Να συγκαλύψει την τεράστια ανεργία και να καλλιεργήσει την ψευδαίσθηση ότι ένα μέρος των λαϊκών στρωμάτων θα γίνουν επιχειρηματίες, προσπαθεί η κυβέρνηση, με το νομοσχέδιο για την «κοινωνική οικονομία», που από χτες συζητείται στη Βουλή. Επεκτείνει ταυτόχρονα την επιχειρηματική δράση σε υπηρεσίες που θα έπρεπε να ανήκουν αποκλειστικά στην αρμοδιότητα του κράτους και να παρέχονται δωρεάν σε όλους.

Με το νομοσχέδιο προβλέπεται ότι άνεργοι και άτομα που ανήκουν σε ευπαθείς ομάδες (μακροχρόνια άνεργοι, ΑμΕΑ, πρώην τοξικομανείς κ.ά.) θα μπορούν να συστήσουν επιχειρήσεις που θα δραστηριοποιούνται σε τομείς όπως το περιβάλλον, ο πολιτισμός ή ακόμα και η φροντίδα ηλικιωμένων ή ατόμων με αναπηρία. Ο υπουργός Εργασίας Γ. Κουτρουμάνης ισχυρίστηκε ότι η κυβέρνηση αξιοποιεί όλα τα μέσα που διαθέτει κατά της ανεργίας και επανέλαβε την προκλητική θέση του πρωθυπουργού για έναν εργαζόμενο ανά οικογένεια λέγοντας ότι στόχος τους είναι να «εξασφαλίσουμε θέση εργασίας εκεί που δεν υπάρχει».

Ο εισηγητής του ΚΚΕ Γ. Πρωτούλης κατήγγειλε ότι το συζητούμενο νομοσχέδιο έρχεται να προστεθεί στον ατέλειωτο κατάλογο μέτρων που αφαιρούν δικαιώματα εργαζομένων και με παραπλανητικές εκφράσεις για συνδυασμό «κερδοφορίας και αλληλεγγύης» ανοίγει τις πόρτες σε ενίσχυση της κερδοφορίας σε κρίσιμους τομείς όπως η Υγεία και η Πρόνοια. Η κυβέρνηση, είπε, ανοίγει την πόρτα στην εμπορευματοποίηση κοινωνικών παροχών, που ήταν ευθύνη του κράτους.

Θα κλείνουν, τόνισε, γηροκομεία, ψυχιατρεία, ιδρύματα αναπήρων και βρεφικοί σταθμοί ή θα δίνουν οι σταθμοί 1,5 κιλό ψάρι για 75 παιδιά (όπως έγραψε χτες ο «Ριζοσπάστης») «και αυτά θα τα αναλάβουν συνεταιρισμοί ανέργων και ευπαθών ομάδων; Κοροϊδεύετε τον κόσμο» είπε χαρακτηριστικά.

Στην παρέμβασή του, ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΚΚΕ Σπ. Χαλβατζής, τόνισε ότι στόχος της κυβέρνησης και με αυτό το νομοσχέδιο είναι να αποτινάξει τις υποχρεώσεις της να προσφέρει στο λαό Παιδεία, Υγεία και κοινωνική πρόνοια. Οι παροχές αυτές, είπε, δεν υποκαθιστούνται με συλλογικότητες που δεν έχουν προοπτική και η ανεργία δε λύνεται με απατηλούς τίτλους όπως κοινωνικές επιχειρήσεις στα πλαίσια του καπιταλισμού. Η ταξική αλληλεγγύη, κατέληξε, δεν έχει σχέση με την ελεημοσύνη.