Κάθε φορά που οι κυβερνώντες μιλούν για «κόκκινες γραμμές» είναι προφανές για ποια «γραμμή» μιλούν και ποια υπερασπίζονται σε συνεννόηση πάντα με την άλλοτε «καλή» και άλλοτε «κακή» τρόικα: Τη γραμμή των συμφερόντων της πλουτοκρατίας. Τη γραμμή της ανταγωνιστικότητας του κεφαλαίου. Τη γραμμή της κερδοφορίας των μονοπωλίων. Δηλαδή, τη - με ή χωρίς ΔΝΤ - γραμμή του ευρωενωσιακού οδοστρωτήρα των λαϊκών δικαιωμάτων.