ΒΕΡΟΛΙΝΟ.-

Ο Ζοζέφ Αμπντουλά δολοφονήθηκε από νεοναζί ή έπεσε θύμα τραγικού ατυχήματος στην πισίνα Ντόκτορ Πέτζολντ του Σέμπνιτς, μιας πόλης 10.000 κατοίκων στα σύνορα της Γερμανίας με την Τσεχική Δημοκρατία;

Αυτά τα δύο κύρια ερωτήματα από τα πάμπολλα, που απασχολούν τη γερμανική κοινωνία τις τελευταίες μέρες. Ενας θάνατος τραγικός, σε μία χρονική συγκυρία, όπου η γερμανική κυβέρνηση έχει εξαπολύσει ένα πραγματικό κυνηγητό κατά των ακροδεξιών και νεοναζιστικών οργανώσεων, με κορυφαία στιγμή την απαγόρευση του «Εθνικού Κόμματος της Γερμανίας» - (NPD), με τόσο μένος, μάλιστα, που το όλο εγχείρημα ενέχει σε μεγάλο βαθμό υποκρισία και κομπασμό.

Ο τραγικός θάνατος του δεκάχρονου αντιμετωπίστηκε εξ αρχής από το γερμανικό Τύπο ως «δολοφονία» και, μάλιστα, από νεοναζιστές. Χαρακτηριστικός είναι ο τρόπος, που η εφημερίδα «Μπιλντ» δημοσίευσε την είδηση στις 23 Νοεμβρίου: « Νεοναζί πνίγουν ένα παιδί. Μια ολόκληρη πόλη σιωπά». Μία πόλη, σύμφωνα με την «Μπιλντ», που έχει χάσει πλέον το βάρος της, αλλά όλα τα φαντάσματα της γερμανικής κοινωνίας έχουν μαζευτεί σε μια περιοχή, που ήταν άλλοτε γνωστή για τα τεχνητά της άνθη και σήμερα εξαρτάται ολοκληρωτικά από τον τουρισμό. Ακολούθησε η μαζική υστερία της πόλης, που αποποιήθηκε τις «συλλογικές ευθύνες» και θέλησε να «φωτίσει την αλήθεια». Οι αντιδράσεις ήταν πολλές και οργίλες, με αποτέλεσμα να σταλούν αστυνομικές ενισχύσεις στην περιοχή περίπου 200 άνδρες, που εξακολουθούν να περιπολούν, αλλά ο χριστιανοδημοκράτης δήμαρχος, Μάικ Ρουχ, απαγόρευσε τη διαδήλωση εναντίον της ακροδεξιάς που επρόκειτο να πραγματοποιηθεί το Σαββατοκύριακο. Το Σέμπνιτς είναι ένα από τα προπύργια των «σκίνχεντ», όπως εξήγησε, όμως, ο δήμαρχος στην απεσταλμένη της ισπανικής εφημερίδας «Ελ Παΐς», η πραγματοποίηση μιας διαδήλωσης αυτή τη στιγμή θα προκαλούσε ενδεχομένως μια επικίνδυνη αναμόχλευση των παθών.

Ο δήμος αναγκάστηκε, επίσης, να κλείσει προσωρινά την ηλεκτρονική του σελίδα, γιατί, αν τα μηνύματα που λαμβάνονταν ήταν βόμβες, η πόλη θα θύμιζε τη Δρέσδη στο τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου. Οι προσβολές, οι συγκρίσεις με τους ναζί και οι κάθε είδους απειλές άρχισαν να πέφτουν σαν βροχή εναντίον της πόλης και των κατοίκων της, πριν ακόμη διαλευκανθεί ο θάνατος του Ζοζέφ.

Παράλληλα, βρίσκεται σε εξέλιξη ένα ακόμη νομικό θρίλερ. Οι ανακρίσεις είναι συνεχείς. Μέσα σε μια βδομάδα, συνελήφθησαν οι ύποπτοι του εγκλήματος και στη συνέχεια αφέθηκαν ελεύθεροι, οι φερόμενοι ως μάρτυρες υπέγραψαν τις καταθέσεις τους και στη συνέχεια τις απέσυραν, και η κατήγορος, η μητέρα του παιδιού Ρενάτε Κάντελμπεργκ - Αμπντουλά, κατηγορήθηκε με τη σειρά της για σκηνοθεσία του όλου ζητήματος και απόπειρα εξαγοράς μαρτύρων.

Οποιο κι αν είναι το αποτέλεσμα των ανακρίσεων για το θάνατο του παιδιού μιας Γερμανίδας κι ενός Ιρακινού, τον Ιούνιο του 1997, το χάσμα που χωρίζει την ανατολική από τη δυτική Γερμανία έγινε και πάλι αισθητό. Οπως έχει συμβεί και στο παρελθόν με άλλες αφορμές - αιτίες, όπως την ανεργία, τις ευκαιρίες και τον πρόσβαση των Ανατολικογερμανών σε όλους τους τομείς της κοινωνικής, πολιτικής και οικονομικής ζωής, για την άνθηση των ακροδεξιών, ρατσιστικών και νεοναζιστών οργανώσεων, που χαρακτηρίζεται «ανατολικογερμανικό φαινόμενο»... Συμπτώματα όλα μίας κοινωνίας διχασμένης, όπου οι προνομιούχοι ζουν στη Δύση και οι παρίες στην Ανατολή...