ΑΠ' ΤΟΝ ΕΚΒΙΑΣΜΟ ΣΤΟΝ ΓΚΡΕΜΟ: «Αντεξε μόλις δύο εβδομάδες σιωπής μετά την επεισοδιακή ψήφιση του Μεσοπρόθεσμου πριν ξεστομίσει την -μέχρι πρότινος- απαγορευμένη λέξη "χρεοκοπία"! (...) μόλις πριν από μερικές ημέρες δεν προσπαθούσε με νύχια και με δόντια όλο το στελεχικό δυναμικό της κυβέρνησης να πείσει τους βουλευτές της να υπερψηφίσουν το πρόγραμμα γιατί αυτός ήταν ο μοναδικός δρόμος για να αποφύγουμε τη χρεοκοπία; (...) "Σγουρός ή χρεοκοπία", το περυσινό φθινόπωρο. "Μνημόνιο ή χρεοκοπία", τον Μάιο. "Μειώσεις μισθών ή χρεοκοπία", τον φετινό χειμώνα. "Ασήκωτους φόρους ή χρεοκοπία", την άνοιξη. Και Σγουρός και Μνημόνιο και μειώσεις και φόροι και χρεοκοπία. Επιλεκτική ή όπως αλλιώς θα την ονομάσουν οι ειδικοί, λίγη σημασία έχει... (...) σήμερα περιγράφεται ως επιλεκτική ή μερική ή όπως αλλιώς. Αύριο το πρωί, μπορεί να χαρακτηριστεί ολική, μοιραία, οριστική... (...) η κυβέρνηση δεν μπορεί να απαντήσει σε δύο βασικά ερωτήματα: Τι άλλαξε από το τελευταίο δεκαήμερο του Ιουνίου και σήμερα οδεύουμε προς την καταστροφή; Αν δεν επαρκούν όλες αυτές οι θυσίες που μέχρι σήμερα κάνουν οι πολίτες για να διασωθεί η χώρα, ποιος εγγυάται ότι και οι επόμενες δεν θα χαθούν στη δυσθεώρητη μαύρη τρύπα;» (από άρθρο στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)

Η ΔΙΕΞΟΔΟΣ: «Η ελεγχόμενη χρεοκοπία φαίνεται ότι αποτελεί στρατηγική επιλογή της πλουτοκρατίας. Οι ανταγωνισμοί, ωστόσο, κλιμακώνονται, ακριβώς επειδή τα καπιταλιστικά κράτη, οι τράπεζες και άλλες μερίδες της πλουτοκρατίας επιδιώκουν να διασφαλίσουν τη μικρότερη δυνατή ζημιά από τη δεδομένη απαξίωση κεφαλαίου (...) Τα μονοπώλια επιδιώκουν να βγάλουν την ουρά τους έξω από την καταστροφή κεφαλαίου (...) κυβερνήσεις κρατών που βρίσκονται ψηλά στην ιμπεριαλιστική πυραμίδα, όπως η Γερμανία, επιδιώκουν να μπάσουν στο παιχνίδι τους ιδιώτες, για να επιμεριστεί και σ' αυτούς το κόστος από την ελεγχόμενη χρεοκοπία (...) Για το λαό, η πλουτοκρατία και τα κόμματά της έχουν αποφασίσει τη βίαιη χρεοκοπία του, με τσάκισμα κάθε δικαιώματος, προκειμένου να αυξηθεί η ανταγωνιστικότητα των μονοπωλίων της ΕΕ με φτηνότερους εργάτες και να ανοίξουν νέα κερδοφόρα πεδία δράσης για το κεφάλαιο. Γι' αυτό, τα αντιλαϊκά μέτρα και οι ιδιωτικοποιήσεις - μαμούθ. Σωτηρία για το λαό, μέσα στο φαύλο κύκλο της καπιταλιστικής κρίσης και της αναιμικής ανάπτυξης, δεν υπάρχει. Η διέξοδος βρίσκεται στην πάλη για την απόκρουση της επίθεσης, στη συγκέντρωση δυνάμεων για την ανατροπή του συστήματος που φορτώνει την κρίση και την καπιταλιστική ανάπτυξη στις πλάτες του λαού. Με ισχυρό ταξικό κίνημα και συμπόρευση με το ΚΚΕ» (από το κύριο άρθρο στον ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ).