«Το ΚΚΕ καλεί το λαό σε αγωνιστική και πολιτική συμπόρευση για να εμποδίσουμε και να ανατρέψουμε την πολιτική που οδηγεί αυτόν και τα παιδιά του να ζουν για δεκαετίες στην πιο μαύρη δυστυχία των μισθών πείνας, της ανεργίας, της ανασφάλειας χωρίς τα στοιχειώδη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα», επισήμανε παρεμβαίνοντας στη συζήτηση του πολυνομοσχεδίου ο κεντρικός εισηγητής του Κόμματος, Νίκος Καραθανασόπουλος.

Ο βουλευτής του ΚΚΕ μίλησε πιο συγκεκριμένα για δύο αλληλένδετους στόχους, την φοροεπιδρομή και την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας του κεφαλαίου, που εξυπηρετούνται με το πολυνομοσχέδιο. Οπως είπε, «το νομοσχέδιο αποτελεί μία ακόμα απόδειξη ότι η κυβερνητική πολιτική και το περιβόητο σχέδιο σωτηρίας οδηγεί στη χρεοκοπία το λαό για τη σωτηρία των μονοπωλιακών ομίλων και του συστήματος. Τα μέτρα τα οποία προβλέπονται αποτελούν εξειδίκευση του Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος Δημοσιονομικής Στρατηγικής».

Αναφερόμενος στη φοροεπιδρομή που προβλέπει το νομοσχέδιο, είπε ότι «η κυβέρνηση επιδιώκει να αντλήσει 2 δισ. ευρώ από τη νέα επιβάρυνση των λαϊκών στρωμάτων και συνέχισε σημειώνοντας ότι «ο δεύτερος στόχος είναι να θωρακίσετε τις ανάγκες του κεφαλαίου, δηλαδή, να ενισχύσετε την ανταγωνιστικότητα και την κερδοφορία του. Γι' αυτόν ακριβώς το λόγο προχωράτε με ραγδαίους ρυθμούς στην κατάργηση ουσιαστικά των συλλογικών συμβάσεων εργασίας. Αποτελεί, δηλαδή, μία επίθεση χωρίς ημερομηνία λήξης».

Μάλιστα, αναφέρθηκε στο ψευτοδίλημμα «ή ο κατώτερος μισθός ή η προστασία των ανέργων», «λες και ευθύνεται ο κατώτερος μισθός που υπάρχουν άνεργοι. Ποιοι δημιουργούν τους ανέργους; Ποιοι κάνουν τις απολύσεις; Οι ίδιοι οι κεφαλαιοκράτες, για να διασφαλίσουν την ανταγωνιστικότητα και την κερδοφορία τους. Φταίει ο κατώτερος μισθός; Φταίει, δηλαδή, μια βασική κατάκτηση της εργατικής τάξης που διασφαλίζει έστω τις πλέον απαραίτητες συνθήκες για την αναπαραγωγή της, γιατί υπάρχουν άνεργοι και απολυμένοι;».

Τέλος, αναφερόμενος συνολικά στο κυβερνητικό επιχείρημα περί κατάργησης προνομίων, ο βουλευτής του ΚΚΕ αναρωτήθηκε ρητορικά: «Αποτελεί προνόμιο ότι μετά από μια ζωή στη δουλειά και στο μεροκάματο, να μπορεί σήμερα κάποιος να έχει σύνταξη 500 ευρώ και πρέπει αυτή να την πετσοκόψουμε; Αποτελεί για κάποιον προνόμιο να διατηρεί μια κακοπληρωμένη θέση απασχόλησης και να τον οδηγούμε σήμερα στην εφεδρεία και στις απολύσεις; Είναι προνόμιο για κάποιον να διατηρεί έναν κατώτερο μισθό των 740 ευρώ, που δεν μπορεί να του καλύψει τις βασικές ανάγκες επιβίωσης; Είναι προνόμιο τον 21ο αιώνα ο νέος μαθητής των λαϊκών στρωμάτων να έχει βιβλία; Είναι προνόμιο ο συνταξιούχος, η λαϊκή οικογένεια να μπορεί να πηγαίνει στα νοσοκομεία και να έχει δωρεάν περίθαλψη και ασφάλιση;»