Αντιμέτωποι με την επίθεση της εργοδοσίας και της ταξικής Δικαιοσύνης βρίσκονται οι εργαζόμενοι της εταιρείας «DELICΟ» επεξεργασίας Μανιταριών στον Εβρο. Απλήρωτοι επί 6 μήνες, προχώρησαν σε επίσχεση εργασίας και κατέθεσαν αίτηση ασφαλιστικών μέτρων διεκδικώντας να δεσμευθεί η τελευταία παραγωγή μανιταριών ώστε να πληρωθούν άμεσα τα δεδουλευμένα τους. Η εργοδοσία αρνείται να τους πληρώσει και ετοιμάζεται να βάλει λουκέτο στην επιχείρηση. Το δικαστήριο απέρριψε την αίτηση ασφαλιστικών μέτρων, προβάλλοντας ένα πρωτοφανές σκεπτικό. Επικαλέστηκε ότι οι εργαζόμενοι δεν ανέφεραν αναλυτικά στην αίτησή τους προς το δικαστήριο, πώς ο καθένας από αυτούς ξεχωριστά κατάφερε να επιβιώσει τους 6 μήνες, δηλαδή αν δανείστηκε χρήματα, πόσα και από ποιον, αν είχε οικονομίες και έτρωγε από τα έτοιμα, αν χρωστά ενοίκια κλπ.

Η τοπική Γραμματεία του ΠΑΜΕ, που από την πρώτη στιγμή βρέθηκε στο πλευρό τους, σημειώνει πως «η απόρριψη των ασφαλιστικών μέτρων από τη Δικαιοσύνη φανερώνει για άλλη μια φορά ότι οι νόμοι είναι κομμένοι και ραμμένοι στα μέτρα των εργοδοτών.

Δε συντρέχουν λόγοι μας λένε για ασφαλιστικά μέτρα γιατί οι εργαζόμενοι με τους μισθούς πείνας των 500 και 600 ευρώ μπορούν να τα βγάλουν πέρα δουλεύοντας μάλιστα για 6 μήνες χωρίς να πληρώνονται. Είναι πρωτοφανές να ζητάς από τους εργάτες που έχουν να πληρωθούν τόσο μεγάλο διάστημα να αποδείξουν το αυτονόητο. Να γιατί η Δικαιοσύνη είναι με τους εργοδότες».

Η Γραμματεία Εβρου του ΠΑΜΕ καλεί τους εργαζόμενους να βγάλουν συμπεράσματα από την πολιτική που ασκούν όλα αυτά τα χρόνια οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, που από τη μια δίνουν λεφτά με το τσουβάλι στις Τράπεζες και τους Βιομήχανους και από την άλλη έχουν εξαπολύσει τον πόλεμο ενάντια στους εργαζόμενους, της πολιτικής που οδηγεί στη ζωή και δουλειά με όρους σκλαβιάς, και να τους καταδικάσουν.

Να εντείνουν τον αγώνα τους μαζί με το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα, μαζί με το ΠΑΜΕ διεκδικώντας άμεσα τα δεδουλευμένα τους αλλά και δίνοντας συνέχεια στον αγώνα τους για μια άλλη πολιτική ανάπτυξης που θα υπηρετεί αποκλειστικά τις λαϊκές διευρυμένες ανάγκες και όχι τα κέρδη των μονοπωλίων.