Λοιπόν ο γνωστός εκσυγχρονιστής κονδυλοφόρος Ι.Κ. Πρετεντέρης, του συγκροτήματος Λαμπράκη, την πήρε εργολαβία τη στήριξη του Σημίτη. Αλλωστε τι γευμάτιζε ο άνθρωπος στα Δολιανά; Κάθε μέρα και συστηματικά από την ελαφροκαφενέδικη στήλη του στο «Βήμα» κρούει τον κώδωνα του κινδύνου για να ξεπεράσει το ΠΑΣΟΚ - που ο ίδιος θεωρεί ειδικά αυτό το «ΣΟ» στον τίτλο «αρλούμπα», σε αυτό δεν έχει και άδικο - τα «εσωτερικά του προβλήματα». Η έγνοια του είναι να οργανωθεί η επίθεση στη ΝΔ ώστε να μη χάνεται το πρωτεύον, δηλαδή η εξουσία, η «κουτάλα», για δευτερεύοντα όπως π.χ. ...το ασφαλιστικό... η σύνταξη... οι μισθοί κλπ.

Οχι ότι έχει κανένα πρόβλημα ο άνθρωπος με τη νεοφιλελεύθερη πολιτική της ΝΔ, αλλά έχει τις προτιμήσεις του στο Σημίτη ως καλύτερο και αποτελεσματικότερο διαχειριστή της ίδιας νεοφιλελεύθερης αντιλαϊκής πολιτικής. Θαυμάστε λογική: «Η οποιαδήποτε κυβέρνηση δεν μπορεί να μετατρέπεται σε διώκτη προβλημάτων. Αυτό που μπορεί να κάνει είναι να πείθει σε κάθε στιγμή τον πολίτη ότι κανείς άλλος στη θέση της δε θα έκανε τίποτα καλύτερο». Δηλαδή, πώς επικοινωνιακά καλύτερα θα περνάει η ίδια αντιλαϊκή πολιτική.

Δε λέμε, ο Ιωάννης μπορεί να κάνει αυτό για το οποίο πληρώνεται να κάνει. Πού ξέρεις, μπορεί να κερδίσει και αυτός κανένα κυβερνητικό θώκο, όπως π.χ. ο φίλος του ο Πετράκης. Το λιβανίζειν άλλωστε είναι γνωστή τακτική...