Πολλά από τη δημιουργικότητα των νέων ανέδειξε ο πλούσιος διάλογος που ακολούθησε. Ο Δημήτρης Βαρελόπουλος, από το μουσικό συγκρότημα «Αντίθεσις», ήταν από τους πρώτους που πήρε το λόγο για να αναφερθεί στη διαφορετικότητα του Φεστιβάλ, όπου «δεν περιορίζεσαι στο στίχο, στη μουσική, στην έκφρασή σου» και παίζοντας εκεί «απευθύνεσαι σε ανθρώπους που σε καταλαβαίνουν περισσότερο». Πρότεινε να προβάλλονται ακόμα περισσότερο νέες καλλιτεχνικές δημιουργίες και ανέφερε παραδειγματικά τη διεξαγωγή διαγωνισμού σύνθεσης στο πλαίσιο του Φεστιβάλ ή την ηχογράφηση ενός cd από ζωντανές συναυλίες νέων καλλιτεχνών στο χώρο του 27ου Φεστιβάλ.

Για το άνοιγμα του Φεστιβάλ σε νέα είδη τέχνης μίλησε ο Παναγιώτης Δημητρίου, αναφερόμενος χαρακτηριστικά στη ζωγραφική tribal. «Είναι τιμή να παίζεις στο Φεστιβάλ», είπε ο Νίκος Γιαγιάκος, μουσικός σε συγκρότημα heavy metal, που εξέφρασε έναν προβληματισμό για αυτό το είδος της μουσικής. Ο Γιώργος Λαμπρινίδης, που ασχολείται με το θέατρο, μίλησε για τα μηνύματα που μπορούν να περάσουν μέσω του θεατρικού έργου και πρότεινε συγκεκριμένα έργα, τα οποία είναι δυνατόν να παρουσιαστούν σε σκετσάκια ή ολοκληρωμένες θεατρικές παραστάσεις στις διάφορες εκδηλώσεις του Φεστιβάλ, ξεκινώντας από το αντιιμπεριαλιστικό διήμερο στο Τύρναβο. Ενώ η Μαρία Χατζημιχαήλ, που ασχολείται με την ποίηση, ζήτησε τη μεγαλύτερη προβολή των έργων νέων ποιητών και γενικότερα λογοτεχνών μέσα από το Φεστιβάλ αλλά και από τα κομματικά ΜΜΕ.

Στη δυσκολία ανάδειξης των νέων καλλιτεχνών αναφέρθηκε ο Γιάννης Μπιρμπίλης, και ιδιαίτερα στις δισκογραφικές εταιρίες, που εμπορεύονται σε εξευτελιστικές τιμές τον κόπο των νέων ανθρώπων, ενώ μιλώντας για το ίδιο θέμα ο Δημήτρης Κυριαζής είπε ότι «η τέχνη δεν μπορεί να εμπορεύεται, να πωλείται στο σούπερ μάρκετ».

«Δεν έχουμε άμεση σχέση με την ΚΝΕ, μας προσέλκυσε όμως η μαζική συλλογική προσπάθεια που γίνεται γι' αυτό», είπε ο μουσικός Κώστας Μπόσης, περιγράφοντας πώς τον εντυπωσίασε το μεράκι των μελών της ΚΝΕ που στήνουν μόνοι τους τη μεγάλη πολιτεία του Φεστιβάλ, ενώ μίλησε ιδιαίτερα για τη διαμόρφωση του χώρου της «Νεανικής Σκηνής». Για τη διαστρέβλωση της τέχνης στα διάφορα νυχτερινά κέντρα μίλησε ο Βασίλης Μαρκάκης, αντιπαραθέτοντας τη διαφορετική αισθητική του Φεστιβάλ, ενώ η Πηνελόπη Βλασοπούλου μίλησε για την ώθηση που δίνει στην τέχνη η σύνδεσή της με την κοινωνία και τους αγώνες.

Για την καλύτερη προβολή των υπόλοιπων, πλην της μουσικής, καλλιτεχνικών δραστηριοτήτων του Φεστιβάλ μίλησε η Φωτεινή Παυλή. Τη δυνατότητα συμμετοχής ξένων καλλιτεχνικών σχημάτων στις εκδηλώσεις του Φεστιβάλ ζήτησε να εξετάσουμε η Θέλμα Καραγιάννη, ώστε να έρχονται οι επισκέπτες του σε επαφή και με διαφορετικές κουλτούρες, ενώ ο Κώστας Σταυρόπουλος έδωσε έμφαση στο τραγούδι που περνάει πολιτικά μηνύματα.

Ο συνθέτης Φώντας Δαγρές παρέθεσε σκέψεις για τη διαμόρφωση του χώρου του Φεστιβάλ, ώστε να είναι πιο μεστός και να προβάλλει τον «αριστερό προοδευτικό καλλιτέχνη», δίνοντάς του τη δυνατότητα όχι μόνο παρουσίασης της δουλιάς του στο κοινό αλλά και συζήτησης και άμεσης επικοινωνίας με τον κόσμο. Στη δική του παρέμβαση ο Σωτήρης Μαρκούτης, από το συγκρότημα «Εφτά Πέπλα», πρότεινε τη συνεργασία στο πλαίσιο του Φεστιβάλ μουσικών συγκροτημάτων με θεατρικές ή χορευτικές ομάδες και την παρουσίαση από κοινού προγραμμάτων με τη δουλιά τους.

«Δεν είμαστε κλειστοί σε κανένα είδος τέχνης», δήλωσε συμπερασματικά κλείνοντας τις εργασίες της συνάντησης ο Αντρέας Φραγκέας, «αντίθετα μας αφορούν, μας απασχολούν και μας προβληματίζουν όλα. Και θέλουμε να ασχοληθούμε με αυτά, να τα ψάξουμε, να τα προβάλουμε. Να κρατήσουμε τα στοιχεία εκείνα που βοηθούν, ανοίγουν το δρόμο, περνώντας θετικά μηνύματα προς την κοινωνία, αλλά και ακουμπούν ανάγκες ταξικές του λαού και της νεολαίας, με βάση τα όνειρά μας για να ζήσουμε σε μια καλύτερη κοινωνία. Αυτό είναι για μας το κυρίαρχο κι από κει ξεκινάμε να κρίνουμε το κάθε καλλιτεχνικό έργο».

Ολος αυτός ο πλούσιος προβληματισμός, οι ιδέες που ακούστηκαν κι η διάθεση που εκφράστηκε, δεν μπορεί παρά να έχει συνέχεια. Εξάλλου, η συζήτηση συνεχίστηκε και μετά τη λήξη της συνάντησης στα πηγαδάκια έξω από την αίθουσα και θα συνεχιστεί παραπέρα σε τοπικό επίπεδο, στις εκδηλώσεις του 27ου Φεστιβάλ όλο το καλοκαίρι, στις γειτονιές, στην υπόλοιπη Ελλάδα, στο κεντρικό τετραήμερο αλλά και στα επόμενα Φεστιβάλ.