Η απελευθέρωση στο ταξί θα υλοποιηθεί άμεσα, ο όποιος διάλογος διεξαχθεί με τους συνδικαλιστικούς εκπροσώπους του κλάδου θα γίνει στο έδαφος του ν. 3919/11, διαμηνύει σε όλους τους τόνους και με κάθε ευκαιρία η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων. Την ίδια στιγμή, συνδικαλιστές που πρόσκεινται στο ΠΑΣΟΚ και στη ΝΔ, τόσο στο ΣΑΤΑ όσο και στην Πανελλήνια Ομοσπονδία, διαδίδουν φήμες και διαρρέουν ότι δήθεν η κυβέρνηση θα ξεκινήσει διάλογο από «μηδενική βάση», ότι το όλο πρόβλημα ξεκίνησε από «λάθος ενημέρωση» του νέου υπουργού Γ. Ραγκούση και πως τελικά δε θα δοθούν νέες άδειες σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη και ότι οι αλλαγές θα λάβουν υπόψη το ΠΔ του προηγούμενου υπουργού Δ. Ρέππα.

Κατ' αρχήν, η μόνη διαφοροποίηση που υπάρχει στο ΠΔ Ρέππα, αφορά μόνο το χρονικό ορίζοντα που θα ολοκληρωθεί το ξεθεμελίωμα των αυτοαπασχολούμενων ταξιτζήδων από το επάγγελμα και τίποτα περισσότερο. Ακόμη δηλαδή και αν η κυβέρνηση τελικά το υιοθετούσε εκ νέου, η επίθεση στη δουλειά και το μεροκάματο των αυτοκινητιστών είναι δεδομένη. Ωστόσο, η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Υποδομών ξεκαθαρίζει ότι το άνοιγμα θα υλοποιηθεί πάση θυσία. Το είπε μάλιστα πολύ πρόσφατα από το βήμα της Βουλής και ο υφυπουργός Υποδομών Γ. Μαγκριώτης, ο οποίος μιλώντας για το ζήτημα της απελευθέρωσης, σημείωσε: «...ο διάλογος με τους εκπροσώπους των ενδιαφερομένων φορέων... θα διευρυνθεί. Δε θα υπάρξουν οριστικές αποφάσεις, εάν δεν ολοκληρωθεί αυτός ο διάλογος και δε συζητηθούν όλες οι προτάσεις, πάντοτε βέβαια στα πλαίσια που ορίζει ο νόμος που ψηφίστηκε πρόσφατα, ο ν. 3919/2011...».

Οι αυτοαπασχολούμενοι στο ταξί οφείλουν να καταλάβουν τώρα πριν να είναι πολύ αργά, ότι η πολιτική απόφαση της κυβέρνησης για παράδοση και του κλάδου των οδικών επιβατικών μεταφορών σε λίγες μεγάλες εταιρείες με προοπτική τη μονοπώλησή του από αυτές, είναι δεδομένη και αποτελεί την ουσία της πολιτικής του «ανοίγματος» των κλειστών επαγγελμάτων γενικά. Η σύγκρουση με την πολιτική αυτή για την ανατροπή της, μακριά από τους συμβιβασμένους συνδικαλιστές και τα κυβερνητικά «παπαγαλάκια» είναι απαράβατος όρος για να διατηρήσουν τη δουλειά τους.