Κορυφή του παγόβουνου είναι η υπόθεση με τα θαλασσοδάνεια που χορηγήθηκαν από τις διοικήσεις του παλιού Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου (ΤΤ) σε μεγαλοεπιχειρηματίες. Πολλά είναι και τα ερωτήματα που ανακύπτουν και γύρω από το χρόνο αποκάλυψης της συγκεκριμένης υπόθεσης, ενόψει μάλιστα της επικείμενης νέας ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών, μεταξύ αυτών και της Γιούρομπανκ, στην οποία στο μεταξύ περιήλθε το ΤΤ μετά και τη διάσπασή του σε «καλή» και «κακή» τράπεζα.

Σε κάθε περίπτωση, η υπόθεση έρχεται στην επιφάνεια σε μια περίοδο που βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη η επιχείρηση εντοπισμού προβληματικών δανείων, που χορηγήθηκαν σε διαφόρους επιχειρηματικούς ομίλους, διεργασία που συντελείται ταυτόχρονα και παράλληλα με τη διαμόρφωση νέων επιχειρηματικών συνεργασιών, συμφωνιών, στη βάση και των νέων πλάνων τραπεζικής χρηματοδότησης σε επιχειρηματικούς ομίλους και ισχυρές επιχειρήσεις. Σε αυτό το πλαίσιο και με βάση τις παρεχόμενες οδηγίες από την Τράπεζα της Ελλάδας, οι πρακτικές αναχρηματοδότησης και άλλων ρυθμίσεων διευκόλυνσης αφορούν μόνο σε «υγιείς» - ανταγωνιστικούς κλάδους της οικονομίας και μόνο για επιχειρήσεις που κρίνονται ότι είναι σε θέση να ανακάμψουν. Είναι φανερό πως η καταστροφή μέρους των υπερσυσσωρευμένων κεφαλαίων έχει μπροστά της αρκετό δρόμο, καθώς προσανατολίζονται στο να κλείσουν τις κάνουλες σε μη ανταγωνιστικούς κλάδους και «προβληματικές» επιχειρήσεις.

Το ξεσκαρτάρισμα των δανειακών χαρτοφυλακίων συνδέεται και με τις γενικότερες συντελούμενες αναδιαρθρώσεις και στον τραπεζικό κλάδο, με την επιχείρηση προσέλκυσης «στρατηγικών επενδυτών» από τους τραπεζικούς ομίλους, οι οποίοι σήμερα στηρίζονται στον πακτωλό των διακρατικών ενισχύσεων που εμφανίζονται κάτω από «κρατικό πυλώνα»» και «έλεγχο». Σε αυτό το πλαίσιο είναι απόλυτα φανερό και το γεγονός ότι οι εξελίξεις τρέχουν στο φόντο των επιδιώξεων για καπιταλιστικές επενδύσεις με στόχο την ανάκαμψη της οικονομίας, γύρω από τις οποίες εκκολάπτονται νέες επιχειρηματικές συνεργασίες αλλά και οξυμένες αντιθέσεις ανάμεσα σε τμήματα του κεφαλαίου.

Από την πλευρά του, ο ΣΥΡΙΖΑ σε χτεσινή ανακοίνωση, σημειώνει μεταξύ άλλων πως οι «ανακεφαλαιοποιημένες με δημόσιο χρήμα συστημικές τράπεζες, που έχουν κλείσει την παροχή ρευστότητας στην πραγματική οικονομία, εξακολουθούν να χρηματοδοτούν αφειδώς τις κατά γενική ομολογία προβληματικές επιχειρήσεις των ΜΜΕ». Είναι φανερό δηλαδή ότι καταθέτουν εμμέσως πλην σαφώς τις δικές τους επιλογές για χρηματοδότηση επενδύσεων που απορρέουν από το δικό τους μείγμα πολιτικής διαχείρισης της καπιταλιστικής οικονομίας προβάλλοντας ως προτεραιότητα τη βιομηχανία, το εμπόριο κ.λπ., (αυτό εννοεί η αστική οικονομική ορολογία με την «πραγματική οικονομία»), δηλαδή επιχειρηματικούς κλάδους που εκτιμούν ότι θα παίξουν ρόλο στην ανάκαμψη των καπιταλιστικών κερδών, αλλά και τη λεγόμενη «υγιή επιχειρηματικότητα», σε αντίθεση τάχα με τα ως τώρα προβληματικά δάνεια.