«Δεν είναι μια συγκυρία απλή. Η καπιταλιστική κρίση, τα βάρβαρα αντιλαϊκά μέτρα δεν είναι μπόρα. Και όταν θα περάσει η μπόρα θα υπάρχουν ερείπια γύρω. Δεν πρόκειται να επιστραφεί τίποτα. Τα μέτρα που πήρε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, αυτά που θέλει η ΝΔ, αυτά που υπαγορεύουν σήμερα οι βιομήχανοι και οι άλλοι πλουτοκράτες είναι μέτρα που τα θέλουν οριστικά και ανεπίστρεπτα. Δεν τα θέλουν προσωρινά.

Οταν οι βιομήχανοι, για παράδειγμα, ζητούν να καταργηθούν οι συλλογικές συμβάσεις και να πάμε σε ατομικές συμβάσεις, όταν θέλουν να γενικευτεί η μερική απασχόληση, δεν το θέλουν για δύο χρόνια. Εδώ αλλάζουνε νόμοι, γίνονται νέες καταστάσεις. Είναι μακροπρόθεσμα αυτά τα μέτρα.

Αρα, η εκλογική μάχη που έχουμε μπροστά μας δεν είναι μια συνηθισμένη εκλογική μάχη. Και αυτά τα "εγώ ψηφίζω για δήμαρχο και περιφερειάρχη και θα διαλέξω πρόσωπο", εμείς λέμε στους υποψιασμένους ανθρώπους που επηρεάζονται ακόμα από τη ΝΔ ή το ΠΑΣΟΚ ή έχουν, όχι μόνο κάποιες διαφορές μαζί μας, ενδεχομένως να είναι θύματα και προκαταλήψεων σε βάρος μας, να σκεφτούν ότι πρέπει σε αυτές τις εκλογές να πουν: Κύριοι εμείς σας τιμωρούμε, σας καταγγέλλουμε, δεν πιστεύουμε κουβέντα από όσα λέτε ότι αύριο θα μας δώσετε μέρισμα από την ανάπτυξη. Είμαστε αποφασισμένοι να βάλουμε φρένο, δε νομιμοποιούμε την πολιτική σας. Σταμάτα, κ. Παπανδρέου, να βγαίνεις στις Βρυξέλλες, στην Ουάσιγκτον και να λες "ευχαριστώ τον ελληνικό λαό που κατανοεί τα μέτρα".

Δηλαδή, αυτό πρέπει να ανατραπεί στην κάλπη. Οπως πρέπει να ανατραπεί στην κάλπη και η δήθεν αντιμνημονιακή επίθεση της ΝΔ. Η ΝΔ, για λόγους τακτικής, καταψήφισε το μνημόνιο. Οπως είπε ο κ. Σαμαράς, δε θέλω να αφήσω στο πεζοδρόμιο τη δυνατότητα να παλεύει κατά του μνημονίου. Και ξέρετε τι εννοεί πεζοδρόμιο. Εμάς. Δεν ήθελε να αφήσει το μονοπώλιο της πάλης του μνημονίου στο ριζοσπαστισμό, στις θέσεις του Κόμματος κ.λπ.

Η υπόθεση Δημαρά πού εντάσσεται; Γιατί, δεν μπορεί να υπάρχει ένας άνθρωπος με πολιτική σκέψη, ανεξάρτητα αν διαφωνεί μαζί μας, που να μην προβληματίζεται. Τι εστί Δημαράς; Ενας άνθρωπος που μπαινοβγαίνει κάπου, αν θέλετε ένα στέλεχος μεσαίο στο ΠΑΣΟΚ, δεν ήταν στο προσκήνιο όλα αυτά τα χρόνια. Ενας βουλευτής μέσα στους τόσους.

Βγήκε μια φορά στην τηλεόραση και δε θα ξαναβγεί μέχρι τις εκλογές, γιατί δε θέλει να αντιπαρατεθεί στους συνυποψήφιους. Το έχετε ξανακούσει αυτό το επιχείρημα; Αν ένας κομμουνιστής το έλεγε αυτό θα τον είχαν διαπομπεύσει ότι είναι δειλός. Εχει αποσυρθεί, λοιπόν. Και εμφανίζεται στις δημοσκοπήσεις πρώτος. Τι γίνεται;

Συγκροτήματα του Τύπου τον υποστηρίζουν. Το μισό ΠΑΣΟΚ τον υποστηρίζει. Και αν διαβάσετε σήμερα τις εφημερίδες, λένε ότι αυτές οι εκλογές εγκυμονούν μεγάλες αλλαγές και ο Δημαράς θα ανατρέψει το πολιτικό σκηνικό και θα προκαλέσει αλυσιδωτές αντιδράσεις στο ΠΑΣΟΚ. Και ρωτάμε τον απλό άνθρωπο που έχει μια στοιχειώδη εμπειρία: Ανατρέπεται και αλλάζει το πολιτικό σκηνικό από πρόσωπα; Δεν είναι τα πρόσωπα. Από πίσω τους είναι οργανωμένα πολιτικά και οικονομικά συμφέροντα, που είτε αξιοποίησαν την προσωπική τους φιλοδοξία, είτε στρατολόγησαν κάποιον να παίξει αυτό το ρόλο.

Αυτά τα παιχνίδια τα περνάνε όσο ο λαός παραμένει θεατής και πολύ περισσότερο όταν παρασύρεται με τα πρόσωπα κ.λπ. Και, επομένως, αυτό που μας ενδιαφέρει ως Κόμμα, είναι σ' αυτήν την εκλογική μάχη να γίνει ένα ρήγμα στο συσχετισμό δύναμης. Και αυτό πρέπει να γίνει σε βάρος του μπλοκ ΝΔ - ΠΑΣΟΚ, ας είναι ανταγωνιστές μεταξύ τους. Πρέπει να χάσουν και οι δύο ανεξαρτήτως ποια πρόσωπα έχουν επικεφαλής.

