Μέχρι τώρα ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ διακινούσε την άποψη ότι η κυβέρνηση Παπανδρέου ήταν ανίκανη και στην ανεπάρκειά της «πατούσαν» οι κυρίαρχες δυνάμεις της ΕΕ προκειμένου να επιβάλουν την αντιλαϊκή αντεργατική πολιτική. Επρόκειτο για άποψη που κάθε άλλο παρά βοηθούσε το λαό να αντιληφθεί το σύνολο της εικόνας μιας ΕΕ όπου κάθε κράτος - μέλος διά της κυβέρνησής του εκπροσωπεί και προωθεί τα συμφέροντα των μονοπωλίων γενικά αλλά και της δικιάς του άρχουσας τάξης, μοχθεί ώστε αυτά να πληγούν όσο το δυνατόν λιγότερο στο πλαίσιο της κρίσης. Από 'κει απορρέουν και οι αντιθέσεις και οι ανταγωνισμοί απ' τους οποίους σπαράσσεται η λυκοσυμμαχία. Ομως όλοι μαζί ενιαία χαράσσουν στρατηγική για το συλλογικό καλό της ευρωενωσιακής πλουτοκρατίας, που βασίζεται πριν απ' όλα στην καρατόμηση των δικαιωμάτων των λαών της Ευρώπης. Μικρή, αν όχι καθόλου, σημασία έχει το πόσο ικανοί και επαρκείς είναι οι πολιτικοί εκπρόσωποι του κεφαλαίου και πάντως απολύτως καμία σημασία δεν έχει για τους λαούς και τα συμφέροντά τους.

Η κυβέρνηση άλλαξε όχι όμως και το τροπάρι του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ. Ετσι χτες ο Αλ. Τσίπρας δήλωσε: «Ο κ. Παπαδήμος πριν από λίγο καιρό σ΄ αυτές τις διαπραγματεύσεις καθόταν από την απέναντι πλευρά του τραπεζιού. Σήμερα φαντάζομαι δεν θα μπερδευτεί και θα καθίσει στη σωστή πλευρά. Παρόλα αυτά θα πάει χωρίς σχέδιο. Χωρίς αντιπρόταση. Και στο σχέδιο και στην πρόταση της κας Μέρκελ (...) ο Ελληνας πρωθυπουργός για μια ακόμη φορά δεν θα έχει αντίλογο. Ο ελληνικός λαός χρειάζεται, δικαιούται μια κυβέρνηση που θα υπερασπίζεται τα δικά του συμφέροντα. Εναν πρωθυπουργό που στις συνόδους Κορυφής θα καταθέτει τις απαιτήσεις της ελληνικής κυβέρνησης για λογαριασμό του ελληνικού λαού»!

Πόσες αυταπάτες σπέρνει στο λαό με δυο αράδες. Ο κ. Παπαδήμος και πριν και τώρα στην ίδια πλευρά κάθεται. Και πριν και τώρα το ίδιο σχέδιο ακολουθεί και υλοποιεί, όπως όλοι οι «συνδαιτυμόνες» της Συνόδου Κορυφής. Το σχέδιο που έχει χαραχτεί με γνώμονα τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας. Στα ευρωενωσιακά διαβούλια δεν υπάρχει περίπτωση να παρακαθίσει ποτέ πρωθυπουργός που θα υπερασπίζεται το δίκιο του λαού, περνάει την πόρτα όποιος αποδεδειγμένα είναι αποφασισμένος να το τσακίσει. Αλίμονο αν ο λαός εναποθέσει το δίκιο του στην όποια κυβέρνηση διαχειρίζεται την εξουσία των αστών. Το έχει από χέρι χαμένο. Το δίκιο του ταυτίζεται με την αποδέσμευση απ' την ευρωενωσιακή λυκοσυμμαχία, με την οικοδόμηση της λαϊκής εξουσίας. Ολα τ' άλλα ρίχνουν νερό στο μύλο του συστήματος και δηλητήριο στις λαϊκές συνειδήσεις.