Η πολιτική επικαιρότητα εισήλθε στη διαδικασία των ...«τεστ κοπώσεως». Η αποστροφή του πρωθυπουργού στα Χανιά για τα «κουρασμένα παλικάρια» τροφοδότησε σενάρια επί σεναρίων. Και βεβαίως, όσο κι αν ο Κ. Σημίτης επιχείρησε την επόμενη μέρα να απαλύνει τις εντυπώσεις, υποστηρίζοντας ότι το «ιατρικό δελτίο» που εξέδωσε αφορούσε την αντιπολίτευση, είναι σαφές ότι η αναφορά του είχε ως κύριους αποδέκτες τους πρωτοκλασάτους της κυβέρνησής του. Ωστόσο, πολύ λίγη αξία έχει να συμμετάσχουμε κι εμείς στο γαϊτανάκι των ερμηνειών: Να εννοούσε τον Τσοχατζόπουλο ή τον Λαλιώτη ο πρωθυπουργός, να «φωτογράφιζε» την Βάσω ή τον Παπαντωνίου; Η ουσία της αναφοράς του Κ. Σημίτη έγκειται κυρίως στο γεγονός ότι ο ίδιος αντιπαρατάσσει στην εικόνα των «κουρασμένων» υφισταμένων του το μοντέλο του ...«χαλκέντερου» πρωθυπουργού.

«Χαλκέντερος», λοιπόν, ο κ. Σημίτης. Οπως ο Κ. Μητσοτάκης, που συνηθίζει να κάνει μακροβούτια στις παραλίες και ορειβασία μαζί με τις κάμερες, στέλνοντας το μήνυμα «εγώ είμαι υγιής και δυνατός και σεις οι άλλοι τρέξτε να με πιάσετε»... Αλλά, προς τι χρειαζόταν η ανάγκη της υπόμνησης εκ μέρους του Κ. Σημίτη ότι χρειάζεται περισσότερο «σφρίγος»; Η απάντηση δόθηκε από τον ίδιο: Για να συνεχίσουμε και «θα συνεχίσουμε», όπως είπε στην ομιλία του, την ήδη δρομολογηθείσα πολιτική. Αλλά εδώ γεννάται ένα πιο ουσιαστικό ερώτημα: Γιατί η ακολουθούμενη πολιτική έχει ανάγκη τους «χαλκέντερους»; Γιατί η ακολουθούμενη πολιτική «κουράζει» ακόμα και τους εκπροσώπους της;

Η απάντηση στο ερώτημα βρίσκεται σε ευθεία συνάρτηση με την αντανάκλαση που έχει στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ η εντεινόμενη κοινωνική αγανάκτηση. Οσο, δε, θα δυναμώνει αυτή η αγανάκτηση, όσο τα λαϊκά στρώματα θα συνειδητοποιούν την πολιτική ταυτοσημία των εταίρων του δικομματισμού και των παραφυάδων τους (συμπεριλαμβανομένων των αβραμοπουλικών), όσο τα «κεντροαριστερά» κολπάκια (σ.σ.: βλέπε τις δραστηριότητες Τσοχατζόπουλου) θα αφήνουν παγερά αδιάφορα τα λαϊκά στρώματα και - κυρίως - όσο η κοινωνική οργή θα παίρνει χαρακτήρα πολιτικής ριζοσπαστικοποίησης και θα περνά στη φάση της συγκρότησης του Μετώπου πάλης του λαού κατά των «κεντρο-αριστερο-δέξιων» νεοφιλελεύθερων, ένα είναι βέβαιο: Οι υπηρέτες της αντιλαϊκής πολιτικής θα «κουράζονται», ο ένας μετά τον άλλον, όλο και περισσότερο. Και αυτό είναι το ζητούμενο: Να «κουραστούν» μέχρι τελικής και οριστικής «εξάντλησης»...

Με την αποκάλυψη του αντιδραστικού περιεχομένου της προωθούμενης πολιτικής, σε όλα τα μέτωπα. Εργασιακά, υγεία, παιδεία, τρομονόμος, ευρω-ατλαντισμός, ασφαλιστικό, είναι το «ριγκ» που επέλεξε η κυβέρνηση για να τσακίσει το λαό. Εκεί πρέπει να πάρει και την απάντηση. Ετσι ώστε τα μέλη και οι οπαδοί του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ να αποδεσμευτούν μια ώρα αρχύτερα από τις αυταπάτες. Για να πάψουν η υποκρισία, η ψευτιά και ο αποπροσανατολισμός να δίνουν ανάσες ζωής στα «κουρασμένα παλικάρια».

Αυτό είναι το ζητούμενο για το λαϊκό κίνημα: Να μετατρέψει το «κουρασμένο» πολιτικό προσωπικό της ολιγαρχίας σε «ράκος»!