Ο αστικός Τύπος στην Ελλάδα παρουσιάζει τη νίκη του ακροδεξιού Εθνικού Μετώπου της Λεπέν, στις δημοτικές εκλογές στην πόλη Μπρινιόλ της νότιας Γαλλίας με φοβικά σχόλια για την άνοδο των «ακροδεξιών» κομμάτων στην Ευρώπη. Εχει προηγηθεί η άνοδός τους σε Φινλανδία και Αυστρία, ενώ ταυτόχρονα δε λείπουν και οι συνειρμοί παραλληλισμών με τη Χρυσή Αυγή. Ενίοτε ανάλογα σχόλια συνοδεύονται και από την ενίσχυση του λεγόμενου ευρωσκεπτικισμού, δηλαδή ενισχύεται ψυχολογία αντίθεσης στην ΕΕ, επομένως ενισχύεται και ο εθνικισμός. Υπαρκτές τάσεις που βρίσκουν τέτοια έκφραση σε φασιστικά, εθνικιστικά, ακροδεξιά κόμματα, που έχουν σημαία τους την εναντίωση στο ευρώ, όπως η Λεπέν. Αλλά συγκαλύπτει η αστική προπαγάνδα δύο ζητήματα ως προς την άνοδο της «ακροδεξιάς». Το πρώτο, ότι υπάρχουν τμήματα του κεφαλαίου, τα συμφέροντα των οποίων βρίσκονται σε αντίθεση με την πολιτική της Ευρωζώνης, της ΕΕ. Και ενισχύουν το λεγόμενο ευρωσκεπτικισμό, είτε με κόμματα σαν της Λεπέν, είτε σαν την Εναλλακτική για τη Γερμανία, που θέλει επιστροφή στο μάρκο, κόμμα επιχειρηματιών της Γερμανίας. Το δεύτερο ότι το Εθνικό Μέτωπο του Λεπέν το ενίσχυε η γαλλική σοσιαλδημοκρατία για να εμποδίσει την άνοδο της γαλλικής «δεξιάς».

Ο Μιτεράν είχε διαπιστώσει ότι ο Λεπέν μπορούσε να «τραβάει» ψήφους από το κόμμα του Σιράκ. Και τον στήριξε με... πατρική στοργή, όπως πολύ εύστοχα ειπώθηκε. Και στις 500 υπογραφές που χρειαζόταν να συγκεντρώσει κανείς, για να είναι υποψήφιος πρόεδρος της Γαλλίας (έγινε στις εκλογές του '90), βρέθηκαν και υπογραφές σοσιαλιστών ανάμεσα στις 500 που συγκέντρωσε ο Λεπέν! Υπήρχε καταγγελία του Λαζουανί, υποψήφιου Προέδρου Γαλλίας το 1990, στελέχους του ΓΚΚ, ο οποίος κατάγγειλε ότι το κόμμα του Λεπέν το δημιούργησε και το ενίσχυσε ποικιλοτρόπως (οικονομικά πρωτίστως) ο Φρανσουά Μιτεράν! Χρήσιμα στο κεφάλαιο και στα αστικά κόμματα, τα «ακροδεξιά», σαρξ εκ της σαρκός τους...