-- Θα ήθελα ένα σχόλιο για τη χτεσινή δημοσκόπηση, το βαρόμετρο του «ΣΚΑΪ» και της «Καθημερινής», που δείχνει ανοδική πορεία για το ΚΚΕ, αλλά και μεγάλη αποχή και δίνει σαφές προβάδισμα στη ΝΔ, κάτι που δείχνει ότι η οργή εκτονώνεται στη δικομματική εναλλαγή.

-- Εμείς, όπως ξέρετε, δεν σχολιάζουμε τις δημοσκοπήσεις γιατί βλέπω και τα άλλα κόμματα, όταν τους δείχνει άνοδο λένε έχουμε ρεύμα, άμα τους δείχνει μείωση λένε είναι δημοσκόπηση της στιγμής.

Κοιτάξτε, έχει καλλιεργηθεί και καλλιεργείται συστηματικά στο λαό αυτό που λέμε η απαξίωση του πολιτικού συστήματος, σε σχέση με τα πρόσωπα, την ικανότητα, την εντιμότητα, ακόμα δεν έχει μπει ως κριτήριο το σταριλίκι, αν και υπάρχει κι αυτό. Γιατί, κοιτάξτε, όταν ο λαός υποφέρει, κάπου πρέπει να διοχετευτεί η δυσαρέσκεια. Κι ας μην πούμε τώρα ότι ο κάθε άνθρωπος από μόνος του διαμορφώνει αντίληψη. Νομίζει ότι διαμορφώνει, τη διαμορφώνει μέσα σε ένα κλίμα ολόκληρο.

Μάλιστα, ένα μεγάλο μέρος των εργαζομένων που δεν έχουν σταθερή, ενεργητική συμμετοχή στις συνελεύσεις, στα σωματεία, στις κινητοποιήσεις, στη συζήτηση για τις κινητοποιήσεις, τότε διαμορφώνει κυρίως αντιλήψεις μέσα από τα κυρίαρχα επιχειρήματα και την κυρίαρχη ιδεολογία. Υπάρχει αυτή η δυσαρέσκεια, και λοιπόν; Αλίμονο, αν δεν υπήρχε δυσαρέσκεια και απαξίωση, όμως δεν φτάνει αυτό. Αυτό μπορεί να οδηγήσει και σε πλήρη υποταγή του λαού.

Εδώ ο λαός πρέπει να αποφασίσει ότι έχει τη δύναμη να τους κυνηγήσει, έχει τη δύναμη να τους πολεμήσει, έχει τη δύναμη να τους παρεμποδίσει και πρέπει να βρει τρόπους παρεμπόδισης αυτής της πολιτικής, συγκεντρώνοντας δυνάμεις για την ανατροπή τους. Δεν λέμε θα πατήσουμε ένα κουμπί και αύριο θα γίνει, θέλει ένα χρονικό διάστημα. Εγώ σας λέω μπορεί να είναι πολύ πιο σύντομο, αν ο λαός καταλάβει ότι δεν έχει κανένα νόημα να περιμένει τι θα κάνει ο χ βουλευτής του ΠΑΣΟΚ ή αν θα τα βρει ο Καρατζαφέρης με το ΠΑΣΟΚ ή αν θα τα βρει με τη ΝΔ, αν θα γίνει κεντροδεξιά ή κεντροαριστερά. Αυτά τον αφορούν με την έννοια ότι πρέπει να τα απορρίψει. Πρέπει να φτιάξει τη δική του εξουσία. Εμείς δεν λέμε ότι ντε και καλά πρέπει να συμφωνήσει σε όλα μαζί μας, αλλά πρέπει να συμφωνήσει ότι δεν υπάρχει ειρηνική συνύπαρξη ανάμεσα στα μονοπώλια και στον εργαζόμενο λαό, τι να κάνουμε τώρα;