«Σίγουρα οι Γερμανοί άκουσαν με ανακούφιση τη δήλωση Τσίπρα ότι "δεν θα σταματήσουμε την προσπάθεια για δημοσιονομική σταθεροποίηση", ότι "στόχος είναι τα πρωτογενή πλεονάσματα"» (...) «Ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών, Β. Σόιμπλε, πάλι, αφιέρωσε μια ώρα για να τον συναντήσει ανεπισήμως, για να έχει έναν δίαυλο επικοινωνίας ανοιχτό με την ελληνική αξιωματική αντιπολίτευση (...) Το σημαντικότερο αποτέλεσμά της ήταν το ότι εφεξής η γραμμή επικοινωνίας θα μείνει ανοιχτή» (...) «Από την πλευρά της γερμανικής κυβέρνησης, αυτή η ανιχνευτική διάθεση έχει μια πολύ απλή ερμηνεία, ξέρει ότι το ελληνικό "πρόγραμμα" θα κρατήσει ακόμα πολλά χρόνια, οπότε κανείς δεν μπορεί να της "εγγυηθεί" πως ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα έρθει κάποια στιγμή στην εξουσία στην Ελλάδα» (...) «Ο Β. Σόιμπλε επιμένει ότι αυτά είναι μονόδρομος (...) "οι μεταρρυθμίσεις είναι αναγκαία συνθήκη, είναι μονόδρομος για να εξυγιανθεί η ελληνική οικονομία", πλην όμως, το να επιτευχθούν οι συμφωνημένοι στόχοι είναι "εθνική υπόθεση", όπως εθνική υπόθεση είναι και το πώς»...

Οταν η «Αυγή» αποτιμά έτσι την επίσκεψη Τσίπρα στο Βερολίνο και τη συνάντησή του με τον Β. Σόιμπλε, κάθε άλλο σχόλιο περιττεύει. Τα συμπεράσματα προκύπτουν αβίαστα ως προς το ποιον συμφέρει το μείγμα διαχείρισης του καπιταλισμού που περιφέρει η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ ανά την υφήλιο ως το πλέον ενδεδειγμένο για να ξελασπώσουν τα μονοπώλια απ' την κρίση, αναζητώντας και συμμάχους για τη συγκεκριμένη αποστολή. Σ' αυτή την «εθνική» υπόθεση είναι ταγμένος ο ΣΥΡΙΖΑ, που αφορά στο λαό μόνο ως προς το ότι περνάει κυριολεκτικά πάνω απ' τα ερείπια των δικαιωμάτων του και άρα ως προς το τι πρέπει να πράξει για την ανακοπή της.

Και για να την υπηρετήσει όχι μόνο μπορεί αλλά δηλώνει ότι θα συνεργαστεί και με την Μέρκελ αν χρειαστεί. Οπως είπε ο Γ. Μηλιός («Real News»), «οι κυβερνήσεις πάντα συνεργάζονται μέσα στο πλαίσιο των θεσμών της Ενωσης. Σ' αυτό το πλαίσιο προφανώς υπάρχει περιθώριο συζήτησης και δυνατότητες μέσα από τη συζήτηση και τη διαπραγμάτευση να φτάσουμε σε ένα επίπεδο συνεργασίας».