Μ' ένα εμετικό κείμενο του Σ. Κασσιμάτη, η «Καθημερινή» δίκαια διεκδικεί την πρωτοκαθεδρία στην προπαγάνδιση του μίσους που τρέφει η αστική τάξη στο λαό, στο κίνημα και βέβαια στο ΚΚΕ. Ισχυρίζεται ότι «η Μεταπολίτευση (...) εγκατέστησε στην εξουσία τις αξίες και τις ιδέες της Αριστεράς, που έγιναν η παραδεδεγμένη αλήθεια της εποχής», προσπαθώντας να αποενοχοποιήσει τα κόμματα της αστικής εξουσίας για τα εγκλήματα που έκαναν σε βάρος του λαού, χτίζοντας ένα κράτος στην υπηρεσία των μονοπωλίων. Ο ίδιος δηλώνει δυσαρεστημένος για το γεγονός ότι όποιος επιτίθεται προς το ΚΚΕ χαρακτηρίζεται «αντικομμουνιστής» και φέρνει σαν παράδειγμα τον Πάγκαλο! Αναπαράγοντας μάλιστα τα χυδαία ιδεολογήματα της ΕΕ, προσπαθεί να ταυτίσει το φασισμό με το σοσιαλισμό, λέγοντας ότι «η ιδιότητα του αντικομμουνιστή (είναι) κάτι ταυτόσημο με την ιδιότητα του αντιφασίστα και απολύτως αυτονόητο για οποιονδήποτε δημοκρατικό πολίτη στις χώρες της Δύσης». Σε άλλο σημείο αναρωτιέται: «Γιατί, λοιπόν, το χρηματοδοτούμενο από τον προϋπολογισμό ΚΚΕ να μη δηλώνει ευθέως ότι δεν αναγνωρίζει το Σύνταγμα και γιατί να μην αρνείται τον έλεγχο στα οικονομικά του;». Η συκοφαντία διαδέχεται το ψέμα και τούμπαλιν. Το ΚΚΕ δεν κρύβει τη στρατηγική του, αλλά ο Κασιμάτης, η «Καθημερινή» και οι αστοί κρύβουν ότι η «δημοκρατία» τους δεν αναγνωρίζει στο λαό με τη μαζική πολιτική πάλη να αλλάζει τους συσχετισμούς και να επιλέγει αυτός το κοινωνικοπολιτικό σύστημα στο οποίο θα ζει.