Οταν το 25% του πληθυσμού, δηλαδή δυόμισι εκατομμύρια Ελληνες ζουν κάτω από το όριο φτώχειας, δε χρειάζεται μεγάλη εξυπνάδα να καταλάβω ότι η κατάσταση από χάλια, τραβά να γίνει απελπιστική. Και έρχεται η επόμενη απλή σκέψη, «κάτι πρέπει να γίνει». Φυσικά, ο νους πάει στην κυβέρνηση. Αυτή πρέπει να κάνει κάτι. Ομως, η κυβέρνηση δεν είναι που με τη βοήθεια και τη συνενοχή της ΝΔ μάς έφερε σ' αυτό το αδιέξοδο; Και δεν είναι η ΝΔ που μας υπόσχεται!!! πως αν πάρει την κυβέρνηση θα επισπεύσει το ρυθμό καταστροφής, εφαρμόζοντας πιο αποφασιστικά την πολιτική που της «έκλεψε» το ΠΑΣΟΚ; Η ΝΔ ομολογεί ότι δε διαφέρει από το ΠΑΣΟΚ, αλλά μας ζητά να την ψηφίσουμε. Γιατί; Αυτά τα δυο κόμματα μας φέρανε την ανεργία, τη φτώχεια και την αβεβαιότητα.
Χρειάζεται μεγάλη εξυπνάδα για να καταλάβουμε ότι το συμφέρον του λαού είναι να διαλυθούν αυτά τα δυο κόμματα, ή ίσως καλύτερα να λέω το ένα κόμμα με τα δυο κεφάλια, τα δυο άδεια κεφάλια από Εθνική Αξιοπρέπεια και αγάπη στον άνθρωπο; Φαίνεται πως το επάγγελμα θα είναι πολύ προσοδοφόρο και η ηδονή της καρέκλας πολύ μεγάλη. Αλλιώς δεν εξηγείται τόσος αγώνας για την απόχτηση μιας θέσης που σου στραπατσάρει την αξιοπρέπεια και σε κάνει να ντρέπεσαι. Αλλά αυτό είναι άλλη ιστορία. Μπορεί ένα από τα προσόντα που χρειάζονται γι'αυτές τις θέσεις να είναι η παντελής έλλειψη φιλότιμου.
Ας σταθούμε, όμως, στα δυόμισι εκατομμύρια φτωχών και στον τρόπο που απαντά η κυβέρνηση στο ζήτημα αυτό. Η κυβέρνηση όπως «πάντα» απαντά καθαρά και ξάστερα.
Οσοι πιστεύουν στους γεμάτους υποσχέσεις προεκλογικούς λόγους της κυβέρνησης, τους λόγους που βγάζουν κάθε χρόνο στα εγκαίνια της Εκθεσης Θεσσαλονίκης, τους λόγους στα ψευτοσυνέδρια, τους λόγους στη Βουλή και τις γαργάρες του κυβερνητικού εκπροσώπου, για να εξηγήσει τα ανεξήγητα, ας τα ξεχάσουν για μια στιγμή κι ας σκεφτούν τις πράξεις, γιατί οι πράξεις είναι η ΑΛΗΘΕΙΑ.
Ας πάρουμε την περίπτωση του Αρχιεπισκόπου κ. Χριστόδουλου, που μας λέει ότι επτά χρόνια στην Αθήνα της Χούντας δεν άκουσε τίποτα για βασανιστήρια. Ποιος θα τον πιστέψει; Θα είναι δάκτυλος του Σατανά αν κανένας σκεφτεί ότι για να καλύπτει τη Χούντα θα πει ότι του αρέσει η Χούντα.
Η αλήθεια, λοιπόν, βρίσκεται στις πράξεις και η κυβέρνηση Σημίτη μάς έχει πει όλη την αλήθεια. ΜΑΑΣΤΡΙΧ, ΟΝΕ, ΣΕΝΓΚΕΝ, ΒΟΜΒΑΡΔΙΣΜΟΣ ΓΙΟΥΓΚΟΣΛΑΒΙΑΣ, ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑ ΤΑ ΙΜΙΑ, ΠΑΡΑΧΩΡΗΣΗ ΠΟΛΕΜΙΚΩΝ ΠΛΟΙΩΝ, ΣΤΡΑΤΙΩΤΩΝ, ΜΑΤΑΙΩΣΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑΣ ΑΓΟΡΑΣ S300, ΠΑΡΑΧΩΡΗΣΗ ΕΔΑΦΟΥΣ ΒΑΣΕΩΝ, ΑΠΕΜΠΟΛΗΣΗ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑΣ, ΟΤΣΑΛΑΝ, ΕΚΧΏΡΗΣΗ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ για να εξασφαλίσουν τις υπαλληλικές τους καρέκλες.
