Την 1/3/2011, συζητήθηκε στη Βουλή για πολλοστή φορά πρόταση νόμου του ΚΚΕ για την ουσιαστική προστασία των ανέργων, αλλά και των αυτοαπασχολούμενων και φτωχών αγροτών, που σε συνθήκες κρίσης και οξυμένου ανταγωνισμού με τα μονοπώλια, πετιούνται βίαια εκτός παραγωγής και αντιμετωπίζουν ζήτημα επιβίωσης. Για όλους αυτούς, το ΚΚΕ ζητούσε μεταξύ άλλων στην πρόταση νόμου επίδομα ανεργίας ίσο με το 80% της οικείας συλλογικής σύμβασης, χωρίς όρους και προϋποθέσεις, το χρονικό διάστημα παραμονής στην ανεργία να αναγνωρίζεται ως συντάξιμος χρόνος, οι άνεργοι και τα μέλη των οικογενειών τους να δικαιούνται δωρεάν και πλήρη ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, 30% μείωση στα τιμολόγια ύδρευσης - ρεύματος - τηλεφώνου, αναστολή πλειστηριασμών και διακοπής του ρεύματος, επιδότηση ενοικίου και άλλα.

ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και ΛΑ.Ο.Σ. απέρριψαν με ενιαία επιχειρηματολογία την πρόταση του ΚΚΕ. Οι τοποθετήσεις των εκπροσώπων τους στη συζήτηση είναι αποκαλυπτικές: «Η πρόταση είναι μη ρεαλιστική και ανεφάρμοστη», είπε ο τότε αναπληρωτής υπουργός Εργασίας, Γιώργος Κουτρουμάνης, θριαμβολογώντας ότι «υπάρχει διεύρυνση της ημιαπασχόλησης και των ελαστικών μορφών εργασίας», καθώς και «μείωση των αποδοχών 4 με 5% γιατί εφαρμόζονται ατομικές συμβάσεις». «Η πρόταση ισοδυναμεί με κλείσιμο όλων των επιχειρήσεων (...) Αγνοεί το συγκεκριμένο πλαίσιο για την επιχειρηματικότητα που συνάδει με τις αρχές της ΕΕ», πρόσθεσε η εισηγήτρια του ΠΑΣΟΚ, Α. Ρεντάρη.

Για «μαξιμαλιστικές προτάσεις που στερούνται οικονομικού ρεαλισμού» έκανε λόγο η εισηγήτρια της ΝΔ, Α. Τζουμάνη - Σπέντζα. Χαρακτήρισε την ουσιαστική προστασία των ανέργων «πλειοδοσία που προκαλεί εντυπώσεις» και κατέληξε λέγοντας ότι «οι μεταρρυθμίσεις στην αγορά εργασίας πρέπει να συνδυαστούν με μέτρα επανεκκίνησης της αναπτυξιακής διαδικασίας, που θα διαμορφώνουν ευνοϊκό περιβάλλον για την προσέλκυση επενδύσεων». Ο εισηγητής του ΛΑ.Ο.Σ., Ηλ. Πολατίδης, φόρτωσε στους μετανάστες τα αίτια της ανεργίας και απέρριψε την πρόταση του ΚΚΕ, λέγοντας ότι «αν υιοθετηθούν τα μέτρα αυτό θα σημάνει αύξηση του δανεισμού, πράγμα που δεν μπορεί να γίνει».

Αυτά είπαν οι εκπρόσωποι των κομμάτων που με κάθε αφορμή χύνουν κροκοδείλια δάκρυα για τους ανέργους. Με την πολιτική τους υπηρετούν ένα σύστημα που καταστρέφει ζωντανές παραγωγικές δυνάμεις, καταδικάζει τη λαϊκή οικογένεια στη φτώχεια και εκτοξεύει την κερδοφορία των καπιταλιστών. Από την άλλη, για την αντιμετώπιση δήθεν της ανεργίας, ακολουθούν την ίδια στρατηγική που οδήγησε στην εκτίναξή της, την πριμοδότηση δηλαδή των επιχειρήσεων με χρήμα και φτηνότερους εργάτες. Ετσι καταδικάζουν και τα Ταμεία σε μαρασμό, αξιοποιώντας στη συνέχεια την κατάσταση που οι ίδιοι δημιουργούν για να επιτεθούν στα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα. Εργαζόμενοι και άνεργοι να τους πολεμήσουν, διεκδικώντας μέτρα ουσιαστικής προστασίας. Δεν ευθύνονται αυτοί για την ανεργία, που είναι σύμφυτη με τον καπιταλισμό και την ατομική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής. Πάλη για την ανατροπή της αστικής εξουσίας, επειδή τα εργοστάσια μπορούν να δουλέψουν χωρίς καπιταλιστές, όχι όμως χωρίς εργάτες.