Κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου, που παραχώρησε χτες από τη Θεσσαλονίκη, όπου βρέθηκε στο πλαίσιο της διήμερης επίσκεψής της, η Αλ. Παπαρήγα αναφέρθηκε εκτενώς στη σημερινή κρίση στα Βαλκάνια (σ.σ. η συγκεκριμένη αναφορά σε άλλη στήλη της εφημερίδας μας).

Σημείωσε, επίσης, τη συντονισμένη προσπάθεια που γίνεται στα πλαίσια της ΕΕ για τη διαμόρφωση ενός νέου καταστατικού για την επιβολή της διά της βίας διαμόρφωσης ευρωπαϊκών κομμάτων. Δηλαδή να επιβληθεί «ένα πολιτικό σύστημα γύψου από τα πάνω, που θα ανέχεται διαφορές και διαφορετικότητες, αρκεί τα γένια του μεγάλου κεφαλαίου να τα ευλογούν όλοι αυτοί οι διαφορετικοί και να μην τα αμφισβητούν», όπως σημείωσε.

Τέλος, αναφερόμενη στην πολιτική συνεργασιών του ΚΚΕ ενόψει των Δημοτικών και Νομαρχιακών εκλογών και γενικότερα, αλλά και σχολιάζοντας τα διάφορα κεντροαριστερά και άλλα σενάρια, η Αλ. Παπαρήγα ξεκαθάρισε: «Μια συνεργασία έχει ανάγκη ο λαός. Αυτή τη συνεργασία, η οποία, πέρα από τον καθαρά φιλολαϊκό της χαρακτήρα, τον καθαρά αντιμονοπωλιακό της χαρακτήρα, πρέπει να διαχωρίζεται ευδιάκριτα τόσο από τα κεντροδεξιά όσο και από τα κεντροαριστερά σενάρια, τόσο από τα αντιΠΑΣΟΚ όσο και από τα αντινεοδημοκρατικά σύνδρομα. Αυτή η συμμαχία πρέπει να κοιτάζει προς τα εμπρός και να μη θέλει να διαχειριστεί το σήμερα».

«Ξέρουμε πολύ καλά», σημείωσε η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, «ότι είμαστε στις παραμονές συζήτησης - ψήφισης του λεγόμενου τρομονόμου. Πολύ σωστά λέγεται "τρομονόμος", τέτοιος είναι. Ηδη υπάρχει σχέδιο νόμου της κυβέρνησης για την απαγόρευση - εμείς έτσι το θεωρούμε - των συνδικαλιστικών και ενδεχομένως των πολιτικών ελευθεριών στην πορεία. Ξέρετε, συνδικαλιστικές και πολιτικές ελευθερίες δεν έχουν σινικά τείχη μεταξύ τους. Εχουμε, επίσης, τη διαμόρφωση όλο και καινούριων μηχανισμών ιδιωτικής ή παραλλαγμένης Δημοτικής Αστυνομίας, έχουμε δικαστικές αποφάσεις όπως αυτή που έγινε εναντίον του προέδρου του "ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ", έχουμε τις λεγόμενες ανεξάρτητες διοικητικές αρχές.

Κατά τη γνώμη μας διαμορφώνεται ένα θεσμικό, αλλά και καταστατικό πλαίσιο φίμωσης του ελληνικού λαού. Εμείς δεν πιστεύουμε ότι αυτοί οι νόμοι θα τρομοκρατήσουν τον ελληνικό λαό στο σύνολό του. Εδώ η χούντα δεν μπόρεσε να εμποδίσει τον ξεσηκωμό. Αλίμονο, αν μπορέσουν να το εμποδίσουν αυτά τα θεσμικά πλαίσια. Ωστόσο, αν θέτουμε αυτό το ζήτημα είναι για μια άλλη πλευρά.

Γιατί θέλουν φιμωμένο τον ελληνικό λαό; Μόνο για να μπορέσει ανενόχλητη η κυβέρνηση να πάρει τα αντιλαϊκά μέτρα; `Η έχουν και έναν ευρύτερο ορίζοντα που σχετίζεται με το θέμα που θέσαμε αρχικά, Βαλκάνια και διεθνής ιμπεριαλιστική τάξη πραγμάτων;

Θέλουν τους λαούς φιμωμένους όχι μόνο για τις τρέχουσες ανάγκες ή τις μακροπρόθεσμες, της κυρίαρχης τάξης της κάθε χώρας, αλλά γιατί ξέρουν ότι ένας φιμωμένος λαός θα συνεργήσει σε επιθετικά στρατιωτικά σχέδια εναντίον των γειτονικών λαών, θα συνεργήσει και στην αλλαγή των συνόρων. Είναι δηλαδή πολύ βαθύτεροι οι λόγοι για τους οποίους θέλουν λαούς με χειροπέδες και όχι βεβαίως για να γίνεται ελεύθερα η κυκλοφορία των αυτοκινήτων».

«Θέλω να προσθέσω», σημείωσε η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, «και ένα ακόμα στοιχείο. Ηδη στα πλαίσια της ΕΕ και του Ευρωκοινοβουλίου - το Ευρωκοινοβούλιο είναι η βιτρίνα - προωθούνται σκέψεις για τη διαμόρφωση ενός νέου καταστατικού όπου υποχρεώνονται τα εθνικά κόμματα, τα κόμματα σε εθνική βάση, να συνενώνονται σε ευρωπαϊκή βάση καταπιεστικά και διά της βίας, προκειμένου να έχουν τη δυνατότητα να εκφράζονται στο Ευρωκοινουβούλιο, να παίρνουν ενδεχομένως μέρος στις εκλογές, να παίρνουν τη χρηματοδότηση, να θεωρούνται αναγνωρισμένα. Είναι η επιβολή της διαμόρφωσης ευρωπαϊκών κομμάτων.

Κοιτάξτε να δείτε. Εμάς δε μας φαίνεται περίεργο. Ούτε θα ήταν έξω από την προοπτική να υπάρχει ένα ευρωπαϊκό κομμουνιστικό κόμμα. Διεθνιστές είμαστε. Και αυτό θα μπορούσε να γίνει. Με συγχωρείτε όμως, αυτό θα γίνει όταν αποφασίσουν τα Κομμουνιστικά Κόμματα εθελοντικά και δε θα γίνει ούτε με το καταστατικό, ούτε με κανέναν άλλο τρόπο. Δηλαδή είναι ωμή και ανοιχτή παρέμβαση στο πολιτικό σύστημα της κάθε χώρας. Και από αυτή την άποψη ας σκεφτούμε: Εχουμε από άλλη μια πλευρά τα σενάρια της κεντροδεξιάς και της κεντροαριστεράς με τη βοήθεια είτε του κυρίου Αβραμόπουλου, είτε των ομίλων της Αριστεράς, ή του προβληματισμού περί της μεγάλης ή μικρότερης κεντροαριστεράς. Από την άλλη μεριά έχουμε τους κανονισμούς της ΕΕ. Από τη μια μεριά υποτίθεται έχουμε το εθελοντικό και από την άλλη έχουμε το κατασταλτικό. Επομένως ο ελληνικός λαός πρέπει να δει ότι γίνεται μια προσπάθεια να διαμορφωθεί ένα πολιτικό σύστημα γύψου από τα πάνω, όπου θα ανέχεται διαφορές και διαφορετικότητες, αρκεί τα γένια του μεγάλου κεφαλαίου να τα ευλογούν όλοι αυτοί οι διαφορετικοί και να μην τα αμφισβητούν.

Εμείς θεωρούμε ότι αυτά τα αρνητικά και αν θέλετε και επικίνδυνα στοιχεία, κρύβουν και ένα θετικό μήνυμα. Κάτι γίνεται μέσα στο λαό, υπάρχουν διεργασίες. Τα βλέπουν. Καταλαβαίνουν ότι δε θα μπορούν να ελέγξουν το λαό, όπως τον ελέγχουν μέχρι σήμερα. Καταλαβαίνουν ότι ο λαός ο δυσαρεστημένος θα χρησιμοποιήσει και το όπλο της ψήφου».

«Και για να κλείσω αυτό το ζήτημα. Εμείς δεν κοιμόμαστε και δεν ξυπνάμε με το τι θα γίνει αποκλειστικά στις δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές, ακόμα και στις εθνικές εκλογές. Οχι ότι δε μας ενδιαφέρει και δε θα ήταν καλό για το λαό η αποφασιστική εκλογική ενίσχυση του κόμματος. Και τη θέλουμε και αν θέλετε και την απαιτούμε. Ομως για μας είναι καθαρό. Αυτό που προέχει σήμερα είναι η οργάνωση της ταξικής και της γενικότερης πάλης, τόσο για τα εσωτερικά ζητήματα όσο και για τα γενικότερα διεθνή, που είναι και ταυτόχρονα εσωτερικά. Μόνο τότε η κάλπη θα μπορέσει να εκφράσει γνήσια τη λαϊκή θέληση. Δίχως αγώνες, η κάλπη πάντα θα είναι με το μεγάλο κεφάλαιο.

Και επίσης θέλω να πω ότι εμείς, δίνοντας πάντα σημασία στην κάλπη, δεν υποτάσσουμε την πολιτική μας στην κάλπη. Από αυτή την άποψη όχι απλώς μας βρίσκουν αδιάφορους, αλλά γελάμε τόσο με την προσπάθεια του ΠΑΣΟΚ να σηκώσει τον κίνδυνο της επιστροφής της Δεξιάς, όσο και με την προσπάθεια που κάνει η ΝΔ να κάνει ένα αριστερό άνοιγμα, προκειμένου να αντιμετωπίσει την πολιτική τού, ας πούμε, αντιδεξιού διλήμματος από την πλευρά του ΠΑΣΟΚ. Βλέπετε τώρα πώς γίνεται; Η ΝΔ δανείζεται τις μεθόδους που ακολούθησε το ΠΑΣΟΚ, όχι μόνο τώρα, αλλά και παλιότερα, ακόμη και επί Α. Παπανδρέου, με τα αριστερά ανοίγματα και το ΠΑΣΟΚ αναγκάζεται να τρίζει τα δόντια προκειμένου να διατηρηθεί στη διακυβέρνηση του τόπου.

Εμείς λοιπόν υπογραμμίζουμε για άλλη μια φορά. Μια συνεργασία έχει ανάγκη ο λαός. Αυτή τη συνεργασία η οποία πέρα από τον καθαρά φιλολαϊκό της χαρακτήρα, τον καθαρά αντιμονοπωλιακό της χαρακτήρα πρέπει να διαχωρίζεται ευδιάκριτα τόσο από τα κεντροδεξιά όσο και από τα κεντροαριστερά σενάρια, τόσο από τα αντιΠΑΣΟΚ όσο και από τα αντινεοδημοκρατικά σύνδρομα. Αυτή η συμμαχία πρέπει να κοιτάζει προς τα εμπρός και να μη θέλει να διαχειριστεί το σήμερα».