Η αλήθεια χτυπά στο μάτι. Βρωμά από χιλιόμετρα μακριά. Πόσο πιο καθαρά μπορεί να μας πει η κυβέρνηση Σημίτη ότι δουλεύει για τις ΗΠΑ και την ΕΕ, κι όχι για τον ελληνικό λαό; Και μην ξεχνάμε ποτέ τη ΝΔ που όλα αυτά τα χειροκροτεί. Δεν υπάρχει περιθώριο πια για στρουθοκαμηλισμό. Οποιος παίζει τη στρουθοκάμηλο, έξω από τα πάρκα και τις παιδικές χαρές, εξευτελίζει τον εαυτό του και απαρνιέται την ιδιότητα του ανθρώπου.
Και τώρα με το θέμα της φτώχειας και του αδιεξόδου, η κυβέρνηση Σημίτη ξανά έχει μια λαμπρή ευκαιρία να μας δείξει το αληθινό της πρόσωπο και τα αισθήματά της για το λαό. Στη φτώχεια των δυόμισι εκατομμυρίων απαντά με πόλεμο εξόντωσης. Πρώτη στρατηγική επιχείρηση είναι ο τρομονόμος. «Εχουμε δημοκρατία και είσαι ελεύθερος να πεινάς, όχι όμως να φωνάζεις και να εμποδίζεις την κυκλοφορία».
Είναι περίεργο πόσο υποφέρει η κυκλοφορία στις δικτατορίες και τα φασιστικά καθεστώτα, όταν ο λαός κατεβαίνει στους δρόμους να διαμαρτυρηθεί για την αδικία που του γίνεται. Είναι δυνατόν ν' αφήσουν οι λαοί να περάσουν τέτοιοι νόμοι; Είναι δυνατόν να κλειστούν στα σπίτια τους και να περιμένουν το θάνατο να τους λυτρώσει από τη δυστυχία τους; Είναι δυνατόν να παραμείνουν παθητικοί κι αυτή τη φορά και να ξεγελαστούν από υποσχέσεις ή από άρρωστες ελπίδες; Είναι δυνατόν να πιστεύουν ότι η επιστροφή των Σουφλιά, Ανδριανόπουλου και Σαμαρά θα αλλάξει την κατάσταση ή ότι το ΠΑΣΟΚ θα αλλάξει πολιτική;
Οσο για τα καινούρια πρόσωπα, που ρίχνει στην πολιτική αρένα η πλουτοκρατία για να προστατέψει το τίμιο χρήμα της, ας τελειώσω.... με τον Μπέρναρντ Σω που σίγουρα δεν είχε γνωρίσει ούτε τον κ. Αβραμόπουλο ούτε την κ. Αγγελοπούλου κι έτσι δε χρειάζεται να το πάρουν προσωπικά.
Ενας νεαρός συγγραφέας πήγε ένα βιβλίο στον Μπέρναρντ Σω για να το κρίνει. Οταν ήρθε η μέρα να δει τον Σω και να τον ρωτήσει ο Σω, του έδωσε πίσω το βιβλίο και του είπε: «Μην ξαναγράψεις». Ο νεαρός ευχαρίστησε και γύρισε να φύγει, αλλά σταμάτησε. «Δάσκαλε, δεν το διάβασες το βιβλίο. Εχεις κόψει τα φύλλα ως τη σελίδα 5. Δεν το άρχισες καλά καλά». Ο Μπέρναρντ Σω τον κοίταξε για λίγο και του απάντησε: «Αν πάρεις να φας ένα αβγό βραστό και μόλις σπάσεις το τσόφλι, βρωμάει όλος ο τόπος, θα το φας μήπως και βρεις τίποτα καλό στον πάτο;».
Του
Τίτου ΒΑΝΔΗ
Feeds
Αντικομμουνιστικό παραλήρημα εισαγγελέα 
