Μετά την προπαγανδιστική του αξιοποίηση και στην Ελλάδα, κύρια από το ΠΑΣΟΚ και τον ΣΥΡΙΖΑ, το φαινόμενο Ολάντ έχει αρχίσει να «ξεφουσκώνει» ραγδαία, ακόμα και στο εσωτερικό της Γαλλίας. Η προσπάθεια της ντόπιας σοσιαλδημοκρατίας, συμπεριλαμβανομένου και του ΣΥΡΙΖΑ, να παρουσιάσουν προεκλογικά τον Ολάντ σαν τον φορέα τάχα της αλλαγής στην ΕΕ, για να κοροϊδέψουν το λαό και να του καλλιεργήσουν αυταπάτες, απογυμνώθηκε παταγωδώς από τις πρώτες μέρες της διακυβέρνησης του νέου Γάλλου Προέδρου. Από τις δηλώσεις και πρωτοβουλίες του, φάνηκε καθαρά ότι καμιά επί της ουσίας αντίρρηση δεν είχε με τη στρατηγική της ΕΕ, αλλά αντίθετα στόχος του ήταν να υπερασπιστεί πιο αποτελεσματικά τα συμφέροντα της γαλλικής αστικής τάξης σε κόντρα με τη Γερμανία, σε μια Ευρωζώνη βυθισμένη στην κρίση και στους ανταγωνισμούς. Λίγους μήνες μετά την εκλογή του, ο γαλλικός Τύπος που πρόσκειται στη λεγόμενη κεντροαριστερά, χαρακτηρίζει «πολύ μέτρια» την αντιμετώπιση από τον Ολάντ των οικονομικών προβλημάτων που έχουν η Γαλλία και η ΕΕ, καθώς, όπως ισχυρίζονται, «ακόμη δεν έχει εξηγήσει πώς θα υλοποιήσει τις εμφανώς αντιφατικές προεκλογικές του υποσχέσεις για ανάκαμψη, ενόσω παράλληλα θα μειώσει το έλλειμμα του γαλλικού προϋπολογισμού σε 3% τον επόμενο χρόνο».