Η Δημοκρατική Πανεπιστημονική Κίνηση, σε ανακοίνωσή της, σχολιάζει τις «πρωτοβουλίες» της ΠΟΣΔΕΠ, της ΟΣΕΠ - ΤΕΙ και της Ενωσης Ελλήνων Ερευνητών, που ζητά διάλογο, για να συζητήσει το προσχέδιο του κρατικού προϋπολογισμού, δηλαδή, ένα ακόμα σχέδιο εξαθλίωσης του λαού. Η ανακοίνωση της ΔΗΠΑΚ έχει ως εξής:

«Στο προσχέδιο του κρατικού προϋπολογισμού του 2012 που ανακοινώθηκε πρόσφατα η πρόβλεψη που υπάρχει για την Παιδεία αναφέρει επί λέξει "σημαντικές εξοικονομήσεις αναμένεται να επέλθουν από προγραμματιζόμενες συγχωνεύσεις υπηρεσιών και φορέων όπως: - νέος εκπαιδευτικός χάρτης της χώρας με συγχωνεύσεις σχολείων ΑΕΙ, ΤΕΙ κ.λπ. ...". Την ίδια ώρα, η Υφ. Παιδείας κ. Χριστοφιλοπούλου, για να μη μείνουν παρανοήσεις για το χαρακτήρα των "εξοικονομήσεων", δηλώνει κυνικά: Η εφεδρεία προβλέπεται και για τους εκπαιδευτικούς, αλλά σε επόμενη φάση... Το προσχέδιο του κρατικού προϋπολογισμού του 2012 αποτελεί σχέδιο διάλυσης του συνόλου των κοινωνικών κατακτήσεων σε Παιδεία, Υγεία, Ασφάλιση, Πρόνοια, Πολιτισμό, ... Αποτελεί σχέδιο πτώχευσης και μαζικής εξαθλίωσης του λαού.

Σε αυτό το πολιτικό πλαίσιο, οι ηγεσίες της ΠΟΔΣΕΠ, ΟΣΕΠ - ΤΕΙ, ΕΕΕ, απευθύνουν παράκληση στους υπ. Οικονομικών και Διά βίου Μάθησης, για συνάντηση για "μια υπεύθυνη ενημέρωση από εσάς για τον ακριβή χαρακτήρα του μισθολογίου μας" και έναρξη διαλόγου με χρονοδιάγραμμα "για το νέο Ειδικό Μισθολόγιο". Η επιστολή αυτή θα αποτελούσε απλά ένα ακόμη μνημείο κυβερνητικού/υποτακτικού συνδικαλισμού από αυτές τις ηγεσίες, αν δεν είχε προηγηθεί, μέσω του προέδρου της ΠΟΣΔΕΠ, η ανακοίνωση της ΚΙΠΑΝ στην οποία τίθεται το διαπραγματευτικό πλαίσιο διεκδίκησης για το "νέο" ειδικό μισθολόγιο: "διασφάλιση ενός αποδεκτού επιπέδου αμοιβών, σε κάποια αντιστοιχία με τις αυξημένες απαιτήσεις που διεκδικεί η πολιτεία από τους πανεπιστημιακούς λειτουργούς".

Καλούμε αυτές τις συνδικαλιστικές ηγεσίες να μην προχωρήσουν σε κανένα διάλογο με την κυβέρνηση και τους εκπροσώπους της τρόικας. Δεν θέλουν και ούτε έχουν το κύρος να υπερασπισθούν στο παραμικρό τα συμφέροντα των ΑΕΙ και των συναδέλφων. Ούτε έχουν τη νομιμοποίηση από καμιά από τις συλλογικές αποφάσεις σε πρωτοβάθμιο επίπεδο. Ο μόνος ρόλος που τους αρμόζει, και υπηρετούν με συνέπεια, είναι αυτός των συμβούλων της κυβέρνησης και της τρόικας.

Στις σημερινές συνθήκες επιβάλλεται οι σύλλογοι να έλθουν στο προσκήνιο. Να αγωνιστούν με όλες τους τις δυνάμεις, ώστε ΝΑ ΜΗΝ ΕΦΑΡΜΟΣΤΕΙ Ο ΝΕΟΣ ΝΟΜΟΣ ΠΛΑΙΣΙΟ, να μείνουν στα χαρτιά τα νέα φορολογικά χαράτσια, οι απολύσεις και η "εργασιακή εφεδρεία". Να καταδικαστούν πολιτικά τα κόμματα του ευρωμονόδρομου και ο κυβερνητικός συνδικαλισμός, στα πανεπιστήμια και στο εργατικό κίνημα. Εχουν βαρύτατες ευθύνες για τη σημερινή κατάσταση. Αποτελούν μέρος του προβλήματος».