Από νωρίς το απόγευμα, οι Οργανώσεις της ΚΝΕ, η μία μετά την άλλη, ανηφόριζαν συγκροτημένα, με τα πανό και στα συνθήματά τους, στον ιστορικό χώρο της Ακροναυπλίας. Κάθε Οργάνωση ανηφόριζε το δρόμο που οδηγούσε στο σημείο όπου κάποτε βρίσκονταν οι φυλακές και αποχωρούσε για να ακολουθήσει άλλη. Στο σημείο συνάντησής τους ένωναν της φωνές τους στο ίδιο σύνθημα και εναλλάσσονταν ώστε όλες να περάσουν από τον ιστορικό χώρο. Με ενός λεπτού σιγή, με υψωμένες γροθιές, με την προσφώνηση «Αθάνατοι», με κάθε τρόπο έδειχναν στους αγωνιστές της Ακροναυπλίας ότι το παράδειγμά τους, παρά τη λυσσαλέα προσπάθεια του ταξικού εχθρού, έχει συνεχιστές.

Στο χώρο του μνημείου συναντούσαν μια μεστή νοημάτων έκθεση με ταμπλό φωτογραφιών που έδιναν μια εικόνα του χώρου των φυλακών, ο οποίος πια δεν υπάρχει. Υπήρχε σχεδιάγραμμα του προαυλίου, του ισογείου και του δεύτερου ορόφου, φωτογραφία με την Κομματική Επιτροπή και το Γραφείο της Ομάδας Ακροναυπλίας, σκίτσο από το κτίριο των φυλακών, το οποίο βρέθηκε στα ρούχα εκτελεσμένου Ακροναυπλιώτη την Πρωτομαγιά του 1944, άλλες φωτογραφίες από την καθημερινότητα της φυλακής, όπως από τη διανομή της αλληλογραφίας και το συσσίτιο, εικόνες από καπνεργάτες κρατούμενους το 1939, αλλά και τον Γληνό με άλλους δασκάλους κρατούμενους δίπλα του.

Με συγκίνηση στέκονταν οι νεολαίοι κομμουνιστές μπροστά στους χαραγμένους στο μάρμαρο στίχους του Ρίτσου: «Αγιος αυτός ο χώρος που μαρτύρησαν τόσοι Ελληνες σύντροφοι, αυτοί που πάτησαν γυμνόποδοι της τυραννίας τον όφι, αυτοί που ανένδοτοι αγωνίστηκαν για την ελευθερία, αυτοί που γράψανε με το αίμα τους την ιστορία».

Μιλώντας στους συγκεντρωμένους, ο Γραμματέας του ΚΣ της ΚΝΕ, Γιάννης Πρωτούλης, θύμισε συνοπτικά την ιστορία του χώρου και επισήμανε ότι, πλέον, υπάρχουν εκεί ορισμένα μόνο υπολείμματα καθώς η χούντα έσπευσε να σβήσει το μνημείο τούτο των καπιταλιστών που τους εκθέτει για τα εγκλήματα που έχουν κάνει ενάντια στο επαναστατικό κίνημα. Θύμισε ότι και το 1996 η κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ προσπάθησε να γκρεμίσει τότε δύο αντίστοιχα μνημεία του λαϊκού αγώνα, το Γεντί Κουλέ στη Θεσσαλονίκη και τις φυλακές Κέρκυρας, με δικαιολογία ότι έτσι θα έπαιρνε χρήματα από το τότε «πακέτο Ντελόρ». Ξεσηκώθηκε ο λαός και η κυβέρνηση έκανε πίσω.

Τόνισε ότι, όπως δείχνει η ιστορία και της Ακροναυπλίας, οι κομμουνιστές, όπου και να ήταν, όσοι και να ήταν, επεδίωκαν να στήνουν Οργανώσεις, να οργανώνουν και άλλους. Αλλωστε έγιναν κομμουνιστές και πολλοί ποινικοί κρατούμενοι που, μέσα από την επαφή τους με το Κόμμα, αναμορφώθηκαν.

Υπογράμμισε ότι οι κομμουνιστές κρατούμενοι διάβαζαν, μελετούσαν, καλλιεργούσαν τον πολιτισμό, οργάνωναν την πάλη για το συσσίτιο και αυτό, δηλαδή η οργανωμένη τους πάλη, αποτελεί ένα συμπέρασμα το οποίο οφείλουμε να κρατήσουμε και για σήμερα. Οπως είπε, ένα δεύτερο συμπέρασμα που προκύπτει από την ιστορία και της Ακροναυπλίας είναι το γεγονός ότι αν αυτοί οι χώροι υπάρχουν ακόμα, τους αναστηλώνουμε και τους επισκεπτόμαστε, οφείλεται στο γεγονός ότι υπάρχει ΚΚΕ και μάλιστα με επαναστατική στρατηγική. Κομμουνιστικό Κόμμα που μελετά την Ιστορία και βγάζει συμπεράσματα. «Εμείς δήλωση μετανοίας δεν υπογράφουμε στον ιμπεριαλισμό, αυτό μας δίνει τη δύναμη να αξιοποιούμε τα μνημεία αυτά σαν ιστορική γνώση για το σήμερα», κατέληξε.

Ακολούθησε κατάθεση στεφανιών από τον Γιώργο Λάμπα εκ μέρους της ΕΠ Πελοποννήσου - Ζακύνθου - Κεφαλληνίας του ΚΚΕ και τον Γιάννη Πρωτούλη εκ μέρους του ΚΣ της ΚΝΕ, με τα συνθήματα «Αθάνατοι», και «Το μέλλον μας δεν είναι ο καπιταλισμός, είναι ο νέος κόσμος ο σοσιαλισμός» να αντηχούν στους ουρανούς του Ναυπλίου.