Ισως γινόμαστε μονότονοι, ή κατ' άλλους δογματικοί (η συνηθισμένη εκσυγχρονιστική καραμέλα), αλλά εξακολουθούμε να υποστηρίζουμε με φανατισμό ότι τα πάντα είναι αποτέλεσμα συσχετισμού δυνάμεων και όχι ζητήματα καλής πρόθεσης ή ηθικών επιταγών. Κι αν τα παραπάνω ισχύουν στην απλή καθημερινότητα, βρίσκουν περισσότερη εφαρμογή στο πεδίο της πολιτικής και το απόγειό τους στις διεθνείς σχέσεις. Τη βδομάδα που πέρασε δυο σημαντικές αποφάσεις των ΗΠΑ (που ως συνήθως εξαφανίστηκαν από τα ελληνικά ΜΜΕ ) αποδεικνύουν του λόγου το ασφαλές. Βέβαια, ασχολήθηκαν με το εικονικό μοντέλο, που πήρε την ογδοηκοστή τρίτη θέση ανάμεσα στις εκατό πιο όμορφες κοπέλες της χώρας αυτής. Σημεία των καιρών.

Οταν το 1997 στο Κιότο της Ιαπωνίας 169 χώρες συμφώνησαν «κατ' αρχήν» στη μείωση κατά 5.2% -σε παγκόσμιο επίπεδο- του διοξειδίου του άνθρακα, μέχρι το 2012, το αέριοδολοφόνος που ευθύνεται για το φαινόμενο του θερμοκηπίου είχαμε εκτιμήσει, ότι ήταν ένα άλμα στο κενό. Κι αυτό γιατί οι βασικοί υπεύθυνοι της κατάστασης, δηλαδή οι ΗΠΑ και οι άλλες πλούσιες χώρες δε θα ήταν διατεθειμένες να πάρουν μέτρα που θα έθιγαν τη βιομηχανία τους. Να προσθέσουμε ότι υπήρχε συγκεκριμένη διάταξη που πρόβλεπε ότι δεν μπορούσε να ισχύσει το Πρωτόκολλο αυτό, αν δε συμφωνούσαν χώρες των οποίων οι εκπομπές αντιστοιχούσαν στο 55% του συνόλου των ρύπων. Βράσε το αυγό και κούρευ' το, όπως θα έλεγε και ένας λαϊκός άνθρωπος, μια και οι ΗΠΑ με τις χώρες - δορυφόρους τους έχουν ένα μεγάλο κομμάτι της πίτας της ρύπανσης, που αγγίζει πολύ το ποσοστό αυτό. Τρία χρόνια μετά ελάχιστα έχουν γίνει προς αυτή την κατεύθυνση. Ισως η μόνη πρόοδος αφορά τη νέα συνάντηση στην εξωτική Νότια Αφρική, όπου θα ξανακουστούν εκκλήσεις και λογύδρια στη διάρκεια των εργασιών και οι απεσταλμένοι υπουργοί και τεχνοκράτες θα έχουν τη δυνατότητα να χαλαρώσουν σε πανέμορφες παραλίες, πίνοντας δροσιστικά ποτά. Ισως κάποιοι πιο τολμηροί να προλάβουν και κανένα σαφάρι! Τι 'χες Γιάννη, τι 'χα πάντα. Στο τέλος, θα φτιαχτεί και κανένα κειμενάκι για τα μάτια του κόσμου κι όλα θα εξακολουθήσουν να βαδίζουν προς την περιβαλλοντική καταστροφή, που μας οδηγεί το καταστροφικό καπιταλιστικό σύστημα, εντός του οποίου είναι αδύνατο να ασκηθούν πολιτικές που θα θίγουν τα συμφέροντα των πολυεθνικών κολοσσών.

Οι δεσμοί του νέου πλανητάρχη, όπως και του κάθε Αμερικανού προέδρου με τις «Εφτά Αδερφές» είναι γνωστοί δεκαετίες τώρα. Τελούν (οι πρόεδροι) υπό αυστηρήκηδεμονία ή σωστότερα κάτω από μια ιδιότυπηομηρία (μετά πλήρους συνενοχής φυσικά). Οι «Εφτά Αδερφές» αποτελούν κάτι σαν το άβατο του Πάπα. Κανείς δεν μπορεί να τις αγγίσει. Και πώς θα γινόταν αυτό, άλλωστε, όταν αυτές πρωταγωνιστούν φανερά (και όπου απαιτείται υπογείως ) στην κίνηση των νημάτων της εσωτερικής και εξωτερικής πολιτικής της χώρας αυτής. Ο υιός Μπους χωρίς να επιδείξει την παραμικρή αυτοσυγκράτηση επέλεξε πριν από λίγες μέρες, μέσω του αντιπροέδρου του, να κοινοποιήσει, ότι δεν τον αφορά η μείωση των εκπομπών του διοξειδίου του άνθρακα και όχι μόνο δε θα περιοριστεί η ζήτηση πετρελαίου από τις ΗΠΑ (σ.σ. που ευθύνονται για το 25% των εκπομπών παγκοσμίως), αλλά αντίθετα θα αυξηθούν τα αποθέματα, για λόγους οικονομικούς και στρατηγικούς. Μάλιστα προσδιόρισε την περιοχή της εκμετάλλευσης των νέων κοιτασμάτων, που δεν είναι άλλη από την Αλάσκα. Και μάλιστα σε σημεία που προστατεύεται η άγριαπανίδα. Αλλά ποιος νοιάζεται για τα ζώα, τη στιγμή που αδιαφορούν για τους ανθρώπους.