Και αυτό το ρήγμα δεν μπορεί να το κάνει άλλο κόμμα, παρά μόνο το ΚΚΕ. Αυτό θα πει γίνεται αλλαγή συσχετισμού δύναμης, αλλιώς είναι ανακάτεμα της σούπας. Αυτό μπορεί να προκαλέσει και το πρώτο φρένο σε μια άμεση επιδείνωση της κατάστασης. Θα έχει δυναμική, θα βγάλει κόσμο που είναι απογοητευμένος στην επιφάνεια. Θα αναπτερώσει το ηθικό ανθρώπων. Είναι καίριο ζήτημα.

Να συμφωνήσουμε με ένα θέμα που θέτει ο πρωθυπουργός στο άρθρο του στο ΒΗΜΑ, να συμφωνήσουμε στον τίτλο, όχι στο περιεχόμενο, που λέει το εξής ότι στις εκλογές στις 7 και 14 Νοέμβρη το κριτήριο ψήφου είναι προς τα πού πρέπει να πάνε τα πολιτικά πράγματα στον τόπο. Επιτέλους, έβγαλε τη μάσκα και αποκαλύφθηκε. Γιατί πριν λίγους μήνες έλεγαν το εξής: Πέρυσι κάναμε εκλογές, βγήκε το ΠΑΣΟΚ πρώτο κόμμα, κυβέρνηση έχουμε, η διάταξη των πολιτικών δυνάμεων είναι δεδομένη και τώρα ψηφίζουμε για έναν καινούργιο θεσμό, για να εκλεγούν οι κατάλληλοι άνθρωποι.

Εμείς λέγαμε, βεβαίως, ψηφίζεις για δημάρχους, περιφερειάρχες αλλά το κριτήριο και το περιεχόμενο της ψήφου είναι γενικό, πολιτικό. Η διαφορά είναι ότι δε βγάζεις κυβέρνηση, δε διαμορφώνεις κοινοβούλιο, αλλά περιφερειακά και τοπικά συμβούλια. Το κριτήριο όμως είναι γενικό, πολιτικό. Πολύ περισσότερο που είμαστε σε μια περίοδο βαθιάς κρίσης οικονομικής, μνημονίου και που η κρίση θα κρατήσει.

Θα μου πείτε, και τι θα γίνει την επόμενη μέρα, αν τα ψηφοδέλτια του ΚΚΕ έχουν πάει πολύ ψηλά και του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ έχουν πέσει πολύ; Θα υπάρχει μεγάλη δυναμική. Απελευθερώνονται δυνάμεις από τη μοιρολατρία. Δυναμώνει το κίνημα. Είναι ένα δυνατό χαστούκι, να το πούμε έτσι, που η σημασία του φεύγει από την Ελλάδα και πάει στις Βρυξέλλες, πάει στην Ουάσιγκτον.

Πολύ σωστά ο κ. Παπανδρέου λέει ότι όλη η Ευρώπη έχει στραμμένα τα μάτια της στις εκλογές. Ο ίδιος έχει δεσμευτεί στα διάφορα ταξίδια του και συνεχώς λέει "ευχαριστώ τον ελληνικό λαό που παρά τα σκληρά μέτρα που έχω πάρει με κατανοεί". Αυτό είναι ένα πιστοποιητικό που δίνει στο ΔΝΤ, στην Παγκόσμια Τράπεζα, στην Ευρωπαϊκή Τράπεζα, στην ΕΕ, και τους λέει: Κοιτάξτε, τον ελληνικό λαό τον έχω στην τσέπη.

Αυτό πρέπει να διαψευστεί. Και όχι για πείσμα απέναντι στο ΠΑΣΟΚ και στον πρωθυπουργό, αλλά γιατί πρέπει να υπάρχει ένα ακόμα πιο δυνατό και δυναμικό μήνυμα και προς αυτά τα κέντρα τα οποία έχουν διαμορφώσει ένα πανευρωπαϊκό μνημόνιο, διαμορφώνουν πανευρωπαϊκές κατευθύνσεις στο πεδίο της οικονομίας, στην κοινωνική πολιτική και στο στρατιωτικό πεδίο, των πολεμικών αναμετρήσεων.

Οι εκλογές δεν είναι γενικά η μάχη των μαχών, αλλά για το επόμενο διάστημα είναι και πρέπει να δοθεί σωστά, για να μπορούν να ακολουθήσουν όσο γίνεται περισσότερο θετικές εξελίξεις.

Πίσω από τον κ. Δημαρά και πίσω από τους άλλους, υπάρχουν συγκεκριμένα σχεδιασμένα πολιτικά, κομματικά, ταξικά συμφέροντα. Και να το πούμε καθαρά. Μας λένε: Σας κόβει ψήφους ο Δημαράς; Κοιτάξτε, ούτε μία, ούτε δύο φορές, πάντα υπήρχαν αναχώματα. Εμείς εδώ θα είμαστε και την άλλη μέρα. Αυτό που μας ενδιαφέρει είναι το εξής: Οτι κάθε φορά που η λαϊκή συνείδηση πάει να κάνει ένα βήμα μπρος, δημιουργούνται και λειτουργούν μηχανισμοί για να την πάνε δέκα μέτρα πίσω. Αυτό, βεβαίως, μας ανησυχεί».