Αλλωστε, ότι τέτοιου είδους «διαφοροποιήσεις» δε λειτουργούν πάντα προς το συμφέρον των εργαζομένων το μαρτυρά ήδη και η πείρα από διάφορους κλάδους. Για παράδειγμα, ο Γ. Παναγόπουλος, που προσπαθεί να εμφανιστεί ότι είναι αντίθετος στην πολιτική γραμμή του ΠΑΣΟΚ, στις πρόσφατες αρχαιρεσίες της ΟΤΟΕ ήταν υποψήφιος με μια νέα παράταξη, τη «Διαφάνεια». Η οποία, στο τελευταίο ΔΣ του Συλλόγου υπαλλήλων της Εθνικής Τράπεζας, μαζί με τις παρατάξεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ αποφάσισαν να υπογράψουν με την εργοδοσία ΣΣΕ με μειώσεις μισθών από 4% έως 11%.

Κοινό επιχείρημα με το οποίο δικαιολόγησαν τη συμφωνία τους στη μείωση των μισθών ήταν ότι «έτσι διασφαλίζεται η σύμβαση και οι θέσεις εργασίας». Δηλαδή, το επιχείρημα του «σύμβαση να 'ναι κι ό,τι να 'ναι», που προσαρμόζει το περιεχόμενο της ΣΣΕ στις ανάγκες προστασίας του μεγάλου κεφαλαίου, τσακίζει κατακτήσεις και αφήνει τους εργαζόμενους με την αυταπάτη ότι σώζουν θεσμούς που βέβαια με αυτή την υποχωρητική τακτική... αχρηστεύονται.

Επίσης, σημείο συνάντησης των δυνάμεων αυτών ήταν ότι σχεδόν (όπως έγραφε και το προχτεσινό ρεπορτάζ του «Ρ») «εδώ κι ένα χρόνο βρίσκονταν σε συνεχείς διαβουλεύσεις με τη διοίκηση της Εθνικής για τη μείωση των μισθών. Αρνήθηκαν επανειλημμένα την πρόταση των ταξικών δυνάμεων, της "Ενιαίας", να γίνει Γενική Συνέλευση για να αποφασίσουν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι. Αγνόησαν το ψήφισμα που έφεραν οι ταξικές δυνάμεις και υπερψήφισαν οι εργαζόμενοι στην εκλογοαπολογιστική συνέλευση (την οποία ήταν αναγκασμένοι να συγκαλέσουν) ότι δε δέχονται καμία μείωση στους μισθούς. Κορόιδεψαν τους εργαζόμενους όταν πριν τις εκλογές του Συλλόγου είχαν κυκλοφορήσει αφίσα στην οποία έγραφαν "Ο Σύλλογος απορρίπτει την πρόταση της διοίκησης για μείωση των μισθών"». Αρα, οι όποιες «διαφοροποιήσεις» τους εξουδετερώνονται μπροστά στην εξυπηρέτηση της εργοδοσίας.