Και για να μην υπάρξουν οι παραμικρές αμφιβολίες έσπευσε να διευκρινίσει, ότι θα αλλάξει άμεσα το νομοθετικό πλαίσιο, για να δοθεί η δυνατότητα και τυπικά της εξόρυξης πετρελαίου σε προστατευόμενεςπεριοχές και θα καταργηθούν τα όσα αντικίνητρα είχαν θεσπιστεί στο παρελθόν, με στόχο τη μείωση (;) της χρήσης του πετρελαίου. Αλλά προχώρησε και παρακάτω, λέγοντας ότι οι ΗΠΑ διαθέτουν τεράστια αποθέματαάνθρακα που κι αυτά πρέπει να εκμεταλλευτούν για την αύξηση της ενέργειας της υπερδύναμης. Μάλιστα χαρακτήρισε «εκτός πραγματικότητας»¹ όσους υποστηρίζουν ότι ο άνθρακας αποτελεί την πλέον ρυπογόνα πηγή ενέργειας! Για τον αντιπρόεδρο των ΗΠΑ που διατέλεσε κι αυτός υψηλόβαθμο στέλεχος πετρελαϊκών βιομηχανιών οι περιβαλλοντικέςευαισθησίες} είναι «ατομικές αξίες, αλλά όχι βάση για ενεργειακή πολιτική»². Η συνέπεια λόγων και έργων φαίνεται και από το γεγονός, ότι ενώ παράλληλα -για να μειώσει τις πιθανές αντιδράσεις- δήλωσε ότι θα δοθούν κίνητρα για τις καθαρές τεχνολογίες, ένα μήνα πριν στον προϋπολογισμό που παρουσιάστηκε στο Κογκρέσο, υπήρχαν δραστικές μειώσεις στον τομέα της έρευνας για την ανάπτυξη τεχνολογιών εξοικονόμησης ενέργειας και χρήσης ανανεώσιμων πηγών του Υπουργείου Ενέργειας.

Ο πλανητάρχης και ο «ύπαρχός» του, όμως, μόνο άδικοι και επιλήσμονες δεν είναι. Δεν μπορούσαν να αφήσουν απέξω και τους ιδιοκτήτες των πυρηνικώνμονάδων. Εκαναν σαφές ότι θα αναπτυχθεί περαιτέρω και ο κλάδος αυτός. Μάλιστα, επανήλθε στο τραπέζι το γνωστό επιχείρημα, ότι η πυρηνική ενέργεια είναι «καθαρή» μια και δεν επιβαρύνει με ατμοσφαιρικούς ρύπους το περιβάλλον, άρα θα πρέπει (σύμφωνα με το δίδυμο της συμφοράς) να υποστηριχτεί η μορφή αυτή της ενέργειας που έχει παρεξηγηθεί. Φυσικά, ο κίνδυνος για κάποιο πυρηνικό ατύχημα δεν τους απασχόλησε κι ας έχουν σημειωθεί ουκ ολίγα περιστατικά στις ΗΠΑ. Κουβέντα φυσικά και για το ζήτημα των πυρηνικώναποβλήτων, που το απαγορευτικό κόστος της διαχείρισής τους έχει σαν αποτέλεσμα την αποθήκευσή τους, ναρκοθετώντας το περιβάλλον. Εκτός κι αν στα απόκρυφα σχέδιά τους υπάρχει ο στόχος της επικάλυψης κι άλλων βομβών με απεμπλουτισμένουουράνιο που θα σπείρουν σε κάποια νέα χώρα, που δε θα συμμορφωθεί προς τας υποδείξεις των καουμπόηδων της Αγριας Δύσης. Ισως, το μόνο που παραμένει προς διευκρίνιση είναι αν στην αγοράρύπανσης που επιθυμούν οι ΗΠΑ, η οποία είναι η μοναδική υποχώρηση που είναι διατεθειμένες να κάνουν, βρίσκοντας υποστήριξη κι από άλλες χώρες- συμμάχους συμπεριλαμβάνει και τους βομβαρδισμούς με πυρηνικά και βιολογικά όπλα. Υπομονή μέχρι το καλοκαίρι.

Σημειώσεις

Καθημερινή1. 2/5/2001

2. Ο.π.