Δυναμώνει η προπαγάνδα αστικών επιτελείων, ΜΜΕ, οικονομολόγων, γύρω από το κάλπικο, για την εργατική τάξη, τα φτωχά λαϊκά στρώματα, δίλημμα «ευρώ ή δραχμή». Ιδιαίτερα έντονη γίνεται μετά τη συμφωνία του Γιούρογκρουπ (ΕΕ των 17) στην πρόσφατη Σύνοδο της ΕΕ για ένα αυστηρότερο πλαίσιο - έλεγχο της δημοσιονομικής πειθαρχίας, ενός εύθραυστου συμβιβασμού, με κυρίαρχα τα συμφέροντα και τη θέληση της Γερμανίας, που δεν πρόκειται ούτε τις αντιθέσεις να αμβλύνει, ούτε την ανισομετρία να ξεπεράσει, ούτε την οικονομική κρίση ν' αντιμετωπίσει. Μετά τη Σύνοδο εντάθηκαν τα σενάρια εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ. Το δίλημμα είναι κάλπικο για το λαό, γιατί το νόμισμα αντανακλά την ταξικότητα της οικονομίας. Το πραγματικό δίλημμα είναι οικονομία των μονοπωλίων, καπιταλιστική ή οικονομία της εργατικής τάξης και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων, δηλαδή λαϊκή με κοινωνικοποιημένα τα μονοπώλια; Που σημαίνει και αντίστοιχη εξουσία. Ο λαός πρέπει να κρίνει τα πολιτικά κόμματα με τη θέση τους σ' αυτό και όχι στο νόμισμα, με δεδομένο ότι το συμφέρον του είναι με τη λαϊκή οικονομία. Διαφορετικά, είτε ευρώ είτε δραχμή, η πολιτική θα είναι αντιλαϊκή. ΠΑΣΟΚ - ΝΔ - ΛΑ.Ο.Σ. - Ντ. Μπακογιάννη και άλλοι είναι με τα μονοπώλια και το ευρώ. Ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ είναι με το ευρώ, την Ευρωζώνη και την ΕΕ, ζητώντας μάλιστα και οικονομική διακυβέρνηση και πολιτική ενοποίηση. Αρα δεν αμφισβητεί τα μονοπώλια. Μόνο το ΚΚΕ έχει ξεκάθαρη θέση: Αποδέσμευση από την ΕΕ, κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων με λαϊκή εξουσία.