Οι σημαντικότερες - κατά την Ευρωπαϊκή Επιτροπή - προκλήσεις που καλείται να διαχειριστεί η ΕΕ είναι η αύξηση της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού, καθώς και το ρεκόρ της ανεργίας, ιδιαίτερα των νέων. Γνωρίζοντας ότι και η φτώχεια και η ανεργία θα αποτελούν μόνιμο συνοδοιπόρο των φτωχών λαϊκών στρωμάτων, παρεμβαίνουν για να καναλιζάρουν τις αντιδράσεις.

Η αμαρτωλή «κοινωνική οικονομία» στην οποία επενδύουν αποσκοπεί ακριβώς στη διαχείριση της εξαθλίωσης, στην εκτόνωση των κραυγαλέων κοινωνικών αντιθέσεων και την ενδυνάμωση της κοινωνικής συνοχής, της υποταγής δηλαδή του λαού στα μονοπώλια. Ταυτόχρονα υποβοηθά στην απόσυρση του κράτους από τομείς όπως Παιδεία, Υγεία, Πρόνοια και άρα το μεγάλωμα της «πίτας» που κατασπαράζουν τα μονοπώλια. Εδώ σκοπεύουν να πιάσουν με ένα σμπάρο πολλά τρυγόνια.

Κι αξίζει να σημειώσουμε ότι αυτούς τους σχεδιασμούς σιγοντάρει και ο ΣΥΡΙΖΑ που δε χάνει ευκαιρία να υμνήσει την «κοινωνική συνοχή», ενώ έχει εκφραστεί θετικά για την «κοινωνική οικονομία», του μέσου με το οποίο η ΕΕ των μονοπωλίων επιδιώκει να εξαγοράσει τη σιωπή των θυμάτων της βάρβαρης ταξικής της στρατηγικής και μάλιστα κυριολεκτικά με ψίχουλα.