Η Σχολή των Αξιωματικών του ΕΛΑΣ λειτούργησε στη Ρεντίνα από το 1943 μέχρι το τέλος του 1944, φιλοξενώντας πολλές σειρές υποψηφίων αξιωματικών. Από αυτήν αποφοίτησαν 800 άνδρες του Λαϊκού Στρατού με το βαθμό του Ανθυπολοχαγού.

Ο Δ. Μάλλιος μάς εξηγεί τον τρόπο με τον οποίο επιλέγονταν οι υποψήφιοι. Οσοι διακρίνονταν για τη μαχητικότητα, την αυτοθυσία στη διάρκεια των μαχών, την παλικαριά τους. Αλλά κυρίως έπρεπε να έχουν συνείδηση γι' αυτό που κάνουν, να ξέρουν για ποιο λόγο το κάνουν. Τέλος, σημαντικό ήταν να αποκτήσουν και τις σχετικές γνώσεις. Η θεωρία γινόταν μέσα στο διώροφο πετρόχτιστο, ενώ η πράξη γινόταν στα γύρω βουνά. Οι άνδρες της σχολής πραγματοποιούσαν ασκήσεις. Ταυτόχρονα, όμως, έπαιρναν μέρος σε μάχες, όπου και έδειχναν όλα όσα είχαν μάθει στη θεωρία.

Τη διεύθυνση της σχολής ανέλαβαν διαδοχικά οι παρακάτω αξιωματικοί του τακτικού στρατού: ο ταγματάρχης Αρέθας, οι συνταγματάρχες Καραγιάννης και Παπαθανασίου και ο υποστράτηγος Ματσούκας. Εκπαιδευτής από τον Αύγουστο του 1943 μέχρι και τα τέλη του 1944 ήταν ο υπολοχαγός Αλέκος Παπαγεωργίου.

Φεύγοντας, στο βιβλίο του μουσείου γράφουμε τις εντυπώσεις μας. Το μουσείο κάθε χρόνο δέχεται χιλιάδες επισκέπτες. Ερχονται νέοι και αντιστασιακοί. Οι πρώτοι μαθαίνουν και οι δεύτεροι θυμούνται τα ηρωικά εκείνα χρόνια. Μέχρι σήμερα έχουν γίνει τρεις πανελλήνιες εκδηλώσεις: Η πρώτη ήταν τον Αύγουστο του 1990, όταν και άρχισε η λειτουργία του μουσείου. Η δεύτερη ήταν το 1994, όταν απονεμήθηκαν 1.262 μετάλλια στους αξιωματικούς του ΕΛΑΣ που αποφοίτησαν από τη σχολή, και η τρίτη το 1995 οπότε ήρθαν εδώ ο Σπ. Μελετζής - ο φωτογράφος της Εθνικής Αντίστασης - και ο Ν. Καραντηνός, πρόεδρος του Συνδέσμου Αντιστασιακών Δημοσιογράφων.