εγκυμονεί κινδύνους για τους κατοίκους της περιοχής και για τους ίδιους τους εργαζομένους. Γιατί μέτρα ασφάλειας η εργοδοσία συνήθως απαξιεί να πάρει. Και αν πάρει είναι για το θεαθήναι. Αλλωστε εκρήξεις στην ΠΕΤΡΟΛΑ έχουν γίνει στο παρελθόν και με θύματα. Και τότε πάλι, θυμίζουμε, η πλειοψηφία ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ, μετά από συνάντηση με τη διοίκηση, έβγαλε τρισέλιδη ανακοίνωση χρησιμοποιώντας όλα όσα υποστήριζε η επιχείρηση για τη νέα επένδυση. Μάλιστα, όπως κατηγορεί σήμερα τους συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ, τότε εγκαλούσε την τοπική κοινωνία γιατί εναντιώθηκε με κινητοποιήσεις σ' αυτήν την επέκταση. Αλλωστε, δεν είναι τυχαίο ότι για να προχωρήσει η ιδιωτικοποίηση των ΕΛΠΕ έβαλαν πλάτη ΠΑΣΚΕ και ΔΑΚΕ, εξυπηρετώντας τότε και τα κυβερνητικά σχέδια. Με τέτοιο σωματείο στη δούλεψή της η εργοδοσία, τι άλλο να ζητήσει! Αυτοί όμως που πλέον έχουν ακόμα μεγαλύτερη εμπειρία και πρέπει να βγάλουν συμπεράσματα για τον εργοδοτικό συνδικαλισμό είναι οι εργαζόμενοι στα ΕΛΠΕ και όχι μόνο.