Πριν δυσανασχετήσεις, αγαπητέ αναγνώστη, που θα ιδείς τον τίτλο αυτών των «Διακριτικών» και, αγανακτισμένος, μου πετάξεις τις πέτρες σου, λέγοντας, «τι μας γράφει τώρα κι ο Φυτσιλής, τον γλωσσομαθή θέλει να μας παραστήσει και μας μοστράρει εδώ γράμματα, που δεν μπορούμε να τα διαβάσουμε;», προλαβαίνω το κακό και εξηγούμαι: Απεχθάνομαι, όσο δεν μπορείς να φανταστείς, να βλέπω και να διαβάζω ξενόγλωσσες πινακίδες και ό,τι άλλο, γραπτό ή προφορικό, «μνημείο» της παγκοσμιοποιημένης ξεφτίλας μας. Οπως μας κατάντησαν οι πολιτικές και πνευματικές «κεφαλές» του τόπου μας, στο τέλος θα ξεχάσουμε τη ζεστή και πλούσια γλώσσα μας, (όχι όλοι, βέβαια) και θα μαϊμουδίζουμε, αναμασώντας τα κρύα και άνοστα «εδέσματα» που μας σερβίρουν στη δική τους γλώσσα οι Αμερικάνοι, Γερμανοί και Γάλλοι επικυρίαρχοι. Αλλά, δυστυχώς, στην προκειμένη περίπτωση, δεν μπορεί να γίνει αλλιώς. Εξηγώ, λοιπόν, για τους μη γλωσσομαθείς, ότι οι ακαταλαβίστικες αυτές λέξεις του τίτλου σημαίνουν «Αερολιμένας ΧΟΧΤΙΦ». Είναι η μεγάλη πινακίδα, που δεσπόζει επιβλητικά στην κεντρική πύλη του νέου αεροδρομίου, στα Σπάτα.

Μα, θα βιαστεί να πει κάποιος από εκείνους τους αγαθούς συνέλληνες, που έβλεπαν κατασυγκινημένοι να απογειώνεται το πρώτο αεροπλάνο, κόβοντας, με τη βοήθεια του μηχανήματος της «εικονικής πραγματικότητας» την κορδέλα των εγκαινίων, και άκουγαν με ρίγη συγκινήσεως να ψάλλεται ο Εθνικός μας Υμνος (!!!), «το αεροδρόμιο αυτό, το όγδοο θαύμα, μετά από εκείνα τα επτά της αρχαιότητας, είναι δικό μας, ελληνικό, και ονομάζεται «Ελευθέριος Βενιζέλος». Αμ, δε... Δικά μας, δηλαδή του ελληνικού λαού, ήταν μόνο τα τρισεκατομμύρια που δαπανήθηκαν. Το αεροδρόμιο - όπως το δήλωσε, άλλωστε, απερίφραστα και ο Γερμανός διευθυντής του - δεν είναι ο «εθνικός μας αερολιμένας», αλλά ένα ξένο, ιδιωτικό αεροδρόμιο. Επομένως, τα «τεράστια οφέλη», δηλαδή τα έσοδα από τη λειτουργία του, θα πηγαίνουν σε ξένες τσέπες, ενώ εμείς οι ευτυχείς νεοέλληνες, ο «πάντοτε ευκολόπιστος και πάντα γελασμένος» λαός, θα στεκόμαστε, απλώς, και θα βλέπουμε από μακριά τα αεροπλάνα, που θα απογειώνονται μουγκρίζοντας και ρυπαίνοντας τον καταγάλανο ουρανό μας. Η δε «Ολυμπιακή Αεροπορία» «μας», θα πληρώνει κάθε χρόνο στα γερμανικά αφεντικά, ως ενοίκιο για τη χρήση του αεροδρομίου, κάμποσες δεκάδες ή και εκατοντάδες δισεκατομμύρια δραχμές.

Ο κύριος Λαλιώτης, ο υπουργός «μας» των δημοσίων έργων, που, ίσως, είχε παραγγείλει σε κάποιον διάσημο γλύπτη και τον ανδριάντα του, για να βλέπουν και να δοξάζουν οι μελλοντικές γενιές τον ...μεγάλο εκσυγχρονιστή, που οδήγησε την Ελλάδα στο «κλαμπ» των αναπτυγμένων χωρών, τις μέρες αυτές, που γίνεται το «μπάχαλο» εκεί στα Σπάτα, που η μια βαλίτσα (λόγω εμπλοκής του ιμάντα) καταλήγει στον ιδιοκτήτη της και η άλλη στην ...Αυστραλία), έχει εξαφανιστεί από τις οθόνες της τηλεόρασης, από τις οποίες, πριν λίγες μέρες, εξαπέλυε οργισμένος τους κεραυνούς του, κατά των «λαμόγια» αντιπάλων και επικριτών του. Και ανέλαβε ο κύριος Κανελλόπουλος, πρώην εργατοπατέρας συνδικαλιστής και νυν λιβανιστής και στήριγμα, και αυτός, της «καθεστηκυίας τάξεως» να «βγάλει το φίδι απ' την τρύπα», κατακεραυνώνοντας, μάλιστα, σε κάποιο πρωινό «πάνελ», τους Ελληνες πολίτες, που δε δείχνουν, λέει, τον προσήκοντα σεβασμό στις άοκνες προσπάθειες και στο ...ιστορικό έργο της «σοσιαλιστικής μας» κυβέρνησης.