Οι τριγμοί και η «αποσταθεροποίηση» του αστικού πολιτικού συστήματος, κάτω από τα αδιέξοδα της διαχείρισης της κρίσης και την πίεση της λαϊκής αντεπίθεσης, καθόλου δεν πρέπει να φοβίζουν τα λαϊκά στρώματα. Αντίθετα, πρέπει να κλιμακώσουν την πάλη τους, να οξύνουν τις αντιθέσεις, να ενισχύσουν τις ρωγμές και τελικά να τους σαρώσουν ολοσχερώς. Καιρό τώρα εκπρόσωποι των αστικών κομμάτων και της πλουτοκρατίας έχουν προεξοφλήσει ότι το «υπάρχον κομματικό σύστημα θα θυσιαστεί» προκειμένου να περάσουν τα πρωτοφανούς βαρβαρότητας μέτρα για να διασωθούν τα μακροπρόθεσμα συμφέροντα της αστικής τάξης. Δεν πρέπει, λοιπόν, ο λαός να πέσει στις παγίδες που είναι σίγουρο ότι θα στήσουν προκειμένου να πετύχουν την ανασύνθεση του αστικού πολιτικού συστήματος με «νέα πρόσωπα», κόμματα ή κυβερνητικά σχήματα. Είναι ώρα μεγάλων αποφάσεων και επιλογών προκειμένου ο οργανωμένος λαός να πάρει την υπόθεση στα χέρια του. Πρέπει να τιμωρήσει, να απομονώσει και να τσακίσει πολιτικά τα κόμματα που έβαλαν την υπογραφή τους σε αυτό το έγκλημα. Ταυτόχρονα, πρέπει να εμπιστευτεί και συμπορευτεί με το ΚΚΕ και την πολιτική του πρόταση, γιατί είναι η μόνη που εξυπηρετεί τις δικές του ανάγκες και συμφέροντα. Φιλολαϊκή πολιτική μπορεί να ασκηθεί από μια εργατική - λαϊκή εξουσία, που θα κοινωνικοποιήσει τα μονοπώλια και θα μετατρέψει κάθε μορφή πλούτου που έγινε από την καπιταλιστική εκμετάλλευση σε λαϊκή εξουσία. Περιθώρια για ψευδαισθήσεις και αυταπάτες δεν υπάρχουν.