ΧΑΛΚΙΔΑ (Του ανταποκριτή μας).-

«Αντίο σύντροφε», «Αντίο φίλε», «Εχε γεια συνάδελφε». Λόγια αποχαιρετισμού, παντοτινού ξεπροβοδίσματος, μέχρι «τις πύλες της Αχερουσίας λίμνης», από συντρόφους, συγγενείς, φίλους και συναδέλφους, απ' όλο το χωριό της Κηρίνθου, που συνόδεψε χτες το απόγευμα, στην τελευταία του κατοικία τον αδικοχαμένο, στο γκέτο της ΕΛΒΑΛ, 22χρονο Βαγγέλη Τσιρογιάννη.

Θρήνος και οδυρμός, τραγικές φιγούρες η μάνα και ο πατέρας του Γιάννη, τα δυο του αδέλφια, οι συγγενείς του. Αναπάντεχος ο χαμός. Κανείς δεν το φανταζόταν, όταν πριν 20 ημέρες, μετά από ψάξιμο πολλών μηνών, βρήκε δουλιά στο εργοστάσιο του ομίλου Στασινόπουλου, στο σύγχρονο Νταχάου της «Ελληνικής Βιομηχανίας Αλουμινίου», ότι θα 'φευγε τόσο γρήγορα και ξαφνικά απ' το μηχάνημα που ο ίδιος δεν είχε ειδικευτεί στο χειρισμό του. Οργή και αγανάκτηση, λοιπόν, χθες για την εργοδοτική ασυδοσία και αυθαιρεσία, την οποία πλήρωσε, για μια ακόμη φορά, με τη ζωή του ένα 22χρονο παλικάρι. Οργή απ' τους συγγενείς, τους φίλους, τους συναδέλφους, τους συντρόφους του της ΚΝΕ, στην οποία πρωτοοργανώθηκε πριν τρία χρόνια, ως μέλος της Οργάνωσης Βάσης Κηρίνθου.

«Οχι άλλο αίμα εργατών στο βωμό του κέρδους», έγραφε ένα πάνω που αναρτήθηκε στα σύρματα του γκέτου της ΕΛΒΑΛ, μετά από πρωτοβουλία του Νομαρχιακού Συμβουλίου Εύβοιας της ΚΝΕ. Αυτό που απαιτήθηκε ήταν να τιμωρηθούν παραδειγματικά οι ηθικοί αυτουργοί αυτού του εγκλήματος που σταματημό δεν έχει. Κάθε τέσσερις μήνες και ένας νεκρός, στις βιομηχανίες του ομίλου Στασινόπουλου. Καθημερινά φαινόμενα οι σοβαροί τραυματισμοί, οι αναπηρίες, αλλά και τα λιγότερο σοβαρά ατυχήματα. Οι Επιτροπές Υγιεινής και Ασφάλειας ανύπαρκτες. Κανένας έλεγχος, αφού οι αποψιλωμένες Επιθεωρήσεις Εργασίας και οι ελεγκτές φτάνουν μόνο μέχρι την πόρτα του εργοστασίου. Από κει και πέρα αρχίζει το «άβατο» Στασινόπουλου. Τρομοκρατία, πιέσεις, άσχημες συνθήκες εργασίας, πολυειδικότητα, ασυδοσία, θάνατοι από εργατικά δυστυχήματα. Φτάνει πια. Αυτό βροντοφώναξαν χτες μέλη και στελέχη της ΚΝΕ, γράφοντας συνθήματα στους τοίχους και στο δρόμο μπροστά στην εξώπορτα του γκέτου της ΕΛΒΑΛ.

Μαζί και συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ, από τη ΣΕ Θήβας και της διοίκησης του Εργατικού Κέντρου, και ο Γ. Σταυρόπουλος - μέλος της γραμματείας του ΠΑΜΕ - που με την ντουντούκα στο χέρι καλούσε τους εργαζόμενους που έμπαιναν για δουλιά κι αυτούς που σχόλαγαν στις 3 μ.μ. να αντισταθούν, να συσπειρωθούν και να οργανωθούν στο Συνδικάτο Μετάλλου Βοιωτίας, αλλά και να συμμετέχουν στην απεργία της Πέμπτης και της Πρωτομαγιάς. Να καταδικάσουν, δηλαδή, με τη συμμετοχή τους τις εγκληματικές πολιτικές κυβέρνησης και εργοδοσίας.

Εκατοντάδες ανακοινώσεις της ΚΝΕ μοίρασαν τα μέλη και τα στελέχη της οργάνωσης χτες. Καμία δεν πετάχτηκε, κανένας δεν αρνήθηκε να την πάρει, παρότι παρακολουθούσαν από μέσα τα διευθυντικά στελέχη και οι «μπράβοι» του εργοστασίου.

Σύμφωνα με πληροφορίες στο πόρισμα της Επιθεώρησης Εργασίας Λιβαδειάς, μετά από έλεγχο που έκανε προχθές, αναφέρεται πως υπάρχουν ευθύνες της εργοδοσίας για το θάνατο του 22χρονου εργάτη και συγκεκριμένα ότι δεν του είχαν παραχωρήσει παπούτσια ασφαλείας, με το πρόσχημα ότι ήταν μαθητευόμενος και δε δικαιούταν. Επίσης, στο μηχάνημα που εργαζόταν δε διαπιστώθηκε η ύπαρξη προστατευτικού καλύμματος. Μετά απ' αυτά θα υποβληθεί μήνυση κατά της ΕΛΒΑΛ. Εξάλλου, ανακοίνωση καταγγελίας του νέου εγκλήματος έβγαλε και η Διοίκηση του Εργατικού Κέντρου Θήβας, που συνεδρίασε χτες το απόγευμα.

Σε δήλωσή του στον «Ρ» ο πρόεδρος του Συνδικάτου Μετάλλου Βοιωτίας, Σ. Μαζαράκης, τόνισε την ανάγκη της ανάπτυξης της πάλης των εργαζομένων, της συσπείρωσής τους και οργάνωσης στο συνδικάτο για συλλογική διεκδίκηση, ενώ το μέλος της γραμματείας του ΠΑΜΕ, Γ. Σταυρόπουλος αναφερόμενος στους λόγους της παρουσίας τους έξω από την πύλη της ΕΛΒΑΛ είπε: «Βρισκόμαστε εδώ για άλλη μια φορά γιατί χτες είχαμε ένα έγκλημα και όχι ατύχημα, όπως θέλουν να λένε οι εργοδότες, σε βάρος ενός νέου ανθρώπου, ενός νέου εργάτη. Τα εργοστάσια του ομίλου έχουν σπάσει όλα τα ρεκόρ ατυχημάτων.

Με αυτή την κατάσταση είναι συνένοχη η κυβέρνηση, οι επιθεωρήσεις εργασίας που έχουν αφήσει ασύδοτους τους εργοδότες. Οι εργαζόμενοι ζουν και δουλεύουν σε συνθήκες τρομοκρατίας, δεν έχουν σωματείο, δεν είναι συνδικαλισμένοι. Αυτή η κατάσταση αποτυπώνεται με την ανυπαρξία σεβασμού στην ατομική ακεραιότητα των εργαζομένων που κινδυνεύουν ανά πάσα στιγμή, όχι μόνο από τα εξαντλητικά ωράρια, αλλά και από τις άσχημες συνθήκες δουλιάς.

Εμείς είμαστε εδώ, για να πούμε στους εργαζόμενους ότι έξω από την πύλη του εργοστασίου ό,τι και να κάνουμε θα είναι πολύ μικρή η αποτελεσματικότητα, αν οι ίδιοι δεν αποφασίσουν να κάνουν το επόμενο βήμα. Οχι ένας-ένας, αλλά όλοι μαζί να δημιουργήσουν τη δική τους επιτροπή αγώνα και να λάβουν μέρος στην πανελλαδική πανεργατική απεργία στις 26 Απρίλη.

Να γραφτούν, επίσης, μαζικά στο Συνδικάτο Μετάλλου της Βοιωτίας και να δημιουργήσουν επιτροπή υγιεινής-ασφάλειας. Μόνο τότε θα τους υπολογίσει ο εργοδότης, αν έχουν μια συλλογική δράση, μια ταξική συσπείρωση».