Μια ζωή

ρέστος, ταπί

απ' του αφέντη

την κλοπή

κι όταν κυρτώσει

πια η πλάτη

άλλη κλοπή

κι άλλη απάτη,

λειψή η σύνταξη

και σκάρτη!

*

Μια ζωή

ψωμί, ελιά

και σαν το σκλάβο

στη δουλιά

κι όταν τελειώσει

η βιοπάλη,

πάρε τη σύνταξη,

χαμάλη,

τις τρεις κι εξήντα

και χαλάλι!

*

Τέτοια ετοιμάζεται

«σφαγή»

και ο καθείς

στο δρόμο ας βγει,

στο χτένι ο κόμπος

έχει φτάσει,

εμπρός για πάλη

και για δράση,

το αίσχος τους

να μην περάσει!