Γι' αυτό όμως το πρόβλημα είναι κατ' εξοχήν πολιτικό και μονομιποιείται; Παρά το γεγονός ότι η Ελλάδα, ως γεωγραφική περιοχή εν τω συνόλω της, δεν αντιμετωπίζει, κατ' ώρας, πρόβλημα έλλειψης νερού - οι διαθέσιμες ποσότητες αρκούν για την πλήρη κάλυψη των αναγκών της - η φετινή ανομβρία φέρνει στην επιφάνεια με ένταση το πρόβλημα λειψυδρίας αρκετών περιοχών της χώρας. Τούτο δηλοί ότι το διαθέσιμο υδάτινο δυναμικό δεν αξιοποιείται ορθολογικά και δεν κατανέμεται σωστά, αναλόγως των αναγκών, σε κάθε περιοχή της χώρας μας. Δηλοί, με άλλα λόγια, ότι δεν υπάρχουν τα αναγκαία έργα για τη συγκέντρωση, τη διοχέτευση και την κατανομή - άρα δεν υπάρχει πολιτική για τη διαχείριση, εν γένει - των διαθέσιμων νερών.
Υπόχρεη, ως αρμόδια, για την κατασκευή αυτών των έργων είναι η εκάστοτε κυβέρνηση. Επομένως, και εν προκειμένω, η παρούσα κυβέρνηση ευθύνεται για την όξυνση του προβλήματος της λειψυδρίας, όχι, προδήλως, επειδή δεν καταφέρνει να πείσει τον... Θεό να βρέχει περισσότερο, αλλά, προφανώς, γιατί δε φρόντισε και δε φροντίζει να γίνουν τα απαραίτητα έργα για την ορθολογική αξιοποίηση και σωστή διαχείριση του υδάτινου δυναμικού της χώρας.
Η μη κατασκευή των έργων υποδομής όχι μόνο διατηρεί το υπάρχον υδατικό έλλειμμα, αλλά προσθέτει συνεχώς και νέο, καθώς για να καλυφθούν στοιχειωδώς οι αυξανόμενες ανάγκες ύδρευσης και άρδευσης στην περιοχή, καταναλώνονται τα αποθέματα που λιγοστεύουν. Ετσι εξηγείται και η δραματική εμβάθυνση του υπόγειου υδροφόρου ορίζοντα - οι γεωτρήσεις για την ανεύρεση νερού, και δη υφάλμυρου, στο θεσσαλικό κάμπο «χτυπιούνται» πλέον στα 250-300 μέτρα - και η εξάντληση των επιφανειακών υδάτων. Ακολούθως έρχονται οι συνέπειες. Εν πρώτοις οι άνθρωποι απειλούνται με το μαρτύριο της δίψας και οι καλλιέργειες ξηραίνονται. Η έλλειψη νερού, όμως, προκαλεί και τεράστια ζημιά στο περιβάλλον, καθώς μπορεί να αφαιρέσει ακόμα και τη ζωή από την πανίδα και τη χλωρίδα της περιοχής.
Πολλοί - αφελείς ή και «πονηροί» - αναρωτιούνται δημοσίως: Γιατί η εκάστοτε κυβέρνηση να μην εφαρμόσει μια σωστή πολιτική για το νερό, όταν αυτή πληρώνει το πολιτικό κόστος της λειψυδρίας; Είναι πρόβλημα έλλειψης βούλησης ή θέμα προτεραιοτήτων στην ιεράρχηση; Υπάρχει άλλος τρόπος για την επίλυση του προβλήματος και μήπως πρέπει ν' ακολουθηθεί μια πολιτική λιτότητας στη χρήση του νερού, συνδυαζόμενη με μέτρα που θα το καταστήσουν ακριβό και θα επιβάλουν πρόστιμα στους σπάταλους;
Τα ανωτέρω ερωτήματα αν και, εκ πρώτης όψεως, φαίνονται εύλογα, τίθενται εκ του πονηρού κι αποσκοπούν στη μετατόπιση των ευθυνών από την κυβέρνηση, στον αποπροσανατολισμό του λαού και στην εκ των προτέρων δικαιολόγηση μιας πολιτικής που επιχειρεί να εκμεταλλευτεί και τη λειψυδρία για να προωθήσει πιο γρήγορα και αποτελεσματικά τις καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις στον αγροτικό τομέα, που οδηγούν στο ξεκλήρισμα της μικρομεσαίας αγροτιάς και στο πέρασμα της γης στα χέρια λίγων μεγαλοεπιχειρηματιών, των νεοτσιφλικάδων.
Αλλά, ας απαντήσουμε σε καθένα από τα τεθέντα ερωτήματα: Δεν υπάρχει θέμα έλλειψης κυβερνητικής βούλησης για την επίλυση του προβλήματος της λειψυδρίας. Βούληση υπάρχει, μόνο που κινείται προς την κατεύθυνση εξυπηρέτησης των μεγάλων συμφερόντων κι όχι του λαού και του τόπου. Γιατί το γεγονός ότι δεν εφαρμόζονται τα απαιτούμενα μέτρα ορθολογικής διαχείρισης και δεν κατασκευάζονται τα ανάλογα έργα, συμβάλλει στο ξεκλήρισμα της μικρομεσαίας αγροτιάς - επιδιωκόμενος στόχος Ευρωπαϊκής Ενωσης και κυβέρνησης. Οταν, ο μη γένοιτο, η μικρομεσαία αγροτιά ξεκληριστεί και η γη και η παραγωγή περάσουν στα χέρια των μεγαλοεπιχειρηματιών, οι κυβερνήσεις θα πάρουν όλα τα μέτρα που απαιτούνται για την αντιμετώπιση της λειψυδρίας, την αύξηση της αγροτικής παραγωγής, προσαρμόζοντάς τα στην επιδίωξη αύξησης των κερδών του μεγάλου κεφαλαίου που θα δραστηριοποιείται στην αγροτική οικονομία.
Οσον αφορά στο ερώτημα αν χρειάζεται πολιτική λιτότητας και προστίμων στο νερό, η σκοπιμότητα είναι προφανής. Κατ' αρχήν η πολιτική του «κάν' το πρώτα και μετά πλήρωνε» δεν έχει αποτελέσματα πουθενά και ιδίως σε θέματα που αφορούν στη φύση και στο περιβάλλον. Υστερα είναι άδικο να πληρώνουν πανάκριβα και με πρόστιμο οι αγρότες και οι άλλοι καταναλωτές νερού, ενώ υπεύθυνη είναι η κυβέρνηση. (Δυστυχώς οι κυβερνώντες, με τη βοήθεια πρόθυμων «καλοθελητών», κατάφεραν να «περάσουν» στην κοινή γνώμη το μέγα ψέμα πως για τη λειψυδρία, εκτός του... Θεού, που είναι φειδωλός στη βροχή, ευθύνονται κυρίως οι αγρότες, που καταναλώνουν τεράστιες ποσότητες για την άρδευση, χωρίς αυτό να είναι και αναγκαίο).