Η 5η Απρίλη θα καταχωρηθεί ως ένας σημαντικός σταθμός στους αγώνες της εργατικής τάξης της χώρας μας, του κλάδου των οικοδόμων, αλλά και των ταξικών συνδικαλιστικών δυνάμεων. Οι συγκεντρώσεις σε δεκάδες πόλεις, η 24ωρη πανελλαδική απεργία των οικοδόμων, η συμβολική κατάληψη του υπουργείου Εργασίας που μετατράπηκε σε ένα ολοήμερο συλλαλητήριο, όπως και η κινητοποίηση στον Πειραιά που γνώρισε την ωμή αστυνομική βία, ήταν γεγονότα, στα οποία οι απλοί άνθρωποι του μόχθου, οι μεροκαματιάρηδες, οι νέοι και οι συνταξιούχοι άφησαν το αποτύπωμά τους. Και ήταν αυτό ακριβώς που ενόχλησε περισσότερο την κυβέρνηση Σημίτη.

Την ενόχλησε το γεγονός ότι απέναντί της βρήκε χιλιάδες ανθρώπους, χιλιάδες εργαζόμενους, που πιστεύουν στον αγώνα, που εμπιστεύονται τα συνδικάτα τους, που είναι αποφασισμένοι και αύριο να συνεχίσουν να μάχονται την αντιλαϊκή πολιτική της. Και την τάραξε ακόμη περισσότερο, η προοπτική πως αύριο, στους δρόμους του αγώνα, θα βρει ακόμη περισσότερους, με την ίδια αποφασιστικότητα, το ίδιο πάθος, τους ίδιους ξεκάθαρους ταξικούς στόχους.

Γιατί γίνεται φανερό πως η κυβέρνηση δε θα σταματήσει εδώ. Η αντεργατική της επίθεση θα συνεχιστεί, ο αντιδημοκρατικός της κατήφορος δεν έχει πάτο. Γι' αυτό με τόσο μένος επιχειρεί να πλήξει με τις συκοφαντίες και το αντικομμουνιστικό της ντελίριο, που συνεχίστηκε και χτες, τους πρωτοπόρους εργάτες, τους πραγματικούς συνδικαλιστές, τους κομμουνιστές και τους άλλους αγωνιστές, που πλευρό με πλευρό έδωσαν τη μάχη με αυταπάρνηση. Αυτό που πραγματικά επιχειρεί να προλάβει, είναι ένα μεγάλο λαϊκό ξέσπασμα, που στο δρόμο του θα σαρώσει, όχι μόνο τα ΜΑΤ και τις τρομοκρατικές της απαγορεύσεις, αλλά και ολόκληρο το αντιλαϊκό της οικοδόμημα.

Για τις ταξικές συνδικαλιστικές δυνάμεις, το Πανεργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο, οι κινητοποιήσεις της περασμένης Πέμπτης είναι μια παρακαταθήκη. Τις βάζουν, ταυτόχρονα, μπροστά σε νέες ευθύνες, σε μεγαλύτερες απαιτήσεις. Για καλύτερη οργάνωση των εργαζομένων, για αναζωογόνηση της δουλιάς των σωματείων, για πιο αποφασιστική στράτευση όλο και περισσότερων ανθρώπων, πλατύτερων λαϊκών στρωμάτων που θίγονται από την πολιτική της κυβέρνησης. Στην κατεύθυνση αυτή, με την πολύτιμη εμπειρία της Πέμπτης, οι ταξικές δυνάμεις συνεχίζουν.