Τη συνάντηση παρακολούθησαν εκπρόσωποι 78 κομμάτων από 59 χώρες. Ενας αριθμός κομμάτων που δεν μπόρεσαν να παραβρεθούν για λόγους ανεξάρτητους από τη θέλησή τους έστειλαν γραπτά μηνύματα. Χαιρετίζουμε από την Αθήνα τους λαϊκούς αγώνες που δυναμώνουν και απελευθερώνουν μεγάλη δυναμική ενάντια στον ιμπεριαλισμό, την καπιταλιστική εκμετάλλευση και καταπίεση, για τα κοινωνικά, εργασιακά, ασφαλιστικά δικαιώματα των εργαζομένων σε όλο τον κόσμο.
Η συνάντηση πραγματοποιήθηκε σε κρίσιμες συνθήκες όπου στη διεθνή κατάσταση συνεχίζει να κυριαρχεί η βαθιά και παρατεταμένη καπιταλιστική κρίση, που συνοδεύεται από την κλιμάκωση της επιθετικότητας του ιμπεριαλισμού, που εκφράζεται και στις αποφάσεις της συνόδου της Λισαβόνας για τη νέα στρατηγική του ΝΑΤΟ. Η πραγματικότητα επιβεβαιώνει βασικά συμπεράσματα που αποτυπώθηκαν στις διακηρύξεις της 10ης, 11ης και 12ηςΔιεθνούς Συνάντησης που έγιναν στη Βραζιλία (Σάο Πάολο) το 2008, στην Ινδία (Νέο Δελχί) το 2009 και στην Νότιο Αφρική (Τσουάνι) το 2010.
Στις ΗΠΑ, στην Ιαπωνία, στην ΕΕ, και σε άλλες καπιταλιστικές οικονομίες αναδεικνύονται τα αδιέξοδα των διαφόρων εκδοχών της αστικής διαχείρισης. Η μεν περιοριστική πολιτική οδηγεί σε παρατεταμένη βαθιά ύφεση, η δε επεκτατική πολιτική διαχείρισης, με μεγάλα πακέτα κρατικής στήριξης στους μονοπωλιακούς ομίλους, το χρηματιστικό κεφάλαιο, τις τράπεζες, επιτείνει τον πληθωρισμό και οδηγεί στην διόγκωση του δημόσιου χρέους. Στην πραγματικότητα ο καπιταλισμός μετατρέπει τα επιχειρηματικά χρέη σε δημόσια. Δεν έχει άλλη απάντηση στην κρίση από την μαζική καταστροφή παραγωγικών δυνάμεων και πόρων, τις μαζικές απολύσεις, το κλείσιμο εργοστασίων, τη συνολική επίθεση στους εργάτες και στα συνδικαλιστικά δικαιώματα, στους μισθούς, στις συντάξεις, στην κοινωνική ασφάλιση και τη συρρίκνωση του λαϊκού εισοδήματος, την γιγάντωση της ανεργίας και της φτώχειας.
Η ένταση της κρίσης, ο παγκόσμιος συγχρονισμός της, η προοπτική της αργής, αναιμικής ανάπτυξης, επιτείνουν τις δυσκολίες των αστικών δυνάμεων να διαχειριστούν την κρίση, οδηγούν στην όξυνση των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων και ανταγωνισμών, ενισχύονται οι κίνδυνοι ιμπεριαλιστικών πολέμων.
Εντείνονται οι επιθέσεις στα δημοκρατικά δικαιώματα και την κυριαρχία. Σε πολλές χώρες τα πολιτικά συστήματα αντιδραστικοποιούνται. Δυναμώνει ο αντικομμουνισμός. Γενικεύονται μέτρα κατά της δράσης των κομμουνιστικών και εργατικών κομμάτων, κατά των συνδικαλιστικών, πολιτικών και δημοκρατικών ελευθεριών. Οι άρχουσες τάξεις αναπτύσσουν πολύμορφη προσπάθεια εγκλωβισμού της λαϊκής δυσαρέσκειας με αλλαγές στα πολιτικά συστήματα, με αξιοποίηση σειράς φιλο-ιμπεριαλιστικών ΜΚΟ και άλλων οργανώσεων, με απόπειρες διοχέτευσης της λαϊκής δυσφορίας σε κινήματα με δήθεν απολίτικα ή και με αντιδραστικά χαρακτηριστικά.
Χαιρετίζουμε τους εκτεταμένους αγώνες και τις εξεγέρσεις των λαών και των εργατών για δημοκρατικά, κοινωνικά και πολιτικά δικαιώματα ενάντια στα αντιλαϊκά καθεστώτα στην Μέση Ανατολή και Βόρεια Αφρική και συγκεκριμένα στην Τυνησία και την Αίγυπτο. Παρά τις αντιφάσεις που δείχνει η σημερινή κατάσταση, αποτελούν σημαντική πείρα που θα πρέπει να μελετήσει και να αξιοποιήσει το κομμουνιστικό κίνημα. Παράλληλα καταδικάζουμε έντονα τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο του ΝΑΤΟ και της ΕΕ ενάντια στο λαό της Λιβύης, τις απειλές και την επέμβαση στις εσωτερικές υποθέσεις της Συρίας και του Ιράν, όπως και σε κάθε άλλη χώρα. Θεωρούμε ότι κάθε εξωτερική επέμβαση ενάντια στο Ιράν κάτω από οιοδήποτε πρόσχημα στρέφεται ενάντια στα συμφέροντα των εργαζομένων του Ιράν και στους αγώνες τους για δημοκρατικές ελευθερίες και κοινωνικά δικαιώματα.
Κυοφορούνται σημαντικές ανακατατάξεις στο διεθνή συσχετισμό δυνάμεων. Συνεχίζει η σχετική εξασθένηση της θέσης των ΗΠΑ, η γενική στασιμότητα της παραγωγής στις πιο αναπτυγμένες καπιταλιστικές οικονομίες και η ανάδυση νέων παγκόσμιων οικονομικών δυνάμεων, όπου ξεχωρίζει η Κίνα. Δυναμώνει η τάση αύξησης των αντιθέσεων ανάμεσα στα ιμπεριαλιστικά κέντρα και ανάμεσα σε αυτά με τις λεγόμενες αναδυόμενες οικονομίες.
Εντείνεται η ιμπεριαλιστική επιθετικότητα. Πολλαπλασιάζονται αρκετές περιφερειακές εστίες έντασης και οι πόλεμοι στην Ασία και την Αφρική, στη Μέση Ανατολή με την αυξανόμενη επιθετικότητα του Ισραήλ ιδιαίτερα ενάντια στον Παλαιστινιακό λαό. Παράλληλα σημειώνεται άνοδος των νεοναζιστικών και ξενοφοβικών δυνάμεων στην Ευρώπη και πολύμορφες επεμβάσεις, απειλές και επιθέσεις ενάντια σε λαϊκά κινήματα και προοδευτικές πολιτικές δυνάμεις στη Λατινική Αμερική. Δυναμώνει η στρατιωτικοποίηση. Ο κίνδυνος γενικευμένης ανάφλεξης σε περιφερειακό επίπεδο μεγαλώνει ακόμη περισσότερο. Με αυτή την έννοια έχουν θεμελιώδη σημασία η διεύρυνση και η ενίσχυση του αντιιμπεριαλιστικού κοινωνικού και πολιτικού μετώπου και οι αγώνες για την ειρήνη με κατεύθυνση την πάλη για την εξάλειψη των αιτιών των ιμπεριαλιστικών πολέμων.
Με την αποφασιστική συμβολή των κομμουνιστών και του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος δυνάμωσαν ακόμη παραπέρα οι εργατικοί αγώνες στην Ευρώπη, σε όλο τον κόσμο. Η ιμπεριαλιστική επιθετικότητα εξακολουθεί να συναντά σημαντική λαϊκή αντίσταση στη Μέση Ανατολή, στην Ασία, την Αφρική και τη Λατινική Αμερική. Αυτό το γεγονός μαζί με την πείρα που συγκεντρώθηκε μέχρι τώρα ιδιαίτερα στην Λατινική Αμερική, οι αγώνες και οι διεργασίες που λαμβάνουν χώρα, αναδεικνύουν τις δυνατότητες της αντίστασης των λαών, της ταξικής πάλης, οι λαοί να κάνουν βήματα μπροστά, να κερδίσουν έδαφος προκαλώντας πλήγματα στον ιμπεριαλισμό όταν έχουν στόχο την ανατροπή της ιμπεριαλιστικής βαρβαρότητας.
Σε αυτό τον αγώνα ο ρόλος των κομμουνιστικών και εργατικών κομμάτων σε εθνικό, περιφερειακό και διεθνές επίπεδο και η ενίσχυση της συνεργασίας τους είναι αναντικατάστατα. Η κοινή συντονισμένη δράση των Κομμουνιστικών και Εργατικών Κομμάτων, των Κομμουνιστικών Νεολαιών και των αντιιμπεριαλιστικών οργανώσεων στις οποίες έχουν σημαντική συμβολή οι κομμουνιστές είναι ένα από τα πιο αξιόπιστα στοιχεία για τη διεύρυνση του αντιιμπεριαλιστικού αγώνα και την ενδυνάμωση του αντιιμπεριαλιστικού μετώπου.
Ο ιδεολογικός αγώνας του κομμουνιστικού κινήματος είναι ζωτικής σημασίας για την υπεράσπιση και ανάπτυξη του επιστημονικού σοσιαλισμού, την απόκρουση του σύγχρονου αντικομμουνισμού, για την αντιμετώπιση της αστικής ιδεολογίας, των αντιεπιστημονικών θεωριών και των οπορτουνιστικών ρευμάτων που απορρίπτουν την ταξική πάλη, την καταπολέμηση του ρόλου των σοσιαλδημοκρατικών δυνάμεων που εφαρμόζουν αντιλαϊκές πολιτικές και στηρίζουν τη στρατηγική του κεφαλαίου και του ιμπεριαλισμού. Η ιδεολογική αντεπίθεση του κομμουνιστικού κινήματος είναι όρος για να κατανοείται ο ενιαίος χαρακτήρας των καθηκόντων της πάλης για κοινωνική, εθνική και ταξική χειραφέτηση, να γίνεται διακριτή η εναλλακτική διέξοδος του σοσιαλισμού.
Η ανατροπή του καπιταλισμού και η οικοδόμηση του σοσιαλισμού αποτελεί επιτακτική ανάγκη για τους λαούς. Απέναντι στο βάθεμα της καπιταλιστικής κρίσης οι διεθνείς εμπειρίες και η πρακτική από τη σοσιαλιστική οικοδόμηση αποδείχνουν την ανωτερότητα του σοσιαλισμού. Σημειώνουμε την αλληλεγγύη μας με τις δυνάμεις και τους λαούς που αγωνίζονται για το σοσιαλισμό και εμπλέκονται στην οικοδόμηση του σοσιαλισμού.
Μόνον ο σοσιαλισμός μπορεί να δημιουργήσει τις συνθήκες για την εξάλειψη των πολέμων, της ανεργίας, της πείνας, της δυστυχίας, του αναλφαβητισμού, της αβεβαιότητας εκατοντάδων εκατομμυρίων, της καταστροφής του περιβάλλοντος. Μόνον ο σοσιαλισμός δημιουργεί προϋποθέσεις για ανάπτυξη με κριτήριο τις σύγχρονες ανάγκες των εργαζομένων.
Εργάτες και εργάτριες, αγρότες και αγρότισσες, εργαζόμενοι της πόλης και του χωριού, γυναίκες, νέοι και νέες.
Σας καλούμε να παλέψετε μαζί μας για να μπει τέρμα σε αυτή την καπιταλιστική βαρβαρότητα. Υπάρχει ελπίδα, υπάρχει προοπτική. Το μέλλον ανήκει στο Σοσιαλισμό.
Ο ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ!
11 Δεκέμβρη 2011