Η «Τελική Εκθεση Στρατηγικού Σχεδίου» αποκαλύπτει σε όλες της τις διαστάσεις, τις επιδιώξεις για τη ριζική ανατροπή της σημερινής μορφής λειτουργίας του ΟΛΠ προς όφελος του μεγάλου κεφαλαίου, ανοίγοντας ταυτόχρονα το δρόμο και για τα άλλα υπό ιδιωτικοποίηση λιμάνια της χώρας.

Το λιμάνι μέχρι σήμερα, όπως και τα υπόλοιπα λιμάνια της χώρας, αποτελεί τομέα στρατηγικής σημασίας για την οικονομία και την ασφάλεια της χώρας και για την άσκηση της εξωτερικής της πολιτικής. Σύμφωνα με την έκθεση που προωθείται, το λιμάνι παύει να εξυπηρετεί τα συμφέροντα της εθνικής άμυνας καθώς θα παραδοθεί τεμαχισμένο στους ιδιώτες και εφοπλιστές που θα εξυπηρετούν τα δικά τους και μόνο συμφέροντα και δε θα ελέγχονται από κανέναν.

Αβέβαιο κρίνεται το μέλλον της Ναυπηγοεπισκευαστικής Ζώνης, καθώς ο ΟΛΠ σκοπεύει στην « απελευθέρωση χώρων στη Ζώνη για πιο αποδοτικές λειτουργίες». Αναδεικνύεται έτσι ότι η Ναυπηγοεπισκευή θεωρείται λιγότερο σημαντική λειτουργία από άλλες δραστηριότητες. Ενα τέτοιο ενδεχόμενο θα σημάνει αυτόματα εκτίναξη της ανεργίας και ο Πειραιάς θα μετατραπεί σε «πόλη ανέργων». Ταυτόχρονα μια τέτοια δραστηριότητα που αποφέρει έσοδα στο κράτος, συρρικνώνεται με βάση και τις κατευθύνσεις της Ευρωπαϊκής Ενωσης.

Η συρρίκνωση της παραγωγικής δραστηριότητας του λιμανιού με το κλείσιμο των ΣΙΛΟ (χώροι αποθήκευσης προϊόντων), την αχρήστευση των μόνιμων δεξαμενών και την κατεδάφιση όλων των αποθηκών του κεντρικού λιμανιού, θα συνδυαστεί και με την απώλεια αρκετών θέσεων εργασίας. Το βάρος πλέον πέφτει μόνο στη διαμετακόμιση.

Γκετοποιείται το λιμάνι και φεύγει πλέον από τον έλεγχο του δημοσίου. Οι επιβατικοί σταθμοί - εκτός των άλλων «φιλέτων» του λιμανιού που θα παραδοθούν - θα φτιάχνονται με βάση τις προδιαγραφές των ακτοπλοϊκών εταιριών, ελληνικών και πολυεθνικών (με την αλλαγή του θεσμικού πλαισίου που προωθείται στην ακτοπλοΐα οι ξένες εταιρίες θα έχουν εισβάλλει στη χώρα μέχρι τα μέσα του 2000) οι οποίες στη συνέχεια θα αναλαμβάνουν την πλήρη ευθύνη λειτουργίας τους. Συντριπτικό χτύπημα θα δεχτεί και ο τελωνειακός μηχανισμός και οι εκτελωνιστές. Πλήρης ασυδοσία θα επικρατεί στην κίνηση εμπορευμάτων, με φούντωμα του λαθρεμπορίου και απώλεια εκατοντάδων δισεκατομμυρίων εσόδων για το κράτος.

Τη στιγμή που ουσιαστικά κάθε εταιρία θα έχει δικό της επιβατικό σταθμό, ο ανταγωνισμός από τα καράβια θα μεταφέρεται και στο λιμάνι, ενώ έξω από αυτό θα πετιούνται οι μικροί χρήστες που δεν μπορούν να ανταπεξέλθουν στον ανταγωνισμό. Η απελευθέρωση των τιμολογίων που προωθείται, θα λειτουργήσει σε βάρος του επιβατικού κοινού αλλά και των νησιών. Θα οδηγήσει στην ανεξέλεγκτη αύξηση των εισιτηρίων αλλά και στην αύξηση της τιμής των προϊόντων που μεταφέρονται στα νησιά. Ούτε οι μικροί επαγγελματίες θα μπορούν να αντεπεξέλθουν στον ανταγωνισμό (π.χ. μικρά καράβια που εκτελούν κοντινές αποστάσεις).

Εκτός όλων αυτών, οι εφοπλιστές που θα είναι πλέον κύριοι του λιμανιού, θα μεταφέρουν από τα καράβια τους τη «μαύρη εργασία» και μέσα στο λιμάνι του Πειραιά.