Στη συνέχεια, αναφέρονται στοιχεία της Εκθεσης «σχετικά με την κοινοτική στρατηγική 2007 - 2012 για την Υγεία και την Ασφάλεια στην Εργασία», σύμφωνα με τα οποία «μόνο το 2006 στην ΕΕ έχασαν τη ζωή τους 167.000 εργαζόμενοι από εργατικά ατυχήματα ή ασθένειες που σχετίζονται με την εργασία, δηλαδή έχουμε έναν νεκρό εργαζόμενο κάθε 3,5 λεπτά. Κάθε χρόνο 300.000 εργαζόμενοι αποκτούν μόνιμη αναπηρία διαφόρων βαθμών. Παίρνοντας υπόψη αυτή τη δραματική κατάσταση, ακόμα και η ίδια η Εκθεση εκτιμά ότι: "Οι αλλαγές στις εργασιακές σχέσεις και η μείωση της εργασιακής ασφάλειας προξενούν και περιβαλλοντικά, ψυχολογικά και κοινωνικά προβλήματα που χρήζουν αντιμετώπισης".

Στην Ελλάδα, μόνο την τελευταία επταετία αναφέρθηκαν στο Σώμα Επιθεωρητών Εργασίας (ΣΕΠΕ) 1.000 θανατηφόρα εργατικά ατυχήματα, ενώ την τριετία 2003 - 2005 καταγράφηκαν 20.000 σοβαρά εργατικά "ατυχήματα". Στοιχεία της Παγκόσμιας Οργάνωσης Υγείας αποδεικνύουν ότι σε 80 - 120 περίπου εκατομμύρια κάθε χρόνο εκτιμώνται οι νέες περιπτώσεις επαγγελματικών ασθενειών που αποδίδονται στην έκθεση των εργαζομένων κατά την εργασία τους σε 50 τουλάχιστον αποδεδειγμένα βλαπτικούς φυσικούς παράγοντες, 100.000 χημικούς, βιολογικούς, ψυχοκοινωνικούς και εργονομικούς παράγοντες κινδύνου. Το ποσοστό του εργαζόμενου πληθυσμού που εκτίθεται στους κινδύνους αυτούς ξεπερνάει το 40 - 50%. Τα ίδια στοιχεία μαρτυρούν ότι το 24% των εργαζομένων στην ΕΕ υποφέρει από οσφυαλγία, το 22% από μυαλγίες. Το 1/3 και σε ορισμένες κατηγορίες εργαζομένων το 1/2 του συνόλου των απουσιών από την εργασία για λόγους υγείας οφείλεται σε μυοσκελετικές παθήσεις».

Ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ ζητά από την Επιτροπή να τοποθετηθεί για τον αποχαρακτηρισμό των επαγγελμάτων, τη σταδιακή κατάργηση των ΒΑΕ, τις οδυνηρές επιπτώσεις στους εργαζόμενους. Ακόμα, να αναφέρει με ποια επιστημονικά κριτήρια και στοιχεία αξιολογείται ο επαγγελματικός κίνδυνος, λαμβάνοντας ιδιαίτερα υπόψη την εντατικοποίηση της εργασίας και τη γενίκευση των ελαστικών μορφών απασχόλησης